not schizophrenic⚝changjin

9||Ben varım artık||

Plana başlamaya karar verdiler. Changbin hastaneye gelmesi için Jisung'u aramış ve konunun Hyunjin'le ilgili olduğunu söylemesiyle Jisung işini gücünü bırakıp gelmişti. Hyunjin teklifini kabul ettiğini söylemek için mi çağırmıştı onu? Jisung heyecanlandı. Yine de tedirgindi. Genç çocuğu asla ikna edemeyeceğini düşünüyordu.

Hyunjin'i görmek için odasına ilerleyecekken Felix onu durdurdu. Birlikte acil kısmına ilerlediler. Jisung endişelenmişti.

Jisung"Kardeşime bir şey mi oldu yoksa!?"

Neredeyse ağlayacaktı, Minho'suna ulaşmak için tek umudu Hyunjin'di.

Felix"Sakin olun Jisung Bey, Hyunjin gayet iyi. Küçük bir operasyon geçirdi."

Jisung hızlıca Hyunjin'in olduğu odaya girdi. Jisung'un odaya girmesiyle Changbin odadan çıkmıştı.

Jisung"İyi misin?"

Hyunjin yattığı yerde hafifçe doğruldu. Jisung'un gerçekten endişeli görünmesine bir anlam veremiyordu.

Hyunjin"İyiyim."

Yatağın yanındaki tabureye oturdu ve Hyunjin'i inceledi.

Jisung"Beni ölsen bile çağırmazsın sanıyordum. Bir şey mi oldu?"

Hyunjin"Neredeyse ölüyordum! Çıkar beni bu lanet hastaneden!"

Genç çocuk sesinin yeterince gür çıktığını umuyordu. Pek fazla oyunculuk yapmasına gerek kalmamıştı aslında, bunlar gerçek hisleriydi.

Jisung"Bunca zaman dayanman bile bir mucize. Seni çıkarmamı istiyorsun madem ne yapman gerektiğini de biliyorsundur. Sağ kolum olmaktan başka çaren yok."

Hyunjin kaşlarını çattı.

Hyunjin"Neden?"

Jisung"Söylemiştim... Çok hızlı koşuyorsun, dev gibi adamları tek başına hallettin, silah kullanabiliyorsun. Saklanmakta iyisin. En önemlisini unutuyordum neredeyse."

Jisung pis pis sırıttı. Genç çocuğa garip gelmişti. Özel yetenekleri vardı bu konuda fakat bu yeterli bir sebep miydi?

Jisung biliyordu. Gerçeği söylese Hyunjin istemeyecekti. Üstü kapalı teklifler en iyisiydi. Jisung hep bu yolu tercih ederdi.

Hyunjin"İyi tamam. Yeter ki çıkayım buradan."

Jisung"Kabul ettin yani?"

Jisung inanamıyordu. Minho'yu görebilecek miydi? Kalbi heyecanla atmaya başladı. Aşktan gözü kör olmuş bir şekilde sonunu düşünmeden bir plan yapmıştı.

Hyunjin"Evet."

Hyunjin kolundaki serumdan kurtuldu.

Jisung"Bunu düşünerek sözleşmeyi yanımda getirmiştim."

Hyunjin"Sözleşme?"

Jisung evrak çantasından bir dosya çıkardı ve içindeki kitapçık türünden sözleşmeyi bir kalemle birlikte genç çocuğa doğru uzattı. Hyunjin kısaca sözleşmeye göz gezdirdi.

Hyunjin"Okumalı mıyım?"

Jisung"Okuyabilirsin."

Jisung kendinden emindi. Sözleşmeye de planında olduğu gibi üstü kapalı yazmıştı her şeyi. Hyunjin bu sözleşmeyi imzaladıktan sonra Jisung ne derse yapmak zorunda kalacaktı. Bir çeşit vasi atamıştı kendini Jisung Hyunjin'e. Mahkeme onaylı yasal kağıtları vardı. Kimsesiz kalmıştı genç çocuk. Sahte şizofren belgeleri ise işini kolaylaştırmıştı Jisung'un. Belgede sahte olan bir şey yoktu aslında, Jisung Changbin dışında tüm hastaneyi inandırmıştı Hyunjin'in şizofren olduğuna ki Jisung Changbin'i de inandırdığını sanıyordu.

Hyunjin okusa da sözleşmeden hiçbir şey anlamadı. Sadece imzaladı. Ne yazıyor olursa olsun kabul etmek zorundaydı.

Jisung sevinçle gülümsedi. Hızlıca sözleşmeyi çantasına koymuş Felix'i çağırmıştı.

Felix"Buyrun Jisung Bey."

Jisung"Kardeşim bugün taburcu oluyor. İşlemleri halledersin."

Felix"Ö-Öyle mi? Çok sevindim."

Sesi hüzünlü çıkmıştı Felix'in. Jisung bunu fark etmedi. Genç çocuğun çıkacak olmasına sevinse de Jisung'un hastaneye uğramayacağını düşünüyordu. Hastaneye uğrasa ne olacaktı ki sanki? Jisung bunca zaman Felix'in yüzüne doğru düzgün bir kere bile bakmamıştı. Sarışın yine de engelleyemiyordu hislerini. Jisung odadan çıkacakken bileğini kavradı. Jisung'un geriye dönmesiyle hızlıca elini çekmişti.

Felix"B-Biraz k-konuşabilir miyiz Jisung Bey?"

Jisung"İşlemler?"

Hyunjin"Changbin halleder."

Jisung"Changbin doktor ya benim sevimli kardeşim. Baya bağlandılar bunlar da."

Changbin zaten kapının önünde bekliyordu, adını duymasıyla içeri girdi.

Changbin"Jisung Bey çıkış işlemlerini ben hallederim merak etmeyin."

Jisung bir Hyunjin'i bir de Changbin'i hızlıca süzdü.

Jisung"İyi tamam. Dışarda konuşalım Felix."

Felix"Olur."

İkisi odadan çıkarken Changbin odanın kapısını kapattı ve Hyunjin'e doğru ilerledi. Hyunjin yataktan kalktı ve doktor olanın karşısında durdu. Birkaç saniye sessizce bakıştılar. Ardından Changbin Hyunjin'in ellerini kavradı.

Changbin"Korkma tamam mı? Bir şey olursa hemen ara gelirim, olmazsa da arayabilirsin yine gelirim. Biliyorum birlikte çok zaman geçirmedik ama senden çok hoşlanıyorum. Sana kötü bir şey olmasına asla izin vermem. Kimsem yok diye düşünme sakın çünkü ben varım artık."

Hyunjin doktor olanı dinlerken gözyaşlarına hakim olamamıştı. Bu ayrılık onu üzmüyordu. Dışarda görüşebileceklerine emindi. Aksine mutluluk gözyaşlarıydı bunlar. Yalnız olmadığı için çok mutluydu Hyunjin.