Holding It Together [COMPLETED]

Chapter 10

THE CHAPTER 10;

As time passes by. Hindi ko na namalayan kung gaano kabilis tumakbo ang oras. Basta nakikisabay at sumusunod na lang din ako sa agos ng buhay. Hanggang sa hindi ko na namalayang pitong buwan na pala akong kasalukuyang buntis ngayon.

I am now seven months preggy. Carrying our triplets of Oliver.

Yes, triplets. Triplets ang pinagbubuntis ko ngayon. Hindi namin 'to inaasahan lahat kaya talagang nagulat at hindi kami makapaniwala ang lahat na tatlong bata ang nasa loob ng sinapupunan ko ngayon. Lalo na si Oliver na gulat na gulat at talagang napasuntok pa sa ere ng ilang beses sa sobrang saya noong nalaman naming magkaka-triplets kami.

Well, we maybe not expect this to happened but we're still happy. It already happen. Hindi na mababago ang katotohanang ito ang kinahantungan naming dalawa ni Oliver. At least ngayon naging masaya pa rin kami.

Medyo mahirap, pero kinakaya. Lalo na noong mga nagdaang buwan, palagi akong naiiyak tuwing may morning sickness ako o hindi kaya hindi kaagad nabibigay sa 'kin ang mga kini-crave ko. But then, thanks to Oliver who's always there to take care of me and give my needs and wants especially my weird cravings since I'm pregnant.

So far, our marriage was just... Cool. Cool lang gano'n. Parang magkaibigan lang din kami kung magturingan at kung paano niya ako ingatan at alagaan since buntis ako at siya ang ama ng mga dinadala ko loob ng sinapupunan ko.

Para bang nasa utak na niya iyon nakatatak na responsibilidad niya ako at ang mga babies namin that's why..

Just like what he promised to my father, talagang todo alaga siya sa 'kin. Doon pa lang alam ko ng magiging mabuti siyang ama sa mga anak namin.

Casual lang rin kami kung mag-usap. Parang magkaibigan lang talaga kami. Indeed, hanggang magkaibigan lang talaga kami. Pero sinusubukan ko naman. Sinusubukan kong aralin na mahalin siya sa araw-araw na magkasama kami. Though, nasa process pa lang ako ng pag-aaral kung paano siya gugustuhin hanggang sa matutunan ko rin siyang mahalin.

Sa ngayon, nasa puder niya ako nakatira. Kami to be exact. In short, just like the other normal live-in partners and couples, we are now living under the same roof. Well, months ago, before the wedding, our parents decided na ibili kami ng sarili naming bahay para bumukod, kaya ito kami ngayon nakatira sa iisang bahay ni Oliver. Parang nagbahay-bahayan lang gano'n. Char!

"Ate Rochelle, hindi pa po ba nakakauwi si Oliver?" Tanong ko kay Ate Rochelle. Nag-iisa naming kasambahay. Anim na taon lang ang tanda nito sa 'kin.

"Mukhang mamaya pa siguro 'yon makakauwi, Sky." Aniya habang nakatingin sa suot niyang pambisig na relo saka tumingin sa akin at ngumiti. Kagaya ko ay naghihintay din siya kay Oliver na makauwi para pagbuksan ng gate.

"Ako na lang ang magbubukas ng gate para sa kanya, Sky. Umakyat kana sa kwarto niyo at magpahinga ng maaga. Makakasama sa babies ang pagpupuyat. Mauna ka ng matulog." Paalala pa nito saka ako tinulungang tumayo mula sa pagkakaupo sa sofa.

Medyo hirap na kasi akong gumalaw. You know, triplets ang pinagbubuntis ko. Hindi normal ang laki ng tiyan ko katulad ng ibang buntis na iisa lang ang batang nasa sinapupunan. Halos hindi ko na nga makita ang mga paa ko sa tuwing gusto kong tingnan dahil sa malaking umbok kong tiyan.

"Sige po." Nasabi ko na lang. Inakay na ako nito papuntang kwarto naming dalawa ni Oliver.

Nang makarating at makapasok na sa loob ng kwarto ay dahan-dahan akong naupo sa gilid ng kama at napahimas sa tiyan ko.

Napangiti ako. "Hi babies! Kumusta kayo sa loob ng tummy ni Mommy?" Pagkausap ko sa kanila na nakagawian ko ng gawin tuwing gabi bago matulog. Kung minsan ay si Oliver pa ang kumakausap sa mga ito.

