Değişmişsin , Yağmurun ardından gelen güneş kadar hızlı.
Üşümeyi yeni öğreniyorken senden , şimdi vücut kor Alevlerin içinde yanıyor cayır cayır .
Değişmişsin !
Dalgalanmıyor artık o denize benzettiğim saçların .
Susmuşlar , durulmuşlar, kaybetmişler kaybolmuş o narin kıyın.
Sen bahar kokardın ey kadın ,
Burnuma gelen bu koku senin değil , yalan kokuyor , yorgun kokuyor doğruya sen gerçeklere korkaktın.
Değişmişsin bahar kokan kadın , yada bahar koktuğunu sandığım.
Değişmişsin .
Seneler yüreğine meydan okumuş , unutulmuşsun , küçülmüşsün , içinde kaybolmuş o masum duyguların .
Peki ya gözlerin ?
Gözlerinle estirdiğin bir umut yeli vardı
Onlarda tükenmişler , yıkılmışlar yıkmışlar , o güzel dengesinin doğanın.
Kendimden iyi tanıdığım biriydin sen şimdi ise senelerce baksam tanıyamadığım .
Ey bahar kokan kadın ,
Hani hep bana değiş diyordun ya keşke sen hep aynı kalsaydın...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şiirli ADAM
PoesíaŞiir kokan yüreklere.. (Bütün şiirler bana aittir . Paylaşırken isimle paylaşmanız rica olunur . Şimdiden teşekkür ederim..)