Yorgunum ne kaldı elimde hüzünden başka .
Bir Acıklı şarkı açtım ki savaş açtı hatıralara.
Eskimiş bir umut , ağır bir acıdan bir çuval vardı sırtımda.
Sana koşarken yorulmayan ayaklarım , bu gün kaldı yollarda.
Dinlenmek üzere yattığım ağaçta , uyandım bir sonbahara .
Bu gidişim sonbahar gibi , eşittir yapraksız kalmış Dalın yalnızlığına.
Karanlıkta geçer mi Ömür ?
Ben sabahlara Küstüm diye yaşıyorum karanlıklarda.
Her şiirimin bir mısrasında varsın , Yalnızlık en acı safhasında .
Karanlığın Şair her mevsim üşür sarılır senli mısralarına.
Hayata veda ederken ben sahilin kenarında.
Sen gidiyordun , bağırdım arkandan duymadın oysa .
Gülüşünle Doğan güneşim sebepsiz batmıştı yalnız kalınca.
Gülmez oldu yüreğim sen günüme doğmayınca.
Bir Dünya yaşıyorumki güneşim yok, evim karanlık , duvarlar Yalnızlık , yaşıyorum sayılırsa .
Karanlıklar Ardında bir şair adam , hayalini kurar her dakika.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şiirli ADAM
ПоэзияŞiir kokan yüreklere.. (Bütün şiirler bana aittir . Paylaşırken isimle paylaşmanız rica olunur . Şimdiden teşekkür ederim..)
