✔︎ℳ𝒾𝓁ℴ𝓈́𝒸́ ℬℴ𝓁𝒾||𝒯ℴ𝓂 ℳ𝒶𝓇𝓋ℴ𝓁ℴ ℛ𝒾𝒹𝒹𝓁ℯ 𝑐𝑧.2✔︎

♕︎𝑋𝐿𝐼-𝐸𝑝𝑖𝑙𝑜𝑔..♕︎

-Dziecka- odparli i rozpłakali się.

Wszystko w tych samych momentach.

Ale w dwóch różnych miejscach, innych światach.

W świecie ciemności, ciemnej piwnicy.

W świecie jasności, jasnej szpitalnej sali..

~•~
Pov: narrator

Kiedy pierwszy płacze, drugi zaczyna się śmiać.

Kiedy pierwszy zostaje odnaleziony, drugi jest zaginiony.

Kiedy pierwszy przegrywa, drugi wygrywa.

Kiedy ktoś się rodzi- ktoś umiera.

Oni obydwoje płakali. Agata i Tom. Nic nie świadomi.

Żegnaj dziecino, może kiedyś się zobaczymy.. kocham Cię..

~•~
Pov: Agata

Po upłynięciu czterech lat, zdałam sobie sprawę, że życie nauczyło mnie pewnej bardzo ważnej rzeczy. Że nigdy nie należy się poddawać i stać w miejscu.

Adele ma już dwanaście lat i uczęszcza do szkoły Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie, będąc wzorową uczennicą należącą do domu Salazara Slytherina, tak jak na prawdziwą Riddle przystało.

Była pod opieką Slughorna, który w ostatni czasie nas odwiedził i śmiało mogliśmy stwierdzić, że brakowało nam jego obecności. Szczególnie Abraxasowi, który na jego widok prawie się popłakał.

Nic dziwnego, czasem zastanawiam się czy przypadkiem ta dwójka mężczyzn nie przyjaźniła się w Howgarcie..

Christian Malfoy także trafił do Slytherinu, przez co razem z Adele tworzyli świetną parę przyjaciół.

A co się dzieje teraz? Cztery lata po wszystkich wydarzeniach?

Cóż, jak już  wcześniej wspomniałam, dostałam ważną lekcje. Nigdy  się nie poddawaj.

Siedzę w dużym pokoju, w który znajduje się sporo zabawek i mała kołyska w rogu. Peter spał spokojnie, a małe kulki światła unosiły się nad jego łóżeczkiem. Tom stał nad nim i patrzył na małego tym samym trzymając różdżkę ku górze, aby kulki nie zgasły.

Po tym wszystkim jak wrócił z Adele na rękach nie zastał mnie w domu.

Z tego co wiem, Walburga wszystko mu opowiedziała ze szczegółami. Bardzo się przejął i do dziś odczuwa lekkie poczucie winy. Czuł się winny, że dopuścił do śmierci jednej ze swoich pociech. Że nie upilnował drugiego Dziecka..

Teraz gdy urodził nam się syn, Tom był nim oczerowany do tego stopnia, że traktował go jak oka w głowie (nie zapominając o Adele która również dla niego stanowiła wiele)

-Czyżby teraz było szczęśliwe zakończenie?- zapytał i odwrócił się w moją stronę.

Podeszłam do niego, objęłam w talii i pocałowałam

-Będą żyli długo i szczęśliwe.- odparłam.

~•~

♡

KONIEC CZĘŚCI II.
27.07.2022.

,,A wszystko zaczęło się od starego sierocińca.."

~ᵖᵒᵖʳᵒˢᵗᵘʰⁱˢᵗᵒʳʸʲᵏⁱ~

♡

Hej hej hej!
Witajcie w ostatnim rozdziale naszej książki.
Jak pisałam ten rozdział to miałam łzy w oczach, przez to że muszę się rozstawać z Agatą i Tomem po raz drugi..
Mam nadzieję, że książka spodobała wam się i będziecie do niej czasem wracali.
Dziękuję wszystkim za cierpliwość i  zaangażowanie
Jestem wam wdzięczna i bardzo wam dziękuję z całego serca♡♡♡

♥︎Pamiętajcie że zawsze mimo trudności znajdziecie światełko w tunelu niczym Agata i Tom ♥︎

*Przepraszam za błędy jeżeli jakieś wystąpiły w rozdziale ale pisze na telefonie..*

To byłoby na tyle

Miłego dnia/miłego weekendu/miłego wieczoru/smacznej kawusi z rana/ spokojnej oraz przespanej nocy

Bayy!

466 słów