not schizophrenic⚝changjin

7||Sen varsın neden korkayım ki||

Doktor olan genç çocuğun odasına geldi ve elindeki ilaçları komodinin üzerine bıraktı. Genç çocuk yattığı yerde hafifçe doğruldu.

Changbin"Hyunjin. Bir fikrim var."

Hyunjin"İlaçları yok etmekte zorlanıyorsan tuvalete dök gitsin."

Changbin yatağın kenarına oturdu ve genç çocuğun elini kavradı.

Hyunjin"Burada sevgilin yok diye rahatsın tabii."

Gülerek genç çocuğun elini bıraktı.

Changbin"İlaçlarla ilgili değil. Buradan çıkman için bir fikrim var."

Genç çocuk heyecanla Changbin'in elini kavradı.

Hyunjin"Şuan elini tutmak istiyorum, sevgiline söylemezsin olur biter."

Changbin düşündü. Bir sevgilisi vardı ve kendisinin bundan haberi yoktu.

Changbin"Hyunjin. Bak aklıma gelen fikir çok riskli olabilir o yüzden olmaz dersen başka bir şey düşünebilirim."

Hızlıca başını olumsuzca salladı. Yaklaşık üç haftadır buradaydı ve daha fazla sabretmek istemiyordu.

Hyunjin"İstediği kadar riskli olsun umrumda değil, sadece söyle. Buradan çıkmak için ne yapmam gerek?"

Changbin"Hani sen anlatmıştın ya... Jisung sağ kolu olmanı istiyordu filan..."

Jisung o günden sonra hastaneye gelmeye devam etmişti. Sık sık ziyaret ediyordu Hyunjin'i ve her defasında genç çocuğun fikrini değiştirmeye çalışıyordu. Hyunjin oldukça kararlıydı, ailesini katleden adama hizmet etmeyecekti.

Hyunjin"Evet? Şuan hastanede mi yoksa?"

Changbin"Hayır şuan değil... ben düşündüm ve bence onun sağ kolu olmalısın."

Genç çocuk kaşlarını çattı. Doktor olanın elini hızlıca bırakmış ve dizlerini kendine çekerek sarılmıştı. Bakışlarını ise açılmayan penceresine çevirdi.

Changbin"Hyunjin tepki göstermeden önce dinle. O herif manyağın teki biliyorum ve sana bir şey yapar diye korkmuyor değilim ama bu hastanede sonsuza dek kalamazsın. Seni buraya hapsetmesine izin mi vereceksin?"

Genç çocuk sessizliğini korudu. Cevap vermemesi Changbin'in canını sıkıyordu. Keşke cevap verseydi ve kavga etselerdi. Hyunjin'in her şeyi içine atmasından nefret ediyordu doktor olan. Elini Hyunjin'in bacağına koydu. Genç çocuk bakışlarını doktor olana çevirdi.

Changbin"Planı anlatıyorum. Lütfen dinledikten sonra bir cevap ver. Yapıp yapmamak senin seçimin tamam mı?"

Hyunjin başıyla onayladı doktor olanı. Ona güveniyordu, dikkatle dinledi Changbin'i.

Changbin tüm detayları düşünmüştü. Hyunjin'e bu planda her zaman yardım edecekti. Hyunjin planı mantıklı buldu. Onun asıl yapmak istediği de buydu zaten.

Hyunjin"Tamam. Yapalım."

Changbin"Emin misin? Biraz düşün istersen. Geri dönüşü olmayan bir plan bu."

Hyunjin"Eminim."

Changbin"Korkmuyor musun?"

Hyunjin"Sen varsın neden korkayım ki?"

Birbirlerine gülümsediler.

Hyunjin"Neden bana yardım ediyorsun? Bu plan senin için de çok riskli. İşinden olabilirsin."

Changbin"Jisung berbat biri, ondan en az senin kadar ben de nefret ediyorum."

Doktor olan sadece yalan söylemişti. Jisung berbat biri olabilirdi fakat sırf bu yüzden mesleğini riske atmazdı. Hyunjin'e aşık olmuştu işte, ilk günden beri etkileniyordu genç çocuktan. Ona yardım etmeyi gerçekten çok istiyordu. Gülerken nasıl göründüğünü merak etti. Güzelliğinden daha çok etkileneceğinden emindi Changbin.

Hyunjin"Gerçekten silah kullanabiliyor musun?"

Changbin'i bir takım elbisenin içinde elinde ve belindeki silahlarla hayal etti. Doktor olandan etkilendiğini kabul ediyordu, zaten onu o şekilde düşününce bir süre dalıp gitmişti gözleri.

Hemşirenin odaya girmesiyle sohbetleri yarım kaldı. Changbin ayağa kalkarak önlüğünü düzeltirken Seungmin'in gözü komodinin üzerinde içilmemiş ilaçlara takılmıştı.

Seungmin"Acil bakmanız gereken bir hasta var Changbin Bey."

Changbin"Hangi odada?"

Seungmin"16."

Changbin hızlı adımlarla odayı terk ederken Seungmin kollarını çaprazlayarak Hyunjin'e yaklaştı.

Seungmin"Bu ilaçlar neden hala içilmedi?"

Hyunjin"Changbin Bey'le önemli bir şey konuşuyorduk... içeceğim birazdan."

Seungmin"İç."

Hyunjin"Tamam içeceğim dedim ya."

Seungmin"Şimdi iç."

Dik dik hemşire olana baktı. İç çekerek komodinin üzerinde duran haplara uzanıp beşini birden ağzına atmış ve su içerek yutmuştu. Seungmin ağzını kontrol etti. Hyunjin ondan nefret ediyordu.

Seungmin"Güzel. Aferin."

Seungmin odayı terk ederken Hyunjin'in midesi şimdiden bulanmaya başlamıştı. Sadece kusması gerekiyordu. Bunu yapabilirdi. Odadaki tuvalete ilerlemek için ayağa kalktığında başı şiddetle döndü. Yatağa geri oturdu ve Changbin'in gelmesi için dua etti. Şuanda ölmek istemiyordu, şuan olmazdı.