Şiirli ADAM

Veda mektubunun son cümlesi.

Yokluğunun karanlık sardığı gecelere mum yakıp , bir gölge bekledim .

Bir yudum çay içmek için , suya hasretimden koyup demledim.

İçtim, güneş veda ederken dünyasına, kıyıyı döven bir Deniz dalgasına demlendim.

Umutlarım bir yıldız gibi kayıp giderken ellerimden , insanların umutlarıma Dilek tuttuğunu seyrettim.

Bazen susup gitmem gerektiğimi hissettim , tekil bir adamdım işte ben kendimden giderdim.

Terkederken kendimi sürgünlere , insanların sahte gülümsemelerine iç çekerdim.

İmkansızdı belki benim için ama bende mutluluğu düşledim ...

O yastığa ne Zaman baş koysam , duvarlarda canlanırdı gelecek filmim.

Kocaman güneş altında karanlık bir adamım işte kördüğüm ellerim.

Gördüğüm kördüğümlerim , yaşamı elimden yavaş yavaş alırken benden , özgürlüğü idam sehpasında bir güvercin eşliğinde seyrettim.

Seyrederken gözlerim son sahnelerimi aklım veda mektubumun son cümlesindeydi.

"Anladım ki bazı doğrular bu hayatın gerçeklere ihanetiymiş , neyse cellatlar durmayın vurun kellemi.