6 januari 2016
Ik stond al om 5 uur 's ochtends op om mij voor te bereiden voor het ontbijt en op de meeting natuurlijk.
Mam stond al om half 5 's ochtends op, om van alles voor te bereiden. Niets was voor mij mooier dan mijn moeder's glimlach.
In de auto bekeek ik de e-mail van Human Concern nog even, met de punten waar ik mee te maken zou krijgen.
Mam had het ondertussen over haar eigen dochter die een volwassen vrouw zou worden.
Ik was blij dat de ruzie met mam was afgelopen. De focus kon ik nu gericht leggen op mijn eetstoornis en mijn carriére. Het voelde goed om even in balans te zijn met het heden en met de toekomst.Na anderhalf uur rijden kwamen wij aan bij het gebouw met 'Human Concern' aan de voorkant van het gebouw.
Ik moest mezelf inchecken en werd geleid naar een hele grote zaal.
Mam wilde zeker weten dat ik had ingecheckt en ging vervolgens weg om haar administratie te doen ergens bij een café.Ik werd geleid naar een grote zaal, met vrijwel een gezellige sfeer.
Een vrouw liep op mij af en stelde zichzelf voor. Uiteindelijk stelde ik mijzelf ook voor en werd ik geleid naar mijn eigen kleedkamer.
De kleedkamer was zo groot en mooi. Het leek net even alsof ik Katy Perry of Lady Gaga was.Er kwamen een aantal stylisten die mij hielpen met de make-up en dergelijke.
Uiteindelijk moesten de eerste foto's gemaakt worden.
Na een aantal foto's moest ik even een kort gesprekje houden met een journalist van Human Concern.
Het waren heel erg algemene vragen, ook al waren sommige vragen niet echt gericht op mijn eetstoornis.
Na een aantal vragen te hebben beantwoord werd ik geleid naar de kleedkamer waar ik weer nieuwe kledingstukken moest dragen.Na een paar uur hard werken was er pauze.
Ik liep rustig naar mijn kleedkamer en ontspande. Niet dat ik gestresst was, maar je kreeg nog al veel camera's en verantwoordelijkheid naar je toe gericht.
Op Twitter barstte het vol met vragen voor mij.
Ik maakte snel een foto van mij met de huidige look en postte het op Twitter. Ook die foto werd gauw populair rond het internet.Om 8 uur 's avonds was de fotoshoot klaar. Iedereen was blij en er werd veel gelachen op de fotoshoot.
Ik kreeg steeds wat eten aangeboden, maar ik had het niet zo met eten en drinken op deze fotoshoot.
Op sommige dagen kon ik echt van alles naar binnen werken, maar deze keer was het echt even anders.Mam stond al meteen voor de deur en zei: 'En? Hoe ging het?'
Ik kreeg een glimlach op mijn gezicht en zei: 'Het ging fantastisch.'
JE LEEST
I am Pro Ana (Dutch)
Genç KurguAfvallen? Dat was voor Sara geen probleem. Wat voor haar wel een probleem was? Het onderhouden van een goed en leuk leven al moest zij dat doen zonder haar vader. Op het moment dat Sara het winkelcentrum uitliep, veranderde haar hele leven...