Thirty-five: Olivia Serrano [Completed]

Chapter 20

Olivia Serrano

Bahagya akong umusog palayo mula kay Eros nang mailang sa mga matang nakatitig saamin pero ang hudyo ay hinila ako pabalik sa tabi niya at hindi inalis sa bewang ko ang braso niya.

"Eros!" Mahinang sita ko at sinubukan na baklasin ang malabakal na braso nito sa bewang ko pero hindi ito natinag at tuloy-tuloy lang na sumusubo ng pagkain nito.

Andito kami ngayon sa canteen ng DMU at naglalunch, pilit akong lumalayo kay Eros dahil pinagtitinginan na kami ng ibang mga istudyante rito. Hindi ko man sila tignan ay alam kong nagtataka sila at ang iba ay may panghuhusga sa mga tingin nila, rinig ko kasi ang mga nakaupo sa likod namin na ako ang topic nila.

"'Di ba siya yung librarian?"

"Gooshh, it never cross my mind that Eros will choose a girl that's way out of his league. A librarian? Huh I bet they already fück each other in the library."

"I know she's older than us, right?"

"Yeah, Eros' sugar mommy hahaha."

"Isn't the other way around? I mean, I'm sure that girl is not that rich to be a sugar mommy, Eros is the one who's spending money for her haha."

"You're right, I bet she's just lurking around Eros because of his looks and money."

Blagg!!

Napakislot ako at natahimik ang paligid nang marahas na hinampas ni Eros ang lamesa namin. Nagsitalsikan pa ang mga pagkain sa pinggan namin at muntik pang mataob ang bote ng softdrink.

Bumaling ako kay Eros at nakitag nag-iigting ang bagang nito at madilim ang hilatsa ng mukha nito. Marahan kong hinawakan ang braso nitong nasa bewang ko pa rin. Lumingon siya saakin, binigyan ko siya ng ngiting nagsasabing okay lang ako kahit na kung ano-anong sinasabi nila tungkol saakin. There's more worse than that kaya masasabi kong hindi ako naaapektuhan ng mga sinasabi nila atsaka alam ko naman ang totoo kaya bakit ako magpapaapekto sakanila.

In my 35 years in this fücked up world, I learned that the best thing you can do with these kind of people around you is to just ignore them or act as if you're a deaf. As long as hindi sila gagawa nang makakasakit saakin physically ay hindi ako papatol. I will just let them waste their saliva on whatever they want to say.

"I'm okay Eros, huwag mo na lang silang pansinin. We should expect this when we decided to eat here." Mahinahon kong anas na kinaigting ulit nito ng bagang.
"Eros, please let's just eat hhmm" napipilitan na lang itong tumango saakin bago nagpatuloy kumain.

Bumuntong hininga ako bago humarap pero nagawi sa mesang nasa harapan namin ilang hakbang lang ang layo ang tingin ko. There are boys and girls on that table and all of them are staring at us, boys with smirk on their lips while the girls are raising their eyebrows at me especially that girl with a brown shoulder length hair. Iba ang tingin nito saamin at tila may ginawa ako sakanya kaya ang sama ng tingin saakin.

"Eat pretty magreready ka pa para sa talent show." Iniwas ko sa table na iyon ang tingin at nagsimula uling kumain.

"I will be back before the show ends pretty, hhmm." Bumaling ako kay Eros nang marinig ang sinabi niya. Andito kami sa loob ng kotse niya, dito kami dumiretso pagkatapos kumain. Gusto raw niya ng tahimik na lugar na kaming dalawa lang, tahimik nga sa loob pero pagtumingin ka sa labas ng bintana ay maraming mga studyante sa parking at maingay din.