"'Gaya ng palagi kong hiling, sana huwag niyong pahirapan si Mommy pag iniluwal ko na kayo, huh? Hmm?"

"Hindi ko pa kayo naisisilang, mahal na mahal ko na kayo."

"Mahal na mahal..."

Nang makaramdam na ako ng pagkaantok ay inayos ko na ang sarili at dahan-dahan ang galaw na nahiga sa kama naming dalawa ni Oliver. Hindi kalaunan ay kaagad din akong nilamon ng antok at nakatulog na nga.

Hanggang sa maya-maya lang, habang nasa kalagitnaan ng pagtulog ay naramdaman kong may tumabi sa 'kin. Himas-himas pa nito ang tiyan ko.

Walang iba kung hindi ang asawa ko. Si Oliver...

"Oliver? Nakauwi kana pala..." Medyo groggy ang boses na saad ko at pupungas-pungas pa ang mga matang nakatingin sa kanya na ngayo'y nakatitig lang din sa 'kin. Minamatyagan ang bawat paggalaw ko.

"Yeah, kakauwi ko lang. Ikaw? Kanina kapa ba nakatulog?" Malumanay ang boses na tanong niya.

Tumango-tango ako.

"Oliver? Anong ginagawa mo?" Bigla ay nataranta ako ng unti-unting lumalapit ang mukha niya sa mukha ko.

"Can I kiss you, wife...?" He said that made me stunned for a while. Bago pa man ako makapagsalita ay walang pasabing siniil na kaagad niya ako ng halik.

The way he kisses me was passionate that you can't resist that's why without hesitations, I responded to his kiss. He entered his tounge inside my mouth as I opened it and our tounge immediately fought.

"Hmm..."

His hands was starting to explore around my body but before his hand went on my sensitive part of my body, I stopped him.

"Oliver, I'm pregnant. We can't do this." I said as we're catching our own breath. Bago pa man mauwi sa iba ang paghahalikan namin ay kaagad ko na siyang pinigilan sa kung anumang binabalak niyang gawin ngayon.

"Yeah, right. I almost forgot. Damn it! I'm sorry..." He said as he keep on saying sorry. He really feel so sorry. I know, he also have this needs as a man and as his wife now, I'm the one who's responsible to give what he wants but... I don't want to take a risk. Baka ikasama ng mga batang nasa loob ng sinapupunan ko ang mangyari. Mas mabuti ng mag-ingat. Maselan pa naman ang pagbubuntis ko sabi ng OB-Gyne ko.

"I-it's okay... I'm sorry too. As your wife, I'm the one who's responsible to give what your body wants but I can't give it to you right at this moment. Maybe we can do it when I already delivered our children?" Nahihiya kong sabi saka nag-iwas ng tingin sa kanya. Hindi ko na alam kung anong mga pinagsasabi ko at kung saan ko nakuha ang mga iyon.

I heard him sighed. "Don't think that as my wife, you're already the responsible to did that thing with me. Hmm? I'm really sorry... It's the alcohol's fault. Nakainom ako ng kaunti and you know... I'm so sorry. Maybe I'm doing this shit right now because I'm tipsy or what. I don't know! I'm very sorry, Sky..." He reasoned out as he still keep on saying sorry.

Pilit akong ngumiti. "It's okay. Matulog na tayo. Anong oras na rin oh."

"Right. Let's sleep. Masama sa 'yo ang magpuyat." Sangayon niya saka nahiga na rin sa tabi ko. Hindi katulad ko ay nakatagilid siyang nakaharap sa 'kin habang ako ay straight lang na nakahiga dahil sa hirap na ring gumalaw at gumawa ng ibang posisyon sa pagtulog.

"Oliver!" Banta ko sa kanya nang pumasok sa loob ng suot kong daster ang kamay niya at kaagad iyong nagpunta patungo sa bandang dibdib ko at nilamas-lamas ang kanang bahagi. Easy access lang sa kanya na mahawakan ang dibdib ko dahil hindi naman ako nagsusuot ng bra tuwing patulog na. Kaya ang loko ito...

"Palamas na lang..." Mahinang usal niya saka ako kinantalan ng halik sa pisngi bago pumikit.

"Argh! Fine. Do whatever you want."

———

yong hindi raw pwede kaya palamas nalang BWAHAHHAHHAHA