Bugünde gülüşünden alıp kumbarama koydum .
Ne kadar daha biriktirirsem , benim olurdun .
Şu kalbimi sırf senin için beynimde kaç defa ölçtüm , biçtim yonttum.
Ben seni hiç kazanmadım , toprak altı sessizliği kadar sensizlikten korktum.
Ben gözlerine bakıp , kalbindeki cennete tutuldum .
İstesemde gelemezdim kaderin sayfalarında kayboldum.
Yüzme bilen ben kulacı kalbine attıkça boğuldum.
Birazcık daha fazla sen istedim diye , senden kovuldum.
Sen eksilince benden , bende ben kalmadı , rüzgarlarla sonbahara savruldum.
Karanlığı unuttuğum sonbaharda , sensizlikle yanıp düştüm , yoruldum.
Koştukça dahada çok düştüm , düşler içinde düşler kurup durdum.
Ben o delice akan denizdim bir çift gözüne duruldum .
Hiç bir zaman tam olmadım , eksile eksile öldüm ve ben böyle yaşıyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şiirli ADAM
PoesíaŞiir kokan yüreklere.. (Bütün şiirler bana aittir . Paylaşırken isimle paylaşmanız rica olunur . Şimdiden teşekkür ederim..)