Gelene Geçene ÇAKAN Ailem!

on altı

Selamun aleyküm,nasılsınız kuzular?

iyiyim ben şükürler olsun,hayırlı günler dilerim.

Başlamadan vote ve yorumları unutmayalım🫠🫶

•••••

"Buraya kapıda dikilmeye gelmedik değil mi?" derin bir nefes alıp ayaklanıp binanın içine girdim. Önceden çok rahat olduğum bu bina şimdi bana yabancı geliyordu. İlk defa bu kadar çekinmiştim.

Nerdemiydik? Çetinin yanına gelmiştim. Gelmeden önce çetini arayıp haber vermiştim ve bana 'gelme' demişti. O an parçalandığımı hissettim. Ben bir yeri kazanırken bir yeri kaybediyordum ve bu canımı yakıyordu. Yinede gelmiştim ve yanımda arda,can ve atalayıda sürüklemiştim.

"tosbağam benimde gelmemi ister misin?" ardaya dönüp "gerek yok tosbağam, ne olucaksa olsun,hemen gidip gelirim" diyip zar zor yukarı çıkmaya başlamıştım.

İlk defa bu kadar ciddi ve çekingendim. Bizimkilerde bunu doğal olarak anlamış sürekli kendilerininde benle gelmelerini söyleyip duruyorlardı.

Kapıya geldiğimde hiç düşünmeden zile bastım. Ne olucaksa olsun artık kafasındaydım zaten. Daha da uzatmanın manası yoktu.

İçerden kahkaha sesleri gelirken gülerek kapıyı açan çetinin bakışları beni görünce dümdüz olmuştu. Bak bi canım yanmadı değil ha!

"Sana gelmemeni söylemiştim!"  bağırarak çıkışmasıyla kaşlarımı çattım. Benim tanıdığım Çetin'im yerine bambaşka biri gelmişti.

"Sesini yükseltme çetin,seninle buraya adam akıllı bir şekilde konuşmaya geldim!"

"ben konuşmak istemiyorum ama?"

"ne oldu sana çetin? Ne bu tavrın,ben seni tanıyamıyorum çetin?!"

"bak Nisa benim artık sadece bir ablam ve bir ailem var" söyledikleriyle resmen yıkılmıştım. Önceden benim evim olan çocuğun şimdi bana söyledikleri
o evin duvarlarını yıkmaya yetmişti. Gözümdeki damla yavaşça aşağı doğru süzülürken söylediklerinin ciddi olup olmadığını anlamak için gözlerine baktım. Yoktu,gitmişti,benim tanıdığım çetin yoktu artık.

"git artık burdan" kapıyı kapatacakken

"Cidden mi çetin? Onca yaşanmışız var bizim seninle? Cidden hepsini silip bir kenara mı attın?"

birşey demeden gözlerini gözlerimden kaçırdı
devam ettim

"Hasta oldun ben sabaha kadar dikildim yanında,o anne dediğin kadın yoktu ben vardım! Geceleri sürekli üstünü açıyorsun diye düzenli şekilde kalkıp sütünü örtüyordum ben senin! En heycanlı zamanlarında bile o anne baba kalıbına soktuğun insanlar yokken ben vardım yanında çetin! Hadi tüm bunları geçtim ya sen kaza geçirdiğin zaman? onlar kaç gün sonra sözde oğlunu ziyarete hastaneye geldi? Onlar seni bir kere bile aramazken ben başında ağlayıp durdum! Ben seni yiyip içirdim! Bu mu şimdi bana reva gördüklerin? Ben senin üzerinde titrerken senin bana bu yaptıkların.." sonlara doğru sesim kısılmıştı. Bedenim alev almış gibiydi. Gözlerinin içine baktım belki son defa

"seni asla affetmeyeceğim çetin, asla!" onunda gözünden bir yaş düşmesiyle hızla oradan ayrılıp kendimi binadan attım.Bizimkiler benim bu halimi görünce direkt yanıma gelmişlerdi.

"Hadi güzelim eve gidelim"

usulca kafamı salladım. Başka ne yapabilirdim ki?

~~~~

Eve geldiğimde odamdan dışarı çıkmıyordum. Sürekli yanıma gidip geliyorlardı. Annem ve babam resmen üstüme titriyordu.

Belki 'bunda bu kadar üzülecek ne var ki?' diyebilirsiniz. Çok şey vardı üzülecek benim ailem yokken ailemi çetin bilmiştim. Kendimi onun kollarında güvenli hissetmiştim. Şimdide o güvendiğim kollarda huzur değil nefret bulmuştum,ve o nefret boğazıma yapışmış kurtulmaya çalışsamda yakamı bırakmıyor gibiydi. Ben çırpındıkça o bana daha çok sarılıyor gibiydi.

Odamın kapısı tıklanınca göz yaşlarımı hızlıca elimle sildim. Yerimden doğrulup gelen kişiye baktım.

"Abla,ben sadece seni merak etmiştim" masumca bana bakan emreye yanıma oturması için elimi iki kere yanımdaki boş yere vurdum.

Usulca yanıma oturduğunda hemen kollarını sardı.

"o çocuk sana ne dedide bu kadar üzüldün bilmiyorum ama ben senin kardeşinim abla. Her ne olursa olsun senin yanında olacağıma söz veriyorum"

söyledikleri kalbime işlerken yanaklarını sıkıp iki yanağınıda sulu sulu öptüm. Gülümseyip

"hadi bu gece beraber yatalım" dediğimde gözleri parlarken kafasını sallayıp yanıma girdi. Ablasıda olsam benden uzundu. Kafamı boynuna saklayıp sarıldım. Oda kafasını kafama yaslarken kollarıyla beni sardı.

"iyi geceler abla"

"iyi geceler emre'm"

~~~~~~~

çetin? 👉

emre? 👉

Vote ve yorumları unutmayalım kuzularr. Seviyorum sizleri 💕💕💕