Ιεραρχία

6. Προδοσία (2)

Η Φάλκο επιστρέφει στο αριστερό πλευρό του Βορείου. Ένα μακρύ κομμάτι φλοιού φωλιάζει στα χέρια της, σκληρό κι ελαστικό. Μάλλον το έσκισαν απ'τον κορμό κάποιου δέντρου.

Το πρόσωπο του Προδότη χάνει το χρώμα του, το σώμα μου αρχίζει να σείεται.

«Όχι... Μην το κάνεις αυτό, Λεόνε», τον παρακαλάει, τον ικετεύει, χωρίς ίχνος από το θάρρος που είχαν, πριν, οι λέξεις του.

Ο Βόρειος αρπάζει το μπράτσο του. Σέρνει το κορμί του μέχρι το κοντινότερο έλατο, το ρίχνει με δύναμη σε χιόνι.

«Γονάτισε, Προδότη!»

Σιγή παντού. Αγωνία και φρίκη. Ακόμα και ο ηλικιωμένος Βόλπε περιμένει αμίλητος στην άκρη, χωρίς την αγαπημένη του πορσελάνη.

Ο Βόρειος τραβάει την μπλούζα του Προδότη, ρημάζει το ύφασμα. Ο άντρας τρέμει ενάντια στο κρύο, μα όχι περισσότερο από εμένα.

Δεν είμαι προετοιμασμένη για αυτό που ακολουθεί.

Ο ήχος του μαστιγίου αντηχεί βαθιά μέσα στα θεμέλια του εαυτού μου. Τσιρίζει όταν διαπερνάει ανθρώπινη σάρκα.

Τα χτυπήματα είναι απανωτά, το ίδιο και οι κραυγές του Προδότη. Με κάθε επαφή του μαστιγίου ενάντια σε δέρμα, νιώθω τη δική μου επιδερμίδα να καίγεται. Να σκίζεται και να ανοίγει. Τα δάχτυλά του μπήγονται στη σάρκα του δέντρου. Αποζητούν στήριξη απ'τον σκελετό της. Παρηγοριά για το επόμενο χτύπημα, που δεν αργεί ποτέ να έρθει.

Ο Βόρειος αδιάκοπος. Φέρεται λες και έχει χρειαστεί να μαστιγώσει αθώες πλάτες εκατομμύρια φορές. Τόσες, που το γκρι του δεν εκπλήσσεται, πια, στο άκουσμα των σπασμένων ουρλιαχτών ενός εξίσου σπασμένου ανθρώπου.

Δέρμα πολύ πιο κόκκινο παρά λευκό.

«Επανάλαβε αυτά που λέω. Μόνο έτσι θα σταματήσω. Δική σου επιλογή, Προδότη», ο αρχηγός του Βορρά χρωματίζει την τελευταία λέξη με άφθονο φαρμάκι. «Είμαι ένας δειλός, όπως ακριβώς και ο αρχηγός μου, πες το».

Ο άντρας προσπαθεί. Παλεύει να μείνει πιστός στον Νότο, μα κάθε φορά που η λωρίδα φλοιού αγγίζει την πλάτη του, το στόμα του ανοίγει διάπλατα με μια βούληση δική του.

«Είμαι ένας δειλός, όπως ακριβώς και ο αρχηγός μου», κλαίει, και το ίδιο φαίνεται πως κάνει και η Φύση. Οι αέρηδές της θυμίζουν μοιρολόι, έτσι όπως χορεύουν γύρω από δέντρα και ανθρώπους.