Hep uzağım kendime , aklımla yüreğim arasında sanki uçurumlar var . Beynim yüksek hayaller kuracak kadar gökyüzüne yakın kalbim gerçekleri yaşayamayacak kadar dipte . Ne zaman beynimden yola çıkıp kalbime gitmeyi denesem Bi boşlukta buluyorum kendimi . Süzülüyorum o uçurumda , daha düşmeden ne olacağımı biliyorum . Canım yanacak belki ama yüreğim bir cana sahip olduğunu hatırlayacak. Uzaklardayım işte sorma gitsin , herkesin gözleri önünde herkese uzak .
Anlamsız kaldım çoğu kez , üç beş defa okunulan kitabın ön söz sayfası kadar. Anlamlamlı olanlar arasında anlamsız olarak farklı kaldım . Farklıydım işte , Kocaman Yüreklere nedense hep ben sığamadığım , ama küçük kalbime neleri sığdırdım.
İnsan bazen sığdıramıyor işte taşırıyor dudak payı kalmış yürekte . Taşırdıkça yazıyor gündüzü katıp geceye . Yürekten atılan kağıda birikiyor hece hece. Bazen taşanlar özel oluyor . Onlar kağıda yazılıp , sonra siliniyor . Yer bulamayan cümleler o uçurumdan tırmanıp aklımı tırmalıyor , en sonunda yer açıyor beynimde kendine .
Malesef bugün yine taşırdım bir çok cümle. Birazda biriktirdim . Ve her zaman ki gibi birazda sildim yine.
Neyse ben yazıyorum , okursan ARAMIZDA KALSIN yinede.....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şiirli ADAM
PoesíaŞiir kokan yüreklere.. (Bütün şiirler bana aittir . Paylaşırken isimle paylaşmanız rica olunur . Şimdiden teşekkür ederim..)
