เสียงเคาะประตูทำให้แสงเทียนผวาไปเปิด...เขาหวังว่าพ่อจะกลับมาอาการของพ่อทำให้ใจเขาไม่สงบ
สายใยพ่อลูกทำให้เขาร้อนรนแต่คนที่ยืนอยู่หน้าประตูทำให้เขาตกใจมากกว่า...
"พี่ราช......"
"ขอเข้าไปได้ไหม...."
"ครับ....เชิญ....."ร่างสูงที่เดินตามมาข้างหลังทำให้แสงเทียนกลั้นหายใจก่อนจะปลอบตัวเองเบาๆเขาไม่ได้ทำอะไรผิด...เขามีสิทธิที่จะไปจากตรงนี้ เขามีสิทธิที่จะยุติความสัมพันธ์ครั้งนี้...แต่ทำไมเมื่อเห็นหน้าเหมราชเขากลับละอายใจและรู้สึกผิดที่ตัดสินใจจะจากไปโดยไม่ให้อีกฝ่ายรู้...รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังหักหลังใครอยู่
"เก็บของหมดแล้วนี่...จะไปแล้วสินะ...."เหมราชพูดเบาๆเมื่อกวาดตามองห้องโล่งๆมีเพียงกระเป๋าหลายใบที่วางอยู่มุมห้อง
"ครับ......."
"ใจดำจังเลยนะ....ไม่คิดจะบอกลากันเลยใช่ไหม....."
"ผม..."แสงเทียนพูดไม่ออกได้แต่ก้มหน้านิ่ง
"นายคงกลัวว่าฉันจะตามไปรังควานละสิ....น่าหัวเราะนะตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันฉันคิดว่านายคงมีใจกับฉันบ้าง...ไม่เคยรู้เลยว่าตัวเองน่ารังเกียจขนาดนี้...จริงๆแล้วบอกกันดีๆก็ได้นายไม่ต้องลำบากย้ายตัวเองให้ยุ่งยาก......"
"พี่ราช...."แสงเทียนรับรู้ถึงนำ้ตาอุ่นๆที่ใหลออกมา
"ฉันเข้าใจดี...คนดีๆอย่างนายลดตัวลงมาหาฉันมันก็ฝืนมากแล้ว...แต่ฉันก็อยากให้นายรู้ในชีวิตที่ไม่เคยมีอะไรดีเลยของคนอย่างฉัน...อย่างน้อยฉันเคยมีนาย....นายคือสิ่งดีๆที่ก้าวเข้ามาในชีวิตฉัน...ขอบใจนะ...."เสียงพูดเรื่อยๆไม่บ่งบอกอารมณ์ใดๆทำให้แสงเทียนยิ่งร้องให้
"พี่ราช....ผมขอโทษ...."เสียงขอโทษสั่นเครือนั้นทำให้เหมราชหัวเราะทั้งๆที่มันไม่ขำเลยสักนิด
"นายไม่ได้ทำอะไรผิด...ไม่ต้องขอโทษหรอกที่ฉันมาก็ไม่ได้จะทวงถามอะไรจากนาย...ฉันแค่มาบอกนาย...ไม่ต้องหนีหรอก...แค่นายบอกฉันมาว่าไม่ต้องมายุ่งกับนายอีก.....ฉันก็เข้าใจต่อไปนายก็จะไม่เห็นฉันอีก....สิ่งสุดท้ายที่ฉันจะขอจากนาย...กลับไปอยู่ที่อภิมุขมนตรี...นายเหมาะกับที่นั่นฉันจะคืนมันให้นาย...ฉันขอตอบแทนนาย.....เพราะอย่างน้อยนายคือสิ่งดีๆที่ผ่านเข้ามาในชีวิตฉัน"เหมราชวางซองเอกสารที่ถือมาด้วยลงบนโต๊ะก่อนจะเดินไปที่ประตู
ESTÁS LEYENDO
ขออภัยหวานใจผมเป็นมาเฟีย(yaoi END)
Romance"นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันกลัว...ฉันกลัวที่จะเสียนายไป..." "พี่ราช...ผมรักพี่นะ...ขอบคุณที่ปกป้องผมมาตลอด..."
