"Daha iyisin değil mi baba?"Babama ilk defa dışımdan 'baba' dedikten sonra adam küt diye bayılmıştı. Gözleri parıldarken
"Hiç bu kadar iyi hissetmemiştim kızım" beni kendine çekip sarılıp saçlarıma öpücük kondururken, annem bizi buruk bir tebessümle izliyordu.
"anne sensiz olmaz sende gel" annem gözlerini kocaman açarken dediklerimi algılamaya çalışır gibi bir hali vardı.
"Doğru duydum değil mi onur?! Kızım bana anne dedi!" onun bu heyecanını gülerek izlerken oda babamla benim kolumun arasına girmişti. Salondakilerde yavaş yavaş bir aile olabilmemize şahit oluyorlardı. Annem yavaşça kollarımızdan çıkıp
"E hadi yemek yiyelim! Kızım en sevdiğin yemekleri yaptım!"
Salondakilerde dahil annemin bu heyacanı bizi güldürmüştü. Annem mutfağa giderken yengemler ve babanem peşinden gitmişti. Babamlarda sofra kurulana kadar bahçede oturcaklarını söylemişlerdi. Kuzen tayfası ve pusula takımıyla salonda kalıp birbirmize bön bön bakıyorduk.
Can yanıma doğru gelip sessizliği bozarak " Babam tanıttı ama tekrar tanışalım. Ben en yakışıklı kuzenin ve en sevdiğin kuzenin, Can Çakan" yalnız 'seveceğin' de değil 'sevdiğin' Karşı koltukta oturan Atalay, Canın kafasına yastık atarak "Hadi lan ordan! En sevdiği kuzeni benim!" oda yerinden kalkıp yanıma gelirken "Ben en çok sevdiğin kuzeninim, yani Atalay Çakan!"
"Bak seni yolarım Atalay! Resmen beni kıskanıp kuzenimle aramı bozuyorsun!" bu ikisinin atışmasını gülerek izlerken " İkinizde en sevdiğim kuzenim olabilirsiniz" diyip göz kırptım.
"tamam o zaman en çokda ben ama değil mi?" Atalay canın ensesine vurup "kes lan en çok ben değil mi leydim?" Ben ikisine şaşkınca bakarken olaya batı el attı.
"Lan basın gidin şurdan! Darlamayın kızı!" batıya dönüp öpücük attım.Batıda 'abi' demeyi çok istiyorumdum ama herşey sırayla,yavaş yavaş. Kuzey abim beni öldürecekmiş gibi bakarken "güzelim, o dudaklar herkese büzülmesin" ben şirince sırıtırken "Yok daha neler abi! Herkes dediğin kişide öz kardeşin olan benim!" bunu demesiyle kahkaha mı dışarıya saldım. Benimle beraber emre,mete,ege,buğra abi gülerken Ata,Deniz,Doğu ve kuzey abim sırıtıyordu.
kuzey bime ne zaman gelirsin koçum?
Uzak dur abimden nazmiye!
"Çocuklar siz bahçede yiyeceksiniz" annemin salona gelip söyledikleriyle hepimiz bahçeye doğru yol aldık.
~~~~~~
"Korku izleyelim" (Can)
"Hayır komedi" ( Buğra)
"Komedi ne lan öyle! Erkek adam dediğin ciddi olacak!" (Deniz)
Yemeğimizi yedikten sonra ne yapsak diye düşündükten sonra film izlemeye karar vermiştik. Şimdide film kavgası yapıyorlardı. Vallahi bunaldım yahu!
"Ay bana bi fenalık geldi!" bütün gözler bana dönünce Emrenin aklına bişey gelmiş gibi "Ablam bu ailenin tek kızı değil mi? O karar versin en iyisi!"
Hay aklınla bin yaşa Emrem. Emreye 'ablası kim sonuçta' bakışları atarken gururla boğazımı temizledim."Oğlum aç ordan bi Jackie Chan!" (bu adamın filmleri🫶ben)
~~~
Hepimiz oturmuş karete kid izliyorduk. Asla bininci defa izeleyişim değilmiş gibi heyecanla hiç bir yerini atlamadan izliyordum.Aynı zamanda tam ortalarına oturduğum güney ve doğuya hiç beklemedikleri anda spoiler verip sinsice sırıtıyordum. Eheheheeheh
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gelene Geçene ÇAKAN Ailem!
Roman pour AdolescentsAile kurgusu kitabıdır! !!!Reklam yapmayın siliyorum!!! İçerisiii şampiyonlar ligiiiii