not schizophrenic⚝changjin

20||Sen de artık bizden birisin||

Doktor olan ellerini genç çocuğun yanaklarına koydu ve dudaklarını tekrardan birleştirdi. İkisinin de vücudu yanıyordu adeta, öpüşleri fazla sıcak gelmişti. Changbin başparmağıyla okşadı Hyunjin'in kızarmış yanağını. Dudaklarını genç olanınkinden ayırdıktan sonra öpülesi yanaklara da birer öpücük bırakmıştı geri çekilmeden önce.

Bir süre utançla bakıştılar, hemen ardından doktor olan arabayı çalıştırmış ve geldikleri yolu geri gitmeye başlamışlardı. Her ne kadar genç çocuğu bırakmak istemese de şimdilik bırakmak zorundaydı.

Changbin"Hyunjin."

Genç çocuk dudaklarını gergince ısırıyor ve bakışlarını yoldan çekmiyordu. Hala utanmakla meşguldü. Nasıl olmuştu da doktor olandan kendisini öpmesini istemişti? Bunu söylediğine inanamıyordu.

Changbin"Söylesene ben şimdi nasıl bırakacağım seni? Kaçalım gidelim buralardan lütfen."

Hyunjin"O kadar mücadele ettik, bırakamam Changbin."

Changbin"Korkuyorum... sen hiç korkmuyor musun? Başına bir şey gelecek diye ödüm kopuyor."

Doktor olan mutlu olmak istiyordu, genç çocuk ile mutlu bir hayat yaşamak istiyordu fakat Hyunjin'in gözünü kin bürümüştü, mafya olandan intikam alana dek durmayı düşünmüyordu. Annesinin ölüm anı her gece kabuslarındaydı ve Hyunjin intikam almadan huzur bulamayacağını biliyordu.

İlk başta tek isteği o hastaneden kurtulmaktı, kurtulmuştu da... Jisung peki? Ondan kurtulamıyordu. Mafya olandan kaçarak da kurtulamazdı istese de başaramazdı bunu zaten. Ya onu halt edecekti ya da halt edilen kendisi olacaktı.

Changbin arabayı durdurdu ve Hyunjin'e doğru döndü. Genç olan hızlıca kemerini çıkardı ve arabanın kapısını açtı. Hyunjin'i elinden tutmuş ve bakışlarını üzerine çekmeyi başarabilmişti.

Changbin"Yol boyunca hiçbir şey demedin."

Hyunjin"Annem öldü benim... Hiçbir şey yapmadan kaçmamı mı söylüyorsun?"

Doktor olan, Hyunjin'i üzdüğü için kendinden nefret etti.

Changbin"Sana yardım edeceğim, hiçbir şey yapma demiyorum. Bu plan başından beri yanlıştı, seni uzaktan koruyamam yanımda ol diyorum sadece. Birlikte hareket edelim."

Hyunjin"Koruman gereken bir durum yok. Planı bozmayacağız Changbin, çok az kaldı. Sonra hep yanında olacağım."

Kollarını doktor olanın boynuna sıkıca doladı. O da Changbin'i üzdüğü için kendinden nefret etti. Şimdi ikisi de dolu gözlerle vedalaşmak zorunda kalmışlardı. Changbin'i yarın çağıracağına söz vererek arabadan indi.

Eve vardığında günün raporunu vermek üzere Jisung'un çalışma odasına gitmişti. Jisung heyecanla kendisinin gelmesini bekliyordu.

Jisung"Hyunjin... Geç otur karşıma anlat hadi. Lütfen eve girmeyi başardığını söyle."

Genç çocuk iç çekerek boş sandalyelerden birine oturdu.

Hyunjin"Eve girdim, Minho'yu da gördüm. Kolyeyi görünce çaktırmadı, her şey iyi başladı yani. Seni çok özlemiş, biran önce görmek istiyor."

Mafya olanın gözleri mi dolmuştu yoksa genç olan yanlış mı görüyordu? Demek bu kadar çok değer veriyordu o çocuğa.

Jisung"Sen... sen harikasın. Dile benden ne dilersen. O kadar çok denedim ki ona ulaşmayı..."

Gözyaşlarına boğuldu mafya olan. Sözlerine devam edememişti. Hyunjin şaşkınlıkla Jisung'u izliyordu.

Hyunjin"Ne istersem yapacak mısın?"

Jisung gözyaşlarını hızlıca sildi.

Jisung"İstediğin bir şey var mı? Resim malzemeleri alabilirim?"

Genç çocuk alayla güldü. Aklında başka bir düşünce vardı fakat mafya olanın ne tepki vereceğinden emin olamadığı için söylemeye çekiniyordu.

Jisung"Hyunjin ben ciddiyim. Ne istiyorsan söyle tamam mı? Sen de artık bizden birisin."

Mafya olanın genç çocuğa karşı hiçbir şüphesi kalmamıştı artık. Minho'nun evine girmeyi başarabilen tek kişiydi o yüzden gözünde iyice değerlenmişti Hyunjin.

Genç çocuk onlardan biri olduğunu kabullenmese de bunu dillendirmedi. Asla Jisung kadar acımasız biri olamazdı.

Hyunjin"İstediğim şey paranla satın alabileceğin bir şey değil."

Jisung"Neyse ne Hyunjin, söyle."

Hyunjin"Sevgilimle görüşmek istiyorum. İstediğim zaman dışarı çıkıp onunla buluşabilmeliyim."

Genç çocuk, mafya olanın hızla değişen yüz ifadesini izledi. Jisung kaşlarını çattı, genç çocuğun sevgilisi mi vardı?

Jisung"Tüm bu olaylardan öncesinde sevgilin filan mı vardı? Onunla mı görüşmek istiyorsun?"

Hyunjin sırıttı, mantıklı düşündüğünde mafya olanın her türlü kendisine ihtiyacı vardı. Gizli kapaklı Changbin'le görüşmektense bu şekilde olması daha iyi olacaktı genç olana göre.

Hyunjin"Olaylar esnasında sevgilim oldu desem? İnanır mısın hyung?"

Hyung lafını üstüne basa basa söylemiş ardından kahkahasına engel olamamıştı. Hyunjin'in yaşadığı travmaların yan etkileri az da olsa vardı, tüm olanlara karşı normal kalması şans olurdu.

Jisung farkında değildi, kendisi anormalin üstündeydi zaten kendi dışında herkes normal geliyordu gözüne.

Jisung"Tamam... sen de insansın sonuçta. Aşık olmanı yasaklayacak kadar gaddar değilim. Kim, Jeongin mi?"

Hyunjin"Changbin."