not schizophrenic⚝changjin

8||Ne kadar güzel göründüğünü bilmiyorsun||

Genç çocuk karnındaki şiddetli ağrı nedeni ile bayılmıştı. Neyse ki çok geçmeden doktor olan yanına geldi. 16 numaralı odadaki hastadan biran önce kurtulmuş Hyunjin'in yanına gelmişti.

İlk başta genç çocuğun uyuduğunu düşündü. Ona doğru yaklaştığındaysa bir tuhaflık olduğunu anlamıştı. Hyunjin'in alnı ter ile kaplıydı. Alnına yapışan ter ile ıslanmış saç tutamlarını geriye attı doktor olan. Hyunjin'i uyandırmayı denedi. Genç çocuğun gece yarısı olmadan uyumayacağını biliyordu.

Changbin"Hyunjin."

Seslense de dürtse de Hyunjin uyanmıyordu. Changbin hızlıca Hyunjin'i kucakladı ve hastanenin acil bölümüne götürdü. Aşırı endişeli görünüyordu ki öyleydi de. Felix bunu fark etmişti.

Felix"Changbin Bey bir sorun mu var?"

Changbin"Onu nereye yatırabilirim? Uyanmıyor... ona bakabilecek bir doktor bul hemen!"

Felix boş bir yatak gösterdikten sonra hızlıca etrafta dolandı ve Hyunjin'i muayene etmesi için bir doktor buldu.

Changbin kucağındaki bedeni dikkatlice boş yatağa bırakmış ve endişeli bakışlarını yanına gelen doktorla buluşturmuştu.

Changbin"Odasına girdiğimde baygındı."

Doktor Hyunjin'i muayene etti.

Doktor"Felix. Hemen kan al hastadan çabuk ol."

Felix doktorun dediğini yaparken Changbin daha çok endişelenmişti. Hyunjin'e birden bire ne olduğunu anlamıyordu. Hyunjin'i öyle baygın görünce panikten komodinin üzerinde olmayan ilaçları fark etmemişti bile.

Changbin"Neler oluyor? Ne için kan alıyorsunuz?"

Doktor"Psikolojik hastalar ilaç dozunun tam ayarlanamaması yüzünden zehirlenebiliyorlar. Bunu iyi biliyor olman gerek Changbin, neden böyle bir soru soruyorsun?"

Changbin bir süre durdu ve düşündü. Hyunjin ilaç içmiyordu ki. Aklına odadaki ilaçlar ve son anda odaya giren Seungmin gelince birleştirebilmişti parçaları. Şuan bunu düşünemezdi. Hyunjin'in yanından ayrılmamalıydı. Daha sonra hastasına karıştığı için Seungmin'i uyarabilirdi.

Genç çocuğun kan testi sonucu hızlandırılırken kısa sürede zehirlendiği teşhis edilmiş ve tedaviye alınmıştı.

Doktor Changbin'i odanın dışında tuttu.

Doktor"Basit bir mide yıkama operasyonu. Dışarda bekle lütfen."

Changbin"Ama-"

Odanın kapısı kapanırken Changbin'in beklemek dışında yapabileceği bir şey kalmamıştı.

Odanın kapısından ayrılmadı. Yanından geçen Seungmin'i durdurmadan edemedi.

Seungmin"Changbin Bey?"

Changbin"Konuşmalıyız."

Seungmin"Neden buradasınız? Bir sorun mu var?"

Changbin"Hyunjin... Hyunjin zehirlendi."

Hemşire olan şaşırmıştı. Kendisini suçlu hissediyordu ama o bir şey yapmamıştı ki. Hyunjin'in zaten ilaçlarını içmesi gerekiyordu.

Seungmin"Ben-"

Changbin"Hyunjin'le bu hastaneye geldiğinden beri ben ilgileniyorum."

Seungmin"Haklısınız."

Changbin"Neden karışma gereği duydun haklıysam?"

Seungmin'in gözleri doldu. Çok çabuk ağlayan bir insandı ve bu özelliğinden nefret ediyordu, en çok da birinin karşısında ağlamak istemediği zaman...

Seungmin"Özür dilerim Changbin Bey. Bir daha olmaz."

Hyunjin'in ilaçlarını içmesi gerekiyordu, Seungmin bir şey yapmamıştı hatta doğru olanı yaptığını düşünüyordu ama daha fazla uzatmadı. Merak ediyordu... Hyunjin'in her zaman aynı dozda ilaç aldığını biliyordu ve şimdi mi zehirlenmişti genç olan?

Doktor odadan çıkınca Changbin Seungmin'i boşvererek odaya girdi. Hyunjin'in hala uyuması onu endişelendirse de doktorun sözleri onu rahatlatmıştı.

Doktor"Birazdan uyanır. İyi ki erken getirmişsin onu."

Doktor odadan çıkarken Changbin yatağın kenarına oturdu. Hyunjin'in kolunda serum takılıydı. Changbin parmaklarını iğnenin üzerine koydu. Genç çocuğu öyle görmek fazlasıyla korkutmuştu Changbin'i.

Hyunjin"Changbin."

Genç çocuğun sesini duymasıyla bakışlarını onunkiyle buluşturdu. Hyunjin elini Changbin'in yanağına uzattı. Doktor olanın ona doğru hafifçe eğilmesiyle kavramıştı yanağını. Genç çocuk gözyaşlarını silene kadar ağladığının farkında değildi doktor olan.

Hyunjin"Ben iyiyim. Ağlama."

Changbin"İyisin değil mi?"

Hyunjin gülümseyerek başıyla onayladı. Ardından elini Changbin'in yanağından çekmişti.

Hyunjin"Changbin."

Changbin"Hm?"

Hyunjin"Şimdi başlamaya ne dersin?"

Bir süre sessizlik içinde bakıştılar. Changbin kararsız kaldı. Hyunjin belki de yanında, bu hastanede daha güvenliydi. Az önce yaşananlardan dolayı bile çok korkmuştu ya Jisung'un yanında başına daha kötü şeyler gelirse? Burada yanındaydı, onu koruyabilirdi. Peki ya dışarda? Hyunjin'e dışarda ne kadar yardım edebilecekti?

Hyunjin doktor olanın eline uzandı.

Hyunjin"Şimdi başlamamız en mantıklısı Changbin. Ben bu haldeyken başlamalıyız, beni böyle görmeli. Çok pişman görünüyorum şuanda."

Jisung'un inanması gerekiyordu Hyunjin'in pişman olup sağ kolu olmak istediğine. Şimdi tam sırasıydı.

Changbin"Pişman mı? Ne kadar güzel göründüğünü bilmiyorsun."

Bakışmaları daha da derinleşirken genç çocuğun kalbi mutlulukla atmaya başladı. Aşkının karşılıksız olmadığını anlamıştı. Changbin ne söylediğini çok sonradan fark etti. Hyunjin'e duygularını itiraf ettiğine inanamıyordu.