Falling to the Campus Playboy (Leehinton Boys #2)

CHAPTER 24

Chapter 24: Please?

THE MC announce who will be the next Mr. and Ms. Leehinton. Liam won the Mr. Leehinton and for Ms. Leehinton ay si Mariella Delapaz na grade 11.

Liam and Mariella remain on stage kaya kitang-kita ko mula rito ang pagkuyom ni Liam nang makita lumapit si Aideon sa akin.

"Uy," bati ko. "Mukhang marami kang nabihag ngayong gabi, ah?" biro ko nang mapansin ang mga babaeng kinikilig sa tabi-tabi.

Napailing si Aideon. "Eh ikaw? 'Di nabihag?"

"H-ha?"

I was taken a back when Aideon chuckled and pinched my both cheeks. Ilang ulit akong napakurap sa ginawa niya. His hands are warm and soothing, tila naging kalmado ang sistema ko dulot ng pagdampi ng kamay niya.

"By the way congrats," aniya.

"Naku. Ikaw rin, congrats. Congrats sa ating dalawa. Nasabi ko na bang napakagwapo mo ngayong gabi?" ngiting komento ko.

"At nasabi ko na rin bang, sobrang ganda mo rin ngayong gabi?"

Sabay kaming natawang dalawa. Naghanap kami ng mauupuan. We talked about our academic performance. Pinukaw ng interes ng bawat isa ang mga talakaying pang-aralan.

Aideon seems to know how to catch someone's attention and have the ability to socialize. Mabilis niyang nakukuha ang interes ng kaharap niya at mas lalo tumagal ang pag-uusapan nila.

Nang marinig namin ang isang slow music, isa-isang nagpuntahan sa gitna ng gym ang mga estudyante kasaway ang kani-kanilang mga partner.

Aideon smiled on me, ganoon din ako sa kaniya. "Can I have this dance?"

Mas lalong lumapad ang ngiti ko pero mabilis itong nawala nang may humablot sa kamay kong lalapat na sa palad ni Aideon.

I bit my lower lip when I felt his strong gripped. He's too serious that I can't able to stare on him for too long.

Nagulat ako nang hawakan din ni Aideon ang kamay kong hawak ni Liam. He's radiating danger and didn't imagined I can see it this close. Tila ibang Aideon Delconde ang nakikita ko ngayon, not the usual soft and friendly handsome guy I used to see.

"Bitiwan mo siya, brad," seryosong aniya.

Tinaasan siya ng kilay ni Liam. "No. Let her go."

Napangiwi ako ng pilit niyang kinuha ang kamay ni Aideon sa kamay ko. Napahigpit din ang hawak ni Liam sa kamay ko dahil doon.

"Nasasaktan siya sa ginagawa mo, brad," seryosong balik ni Aideon.

Ako lang ba talaga ito pero parang iba ang kahulugan ng sinabi ni Aideon. Nagsukatan sila ng tingin ni Liam at tila magsusuntukan na. Bago pa may mangyaring hindi maganda ay agad ko nang binawi ang kamay ko sa kanilang dalawa.

"Tumigil na kayo," kalmadong utos ko sa kanila ngunit kabaliktaran naman iyon ng nasa dibdib ko.

Napatingin sila dalawa sa akin, Liam with his serious look and Aideon with his calm look.

"No. Hangga't hindi kita nakakausap," pagmamtigas ni Liam sabay hila sa akin sa kung saan. Hindi ko na rin magawang lingunin pa si Aideon.

I felt bad for him dahil naiwan siyang mag-isa roon. His my partner for tonight yet I'm with someone.

Napatigil kami sa hindi kalayuan sa gymnasium. Dahil gabi ay medyo may kadiliman sa lugar na ito ngunit may roon naman liwanag dito.

"Look at me!" inis na aniya kaya 'di ko iyon ginawa.

Tila may nangangabayo sa dibdib ko dahil sa distansya namin dalawa. Idagdag pa iyong galit na nasa mukha ni Liam. Ngunit kasabay naman ng pagpintig ng puso ko ay ang sakit na dala-dala sa nagdaang linggo.

I can't face him because anytime soon, I know, I will cry hard in front of him. Ayokong mangyari iyon pero parang hindi ata nakikiayon ang katawan ko sa gusto ng isipan ko.

