Bir köküm Kaldı

142 21 5
                                    

Zaman denen katil vaktimin dolmasını beklerken

Akreple yelkovanım kavga edip dururken

Kalbimden bir cenaze Kalkıyor sen kalkıyorsun içimden

Çaresizlik var sol Yanımda , ellerim soğuk sensizlikten

Sessizlik en yüksek seviyesindeyken , karanlık girer odamın penceresinden.

Halimi görmek istersen gel Gör kalbimin bahçesinden , sararan çiçeklerinden.

Kalbim yorulsada Boşa Kürek çekmekten , dökülmez göz yaşları gözlerimden.

Resmini yazarak çizdim , senin en güzel kelimelerimden .

Kalbinin durağında kaçırmış Olduğum Otobüsü beklerken

Çaresizlik sarmış kalbimi , kalbim bıkmış sonbahar mevsiminden .

Git gide dökülüyorum habersizce kendimden.

En acı haliyle yapraklarım değil, dallarımdı dökülen .

Bir köküm kaldı herkes gür bir ağaçken.

Şiirli ADAMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin