11||Jisung Bey ona iyi bakacaktır||

350 50 25
                                    

Chan'ın gözünün önünde hazırladığı yemekten yedi. Şef yemek yaparken mutfaktan ayrılmamıştı Hyunjin. Jisung'un kendisini zehirleyebileceğinden korkuyordu, ondan her şey beklenirdi. Belki evin şefini de bu konuda örgütlemiş olabilirdi. Genç çocuk dikkatli olmalıydı, Jisung ve bu evdeki herkes onun düşmanıydı.

Yemeğin ardından duşa girdi. Banyonun kapısını üç kez kitlemesine rağmen korkarak hızlıca duş almıştı. Her an adamlar kapıyı kırarak gelecek ve taramalı tüfeklerle kendisini tarayacakmış gibi hissediyordu genç çocuk. Evin her köşesinde tedirgindi. Tedirginliği dışında hızlı duş almasının bir sebebi daha vardı o da kolundaki kurşun iziydi. Annesinin öldürüldüğü gün adamlarla mücadele ederken yaralanmıştı. Kolundaki ize baktıkça annesini hatırlıyordu o yüzden elinden geldiğince bakmamaya çalıştı.

Banyodan çıkarak hızlı adımlarla odasına ulaştı ve ardından kapıyı kitleyerek yatağına oturdu. Saat ilerliyordu çoktan akşam olmuştu. Changbin'i merak etti. Yastığının altından telefonunu çıkarıp doktor olana mesaj attı. Sadece ekrana bakarak yaklaşık beş dakika boyunca bekleyince pes ederek telefonunu bıraktı. Changbin yoğun olmalıydı.

Doktor olan kendisine aşkını itiraf etmesine rağmen Hyunjin sessiz kalmıştı. Çok duygulanmıştı o an cevap bile verememişti. Şimdi düşününce içine oturdu genç çocuğun. Keşke cevap verseydim diye düşündü. O da seviyordu doktor olanı. Daha bugün hastaneden ayrılmamış mıydı? Ne çabuk özlemişti.

Changbin de farklı sayılmazdı. Hastane genç çocuğun da düşündüğü gibi yoğundu yoğun olmasına, yeni hastalar, sorun çıkaran hastalar, kaçmaya çalışanlar, doktorlara saldıranlar... her türlüsü vardı fakat doktor olan kendinde değildi. Oradan oraya yetişmeye çalışıyordu fakat aklı Hyunjin'de kaldığı için işine pek odaklanabildiği söylenemezdi.

Kahve içmek için mola verdiklerinde gözü dalıp gitti uzaklara. Seungmin elini önce Felix'in ardından Changbin'in yüzü önünde sallayınca ikisi de gerçekliğe dönebilmişti.

Seungmin"Ya ne oldu size böyle?"

Felix iç çekerek soğumuş kahvesinden bir yudum aldı.

Felix"Hiçbir şey olmadı."

Seungmin"İkinize de bir şey olmuş. Changbin Bey... Changbin Bey."

Changbin"Ne? Pardon... efendim Seungmin?"

Seungmin"Bana hala kızgın mısınız? Hyunjin benim yüzümden mi hastaneden ayrıldı yoksa?"

Changbin"Hayır Seungmin, iyileşti ve gitti."

Seungmin"Şizofren hastalar iyileşemez diyen siz değil miydiniz?"

Changbin"İşine geleni iyi dinliyorsun bravo."

Hemşire olan somurttu. Her seferinde doktor olandan laf yemek canını sıkıyordu.

Felix"İyileşmedi, ilaçlar iyi geldi işte. Evde bakılabilir artık. Jisung Bey ona iyi bakacaktır."

Changbin gözlerini devirdi.

Changbin"İyi bakacaktır evet."

Seungmin"Jisung Bey mi iyi bakacak? Hyunjin'e üzülüyorum öyle gaddar bir abimin olmasını istemezdim."

Changbin iç çekerek cebindeki telefonunu çıkardı ve Hyunjin'den gelen mesajı gördü. Daha saniyeler öncesinde içi darlanmıştı fakat genç çocuğun mesajı içini ferahlattı.

Felix"Ne? Gaddar mı yok artık sende."

Sarışın, hemşireye inanamayan bakışlar attı. Sanki Kore'nin en gizli suç manyağı bir mafyadan bahsetmiyorlarmış gibi davranıyordu.

Seungmin"Sen nerede yaşıyorsun ya? Bilmiyor musun Jisung Bey'in ne olduğunu."

Felix"Biliyorum canım ama fazla abartıyorsun. Onu tanımıyorsun sonuçta."

Seungmin"Sen tanıyor musun?"

Felix"Ne münasebet."

Changbin"Susun artık. Hastane bile Jisung Bey'in adamlarıyla kaynıyor kulağına gitmesin."

Felix"Tamam Changbin Bey... Şey Changbin Bey, acaba Jisung Bey hastaneye gelir mi ara sıra bile olsa?"

Changbin"Kardeşi için geliyordu sanmıyorum."

Seungmin"Aaa Felix? Yok artık. Ne yapacaksın Jisung Bey'i?"

Felix"N-Ne yapacağım be!? M-merak e-ettik sorduk."

Seungmin güldü. Felix iç çekerek oturduğu yerden kalktı.

Felix"Changbin Bey ben çıkıyorum izninizle."

Changbin"Tamam. Ben de çıkıyorum bırakabilirim seni."

Felix"Güzel olur teşekkürler."

Seungmin"Ben?"

Changbin"Senin nöbet günün bugün, kolay gelsin."

Seungmin"Evet ama Felix de benimle kalıyordu."

Felix"Changbin Bey lütfen çıkmama izin verin, çok kötü hissediyorum."

Doktor olan sarışın olana baktı. Gözleri kıpkırmızıydı ağladığı belli oluyordu. Sürekli Jisung'dan bahsediyordu Felix. Changbin onların baş başa konuştuklarını hatırladı. Belki Felix'in ağzından Jisung'la ilgili bilmediği bir şey alabilirdi. Şansını deneyecekti.

Changbin"Tamam. Hiç iyi görünmüyorsun zaten, Seungmin sen idare edersin."

Seungmin başıyla onayladı doktor olanı. Yine ağlamak istiyordu. İkili uzaklaşana kadar kendini tuttu. Doktor olanın bilinçli bir şekilde yaptığını sanıyordu. Changbin'in kendisinden nefret ettiğini düşündü. En çok kendisi çalışıyordu, Felix her zaman işten kaytarmaya çalışsa da Seungmin hep disiplinliydi işe karşı. En sorunlu hastalarla o ilgileniyordu, peki neden Changbin bunu göremiyordu? Birazcık takdir görmek istiyordu Seungmin, iyi iş çıkardın demesi bile kafiyken Changbin hep Felix'i övüyordu. Aslında doktor olanın kimseyi övdüğü yoktu fakat Seungmin şuan üzgündü ve üzgünken her şey daha abartılı geliyordu gözüne.

not schizophrenic⚝changjinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin