ÇİVİLİ TOPUKLAR (Tamamlandı)

Bölüm 7

Ahu geldiğinde evde hala ışık yanıyordu. Annesi o gelmeden uyumuyordu. Bir de günün son iğneleyici cümlelerini kumadan rahat edemiyordu. Ezberlediği cümleler sıralanırken ayakkabılarını çıkartıp odasın yöneldi.

"Bak baban bu gece okulu işinden hiç memnun değil. Her an bırakmanı isteyebilir."

"Tamam anne... Yarın mutfak eksiklerini çıkar da alışverişe ben gideyim."

Kadın gülerek "Tamam" dedi ve iyi geceler dileyerek yatak odasına girdi. Ahu başını iki yana sallayıp önce banyoya sonra odasına geçti. Mümkün olduğu kadar ses çıkarmayarak varlığını belli etmemeye çalışıyordu.

Başını yastığa yasladığında bedeninin yorgunluğunu hissetti. Gecesi çok güzel geçmişti. Yüzünü gülümsemesine engel olmadı. Yalnız olduğuna göre doyasıya gülebilirdi. Başarının getirdiği gurur, mutluluk bambaşkaydı. İstediğini elde edebilmişti. Hala gizli ve yalanlar ardına saklı da olsa kendi hayatını yaşayabiliyordu. Önünde büyük bir sorun vardı fakat bu gece düşünmek istemedi. Güzel hislerle uykuya dalmayı tercih etti. Sonra aklına Tarkan geldi. Gülümsemesi biraz daha genişledi. Kendisi için çok endişe etmişti. Bir de iki gündür kafayı yedim demesi öyle tatlıydı ki... Beğendiği birinin seni düşünmesi iyi hissettiriyor dimi Ahu? İlk defa iç sesi ile aynı fikirdeydi.

Tarkan eve geldiğinde evin içinde sessizlik hâkimdi. O da ortama ayak uydurup parmak uçlarında odasın girdiği anda Rahşan karşısında belirdi. O minik boyu ile ödünü kopartmıştı. Rahşan elleri belinde başını yukarı kaldırmış dim dik abisine bakıyordu.

"Kızım manyak mısın? Hayalet gibi ne dikiliyorsun?"

"Kalbimi çok kırdın"

"Daha şimdi eve girdim"

"Kim o hoşlandığın kız?"

"Arkadaş sizin nasıl bir haber ağınız var? Pis dedikoducular!"

"Aslında bunun için beklemiyordum seni ama hazır haber taze iken dökül bakalım"

"Dökülecek bir şey yok Rahşan. Git uyu"

Rahşan olduğu yerde kıvranmaya başlayınca Tarkan oflayarak yüzüne baktı. Vardı bir sıkıntısı.

"Beklemenin asıl nedeni ne?"

"Ya... Ben hani Turan'a nikâh günü için konuşuruz dedim ya... Yasemin abla çok yoğun olduğu için görüşemedik. O da bana biraz surat astı."

"Ee..."

"Beni ona götürür müsün?"

"Bu saatte... Gecenin bir vakti kardeşimi alıp nişanlısının evine götüreceğim. Benim minik elma şekerim, kafeini çok mu kaçırdın? Hı abisinin bir tanesi"

"İnsan bir tanesinin istediğini yapmaz mı?"

Yavru kedi kıvamına gelince Tarkan'ı ikna edebileceğine inanan Rahşan şu an elinde ne kadar koz varsa kullanmaya hazırdı.

"Canım telefon et, mesaj at."

"Denedim, cevap yazmıyor."

"Lan koca adam naz mı yapıyor?"

Rahşan gözlerini kırpıştırmaya başlayınca pes etti. Bunun ardı ağlamak oluyordu. Acımasızca ince gözyaşları yanaklarından süzülecek ve Tarkan vicdanı ile savaşa çıkacaktı. Bunun olmaması için sabır dileyerek odasından çıktı. Az önce üzüntü ile süzülen kız bir anda canlandı.

"Konuşmanızın bitmesini evde mi bekleyeceğim yoksa arabada mı?"

"Gitmişken orada kalırım ben"