𝐹𝐴𝐿𝐿 (COMPLETED)

After Story

با دیدن یک گلفروشی بزرگ ماشین رو کناری نگه داشت.
به محض ورود بوی خوش گلهای رز به مشامش خورد.
لبخندی از سر آرامش زد.
دیدن گلها و اساسا هر چیزی که ذوق هنریشو به جریان بندازه رو دوست داشت.
و الان توی این لحظه... دلش بوم بزرگ نقاشیش رو میخواست.

توی انتخاب گل دقت زیادی به خرج داد و سعی کرد سلیقه‌ ی جیمین و جانگکوک رو توی یک سبد بزرگ جا بده.
ولی خب بنظر خودش این سبد زیادی خنده دار بود!

جانگکوک عاشق گلای رز سفید بود و در مقابل جیمین به گلای رنگارنگ عشق می‌ورزید.
و تهیونگ... سعی کرد از هر گل یک رنگشو برداره تا اینجوری توجه دوست خنگشو جلب کنه.

بعد از حساب کردن قصد خروج داشت که یکهو توجهش به چیزی جلب شد!
با فکری که توی سرش نقش بست لبخندی زد و بعد از خرید اون سورپرایز کوچیک از مغازه خارج شد.

پشت در ایستاد و دستی به کت کرم رنگش کشید و بعد از نفس عمیقی زنگ رو فشرد.
صدای خنده های بلند جیمین حتی از پشت در هم شنیده می‌شد!
درو باز کرد و چشمای قشنگی که بر اثر خنده ی زیاد بسته شده بودند مقابل چهره ی تهیونگ قرار گرفت.

از قیافه اش خنده اش گرفت:
-به پا خفه نشی!
+یاااا چرا انقدر دیر کردی؟؟
-حالا میذاری بیام تو یا نه؟
با خنده از جلوی در کنار رفت:
+اگه نذارم کوک پدرمو در میاره، پس اصلا به ریسکش نمی ارزه!

به محض ورود سبد گل رو به سمتش گرفت:
-تقدیم به شما...
جیمین جیغی از خوشحالی کشید و با ذوق سبد رو گرفت.
این سبد دقیقا کلکسیون چیزی بود که جیمین میخواست.
به سمتش هجوم برد و بوسه ی سریعی روی گونه اش نشوند:
+این خیلی قشنگه تهیونگا، ممنونم ازت

لبخندی به روی دوستش پاشید:
-قابلتو نداره.
چشمکی زد:
-به فاک رفتنت مبارک جیم!

با جیغ بلند و حرصی ای که کشید، با حالت دو ازش دور شد تا اون مشت های کوچولو روی بدنش فرود نیان.
وارد هال پذیرایی که شد صدای جانگکوک رو شنید:
+میشه انقدر جیغ بیبیِ منو در نیاری مردک؟!

تهیونگ دقیقا اداشو در آورد که باعث خنده ی جفتشون شد.
به هم نزدیک شدند و همو به آغوش کشیدند:
-خونه ی جدید مبارکت باشه کوک، امیدوارم سال‌های سال با حال خوب کنار جیمین زندگی کنی.
+مرسی رفیق.