Şiirli ADAM

Ben Yaşadığını sanan belkili biri

Ölmek bir kaçamak gibiydi teninde , ben yaşadığını zanneden belkili biri.

Sanki nefes alınmıyor ciğerlerim yok , oksijenim nefesinden soyutlanmış bir hain gibi .

Ellerinde sanki güneş , nerden çıktı bu soğuk şimdi .

Şimdi üşüyor bu şehir , şimdi üşütüyor rüzgarların , bir Zamanlar Aşkınla kavurduğun bir yüreği .

Sanki kelimeler ilk defa senin ağzınla yan yana anlamlı geldi , kurduğun her kelime sanki bana bir Çin Seddi.

Ki zaten ben kendime bile uzakken hayat aramıza birde Berlin duvarı gibi bir duvar çekti.

Her yandan sıkıştırıldım benliğim uğrunda , oysa bu dünya kime yetmezdi ki.

Sürgün yemiş yağmur damlalarıda galiba bulutuna yetmedi, biliyorum bu akan göz yaşıdır bir su değil.

Şemsiye açmak varken yüreğimi açtım , şimdi akıttığın her damla yakıyor yüreğimi...