I am Pro Ana (Dutch)

Chapter 11

'Het leven is hard, je krijgt te maken met tegenslagen. De kunst is juist om op te staan', een zin die ik al dagen in mijn hoofd had. Ik dacht ALTIJD dat mensen dit zeiden omdat ze opgaven voor een bepaald doel waar zij naar streefden. The truth is: Het leven is inderdaad hard, die beroemde celebs hebben inderdaad gelijk.

Maar terug bij de keuze die ik maakte, misschien één van de slechtste beslissingen ooit:

'Wat dacht je van een modellencarrière bij ons bedrijf?', vroeg Anastacia met een glimlach.
Ik werd stil, er kwam weer een hele conversatie in mijn hoofd van Mark.

Mark heeft mij al gewaarschuwd voor nieuwe bedrijven en dat ik echt mijn stem moest laten horen. Zou het nu niet te brutaal klinken als ik dit zou afwijzen?

'Is goed', zei ik twijfelend.

Anastacia schreef iets op en typte het vervolgens op de computer, na een paar seconden keek zij mij aan en zei: 'Zullen we meteen beginnen met de fotoshoot?'.

Ik knikte alleen maar, Mark had mij nog gewaarschuwd. Ach, wat deed ik moeilijk, deze kans moest ik gewoon even pakken. Ik nam even diep adem.

Ik werd geleid naar een kleedkamer, ik kreeg een mooie jurk en het product dat ik dus moest promoten.

Toen ik de kleedkamer uitliep zei Anastacia heel blij: 'Wow Sara, je straalt helemaal'.

Ik lachte, Anastacia zelf was model. Dus eigenlijk hoorde ik zelf van een model dat ik uitstraalde in deze jurk. Sounds nice right?

Anastacia leidde mij naar een super wit doek. Bij het doek kreeg ik nog een praatje met de fotograaf en een vrouw die het product wilde publiceren.

18:00
De fotograaf zei blij: 'Deze foto's worden zeker in een magazine gezet'.
OMG! Dit was zeker geen slechte beslissing.
Ik lachte en zei: 'Het is echt gezellig hier'.
Anastacia was bij haar kantoor, de fotograaf keek mij opeens serieus aan en zei zachtjes: 'Sara, je moet echt oppassen hé, Anastacia kan soms zo doordraaien. Ik zeg alleen dat je nee moet durven te zeggen'.
Ik knikte en zei: 'Is goed'.
De fotograaf glimlachte en liep weg.

Ik werd geleid naar de kleedkamer en vervolgens ging ik lekker naar huis.

Wat heb ik vandaag geleerd?
- Nee durven zeggen.
- Niet piekeren.

Ik liep naar binnen, mam zei met een glimlach: 'Hey schat, alles goed?'.
Ik keek mam aan en zei: 'Ja hoor'.
Mam zei: 'Hoe ging het bij modellenbedrijf?'.

Ik ging aan tafel zitten voor het avondmaal en zei: 'Ik moest een huidproduct promoten, er werden vragen gesteld en ik werd aangenomen door het bedrijf zelf'.
Mam zei blij: 'Ach ja', ze kwam aangelopen met kip en ging voor mij aan tafel zitten.
Ik zei teleurgesteld: 'Jammer dat pap er niet bij kon zijn'.

Mam keek opeens minder blij. Ik wist echt niets van m'n vader. Ik kon hem niet eens meer herrinneren.
Ik zei niets meer, hoe stom kon ik ook zijn om te beginnen over papa.
Mam zei zuchtend: 'Tja, pap he...'.
Ik zei: 'Waar is papa?', oh nee, dit was niet de bedoeling.
Mam zei trillend: 'Amerika'.
Ik zei verbaasd: 'Waarom doe je zo als ik naar papa vraag?'.
Mam keek mij aan en zei: 'Niets, ben iets vergeten te pakken'.
Ze stond op en pakte de zout.

Ik werd gebeld, hoe kan een model nou 24/7 bereikbaar zijn?
Oh, dit nummer was van Mark.
Ik nam op en zei: 'Met Sara Molenaar'.
Mark: 'Hey, met Mark, van "Fourteen Models".
Ik zei blij: 'Owh, hey Mark'.
Mark: 'Hey Sara, ik las dat je met een ander modellenbureau contact had gelegd'.
Ik: 'Ja, precies op dit tijdstip werd ik gisteren gebeld om vandaag een fotoshoot voor een huidproduct te promoten'.
Mark: 'Ja, ik las het, wat goed. Maar daarvoor belde ik eigenlijk niet, ik bel je omdat ik een krant had gevonden die graag meer over jouw werk wilde weten. Zie het als een fotoshoot en een modeshow voor een teenmagazine. Heb je overmorgen (dan is het vrijdag) nog tijd?'.
Ik zei blij: 'Is goed'.
Mark gaf mij de tijd en plek, de plek was gewoon weer bij het modellenbureau "Fourteen Models".

Ik nam af, mam keek mij aan en zei: 'Wie was dat?'.
Ik zei blij: 'Mark van "Fourteen Models"'.
Mam keek mij aan en zei: 'Wat zei hij?'.
Ik zei met een glimlach: 'Ik ben gevraagd voor een interview en fotoshoot met een teenmagazine'.
Mam knuffelde mij en gaf mij een kus op mijn voorhoofd, ze zei blij: 'Mijn kleine Sara wordt een superster'.
Ik lachte een beetje, ik moest nog steeds nadenken over papa.

Houd mama nou een geheim voor mij verborgen?, of doe ik nou weer zo dramatisch...