"I said look at me, Ash," kalmado na niyang utos. Napalunok ako sa tono niyang iyon. "Ash, I'm so sorry."

The moment I heard those words, tears began to surface on the side of my eyes. Hinintay kong may sabihin pa si Liam pero wala akong narinig.

Iyon lang lahat ng iyon? Isang sorry lang?

Napakuyom ako at inis na tinitigan siya. "Para saan 'yan sorry mo, Liam? Para saan?! Sorry lang? 'Yon na 'yon?" Napabuga ako ng hangin.

"Ash, I'm really sorry for everything. For my promises that I didn't—"

Then I burst into tears. Isa-isang nagtuluan ang mga luha ko at tiningan siya ng may panibugho. "No'ng pinangako mong ihahatid mo ako, na saan ka, ha? Sorry? I don't know if it's enough. You said you did something important. Liam, nakita kita! For goodness' sake! Nakita kitang kasama si Gwyline papasok sa kotse mo! Is that something important that you're talking about?!"

Sinuntok ko ang balikat nito. "Ash. . . I-I'm—"

"What? You're sorry again?" I laughed. "Sorry na naman?"

His expression softened. Akma niya akong hahawakan pero umatras ako.

"Don't touch me, please. . ." I pleaded, crying silently. "Inuna mo siya! Habang ako? Nag-commute ako, Liam! You know what's the worse thing happened that day? Na-hold up ako! At wala man lang tumulong sa akin! Maraming tao, maraming mata pero ano? Wala! Walang nakapansin! I'm begging in my mind na sana bigla kang dumating, Liam pero na saan ka? Andoon ka sa babaeng iyon!"

Liam was so shocked for what I said. Lumapit siya sa akin pero umatras ulit ako. Napahikbi ako nang maalala ang pangyayaring iyon.

I'm helpless at ang tanging lumigtas sa akin ay ang sarili ko lang din sa huli.

"Ash, h-hindi ko alam. . ."

"Of course! You don't know anything. Bakit? Tinanong mo ba ako? Kinamusta mo ba ako? You are always with Gwyline! You courted me tapos mababalitaan kong magkakaanak kayo ng babaeng 'yon?!" inis kong sigaw sa kaniya at pinaghahampas ang dibdib niya. "Totoo yata ang sinabi nila! Marami kang babae at hindi lang ako! Sana pala noong yna ay nakinig na ako sa kanila!"

Di akip nito ang dalawa kong kamay. Seryoso siyang napatitig sa akin. "No, Ash! Gwyline is not pregnant! The day you saw her got into my car, niloko niya akong may emergency sa bahay nila! And I'm totally a jerk dahil naawa ako at hinatid siya sa bahay nila. Niloko niya ako! Wala namang emergency sa bahay nila and I noticed her motive, para hindi kita mahatid sa inyo!" he explained.

Napatigil ako sandali. "You're lying!" sigaw ko.

"I'm not lying! She seduced me but I will never touch a girl like her. You know I love you!"

"Pero palagi kayong magkasama! Palagi ko kayong nakikita!" giit ko pa.

Knowing tha Gwyline is not really pregnant, ila nawala ang isang mabigat na batong nakadagan sa dibdib ko. Tumigil na lang bigla ang pagtulo ng luha ko. O sadyang tanga lang talaga ako na naniwala agad ako sa simpleng salita ni Liam? But I felt that he was saying the truth. I just know.

Now, his expression began to change. Napatigil siya tila may na-realize. "Are you. . . jealous?"

Nangasim ang mukha ko. "What do you expect?" prangkang usal ko.

Nanlaki ang mata niya. I'm not that obvious? O manhid lang talaga ang lalaking ito? Unti-unting nawala ang inis ko sa kaniya.

"D-do you l-love me?" utal na anito.

Tinaasan ko siya ng kilay. Tila walang dumaang mabigat na sagutan kanina.

"Sinasagot mo na ako?"

"Bakit kita sasagutin? You lied," I smirked. "Paghirapan mo ulit na makuha ang tiwala ko." Tumalikod na ako pero tanga na lang talaga ang maniniwala na hindi kami okay matapos ang usaping ito.

Tangina ka talaga, Liam. You make me crazy and do things that I didn't usually do. Nakakainis ang kagwapuhan ng lalaking ito. Nakakagago!