Nasilisinizzz canlarrrr?
Bölümleri biriktirip atmayı planlıyorum cunku her gün düzenli olarak yazmaya fırsatim olmuyo. Sürekli birakip birakip yazarsam kesin sacma salak seyler yazarimm neysseeee hadi bölüme gecelim
Ardayı görünce içim kıpır kıpır olmuştu sahildeki o günden sonra bi cok kez daha buluşmuş ama psikolojik tedavi gördüğü için uzun süredir konuşamamıştık.
Arda bana hala şaşkınlıkla bakıyodu "Ahu.." diye bi fısıltı döküldü dudaklarından. Suratında hala öküzün trene baktığı gibi bi hal vardı ve ben buna kıkırdamadan duramamıştım. Birden ardanın üstüme doğru gelmesiyle hafif tırssamda beni kucaklayıp kahkalarla kendi etrafında çevirmeye başlamıştı bile.Olum bu çok hızlı lan! korkumun etkisiyle ardaya biraz daha sıkı sarılıp hafif bi çığlık kaçmıştı ağzımdan. Ama korkum gram umrumda değildi ARDA BENİM İKİZİMDİ LANN!!!!
Sonunda beni yere indirdiğinde Ardanın gülen suratına bitane tokat geçirdim ama şakacıktan şaka olsun diye sert vurmadım yani. Ben kıyamazdım ki tosbağama🥹
"ya buneydi şimdi " diye sitemle sordu arda
"SERRFSİZ İNSAN İNSAN AZCIK ARAYİP SORAR LAN O GÜNDEN BERİ TELEFONLARIMA DAHİ BAKMADIN" diye sakin (!) bi şekilde uyarırken
"Minik tosbağım onları sonra konuşsak mı acabaaa?" diyip kaş göz işaretiyle hala bizi izleyen aile takımını gösterdi. Ha biz bunları unuttuk ya la. Bizden bi cevap bekleyen aile üyelerimize dönmeden sessizce yanımdaki ardayı dürtüp
"hiç bi açıklama yapmadan meraktan çatlatsak nasıl olur" diyip sinsice sırıttım ardada bana şeytan gülümsemesiyle bakıp
"harika olur diyorum kraliçem"
ehehehehehehe seviyorum keratayı.
"fısıldaşmalarınız bittiyse açıklasanız mı artık?" diyen sorarcasına bize bakan güneydi
" hayır abi açıklamıcaz en çokta sen çatla diye niaahhaahhaha" diyip kötü adam gülüşü atan ardaya
"ulan şimdi seni" diyip üstümüze doğru gelen güneyle beraber ardayla el ele tutuşup kaçmaya başladık. Asansörün oraya geldiğimizde merdivenle ikisi arasında gidip geldik ama asansörü beklersek işimiz biraz yaştı. Hızlıca merdivenleri kullanıp benim katımdaki odalardan birine girip hızlıca odayının kapısını kilitlemişti arda. Hala kahka atıyorduk.
"lan şerefsiz açsana kapıyı" dışardan bağıran güneyin sesiyle kahkam daha çok şiddetlenmişti. Olum o değilde ben niye kaçtım aw???
Biraz kendimize geldikten sonra ben olduğumuz odayı incelerken arda konuşmaya başlamıştı
"özür dilerim" ona dönüp 'ne için' dercesine baktım
"o günden sonra sana dönemediğim için" farkedeseniz dönmediğim değil 'dönemediğim' için demişti
"dönemedim derken?"
"sinirimi artık hiç bi şekilde kontrol edemiyordum ve çevremdeki herkese patlıyodum. Emin ol seninle iletişim içersinde olsaydım sanada kötü şeyler söyleyip senide üzecektim özür dilerim" dedi masum çocuk edasıyla.
amaa ben tosbağıma kıyamamm kiii.Pü pü pü pü çok yufka yürekli insanım ben yhaaaağ.
tebessüm edip "dilemene gerek yok" diyip parmak uçlarıma çıkarak burnundan fıstık almıştım. Fıstık almak ne olum be
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gelene Geçene ÇAKAN Ailem!
Teen FictionAile kurgusu kitabıdır! !!!Reklam yapmayın siliyorum!!! İçerisiii şampiyonlar ligiiiii