Şiirli ADAM

Artık deşifre.

Lacivert gökyüzülü biriydi.

Ne zaman gülse yanaklarında bir güneş belirirdi.

Kıyamazdım , istemedende olsa üzerdim ,

Bulut gözlüm bir sözüme kırılıp yağmurlarını dökerdi.

Çiçekler gibiydi kıyıp koparamazdım hiç bir çiçeği.

Basıp geçemezdim çimleri, yeşile çalardı gözleri.

Mürekkep kokulum Okunmayı bekleyen bir şiir gibiydi.

Okumak istemeye can atardım lakin dilim varmazdı unuturdum Türkçeyi .

Onu Sevmek dünyaya meydan okumaktı ,

Okudum bende hemde en babasından çünkü meleğim buna değerdi.

Onun için meydan okuduğum dünya aldı benden onu , bırakmadı bir saç telini.

Şimdi kıyamadığı papatyalar altında yatıyor meleğim .

Ama değişmedi dostlar ,Hala okumayı bekleyen bir şiir gibi .

Bedenen gitti lakin kokusu hala bu şehrin en derinlerinde gizli.

Meleğim kendine en çok beyazı yakıştırır hep uzun etekler giyerdi.

Bu tesadüf değil Kader denen terzide meleğime beyaz bir kefen biçti.

Anlayacağınız dostlar o hala beyazı seviyor ve değişmedi.

Ölüm engel olamıyormuş özlemle yeniden sevmeye .

Toprağın üstünden görebilecek kabiliyetteymiş kalp , duyarmış kulaklar anlam verirmiş seslere .

Hani aşk diyorsunuz ya içinizdeki mutlu kıpırtıya ,

ben içimde kopan çığlıklara aşk dedim , sahip çıkıyorum yüreğime bıraktığı her şeye .

(Sahibine ulaşmayan her şiir yarım kalmıştır.)

Ali Yasin TURAN