♡17♡

133 9 27
                                    

Hyunjin;

Yüzüme kapanan kapıyla yüz ifademi düzelttim ve yutkundum.

Yastıkla öpüşüyordu resmen! Tanrım..

Başım ovdum. Bana sert bakışlar atmaya çalışıyordu fakat çok tatlı olduğunun farkında değil.

Fazla tatlıydı.

Düşüncelerim ile derin bir nefes verip saçlarımı geriye taradım.

Ona aşık olduysan seni öldürürüm hyunjin.

Delircek gibiydim. Ciddi ciddi yastığı öperken kimi düşündüğünü merak ediyor ve deli gibi kıskanıyordum. Kıskanmama gerekiyordu. Ondan hoşlanıyormuyum? Heves mi? Yada sadece ajan olduğu için bir kaç dakikalık bir ilgimi? Sanmıyorum, ona uzun zamandır ilgi duyuyorum. Aşk? Hayır, sadece kendi kendime saçmalıyorum.

Sanırım bunları düşünmesem daha iyi olacak.

..

Sonunda beklenen vakit gelmisti. Herkes toplanmisti ve bir aciklama bekleniyordu.

Chan soze girdi.

"Aslinda yaptigimiz seyin pek aciklamasi yok. Hepimiz kucukken polislerin veya ajanlaarin hatalari yuzunden ailelerini kaybetmis insalariz. Ben.. tum ailemi, bir fabrikadaki polisin hatasi yuzunden kaybettim. Annem ve babam bir fabrikada calisiyorlardi. O gun kardesleriimde onlssrla ise gitmek zorunda kalmisti fakat fabrika sahibinin dusmanlari fabrikaya baskin yapmis ve tum calisanlari esir almistilar. Polis kendini kurtarmak icin karakola haber vermeye calisti. Dusmanlar birini canli bomba haline getirip fabrikayi patlatti. O gunden beri polislerin yapamadigi seyleri yapma kaarari aldim." Changbin direk soze girdi.

"Babannem bir polis tarafindan vuruldu ve komaya girdi. Kadin huzur evinde yasayan masum biriydi." Minho derin bir nefes verdi.

"Abilerim, calistiginiz tesiste calisiyorlardi. Tesise sizan dusman birbirlerini oldurme emri verdi. Ikiside yapmayinca onlari oldurdu. Bu o tesisin hatasiydi!" Sinirle solugunda hepimiz purdikkat onlari dinliyorduk. Hyunjin konusmazken Chan soze girdii.

"Jiw i uzun suredir yakalamaya calisiyoruz. Bu yuzden changbini araniza sokmak zorundaydik. Bilgi almak icin. Isinize mudahale etmedik size zarar vermedik fakat is ciddiye biniyor. Birlik olabiliriz. " guldum.

"Birlik ha? Bakin bizj agirladiniz falan tesekkurler de, biz ajaniz. Sizler ise seri katil. Suan tesisi arayip sizi tutuklatmamiz gerekiyor bile." Digerleri beni onaylarken jisung daha sakkin bir sesle konustu.

"Simdilik.. siziihbar etmeyecegiz." Hepimiz saskinca ona donduk.

"Ne? Hyung?" Jisung jeongine cevap vermedi.

"Bu ise karismaya devam ederseniz. Veya bu yaptiginizi surdururseniz. Aninda hapse tikarim hepinizi." Salonda derin bir sessizlik olustugunda seungmin ayaga kalkti.

"Hayatimizi kurtardiginiz, ve daha borcok seybicin tesekkurler. Lutfen bizi geri goturun."

...

Evimin onunde durdugumuzda herkesi tek tek evine birakan hwanga dondum.

"Tesekkur ederim. Seni sevmesemde hayatimi kurtardigin bir gercek." Gulerek bana dondu.

"Beni rahat birakacakmisin?"

"Sen rahat birakirsan, neden olmasin. Jisung zaten soylenecek seyi soyledi." Son cumlemle yuzu soldu. Basini geriye yasladiginda hala arabada oturmus onu izliyordum.

"Bunu yapmaya devam edecegimizi sizde biliyorsunuz felix.."

"Yapmamalisiniz hyunjin! Bu hem B takimi, hemde sizin iciin tehlikeli. Biz sizi ihbar etmesekte A takimi denen bir gercek var. Hakkimizda o kadar bilginiz varsa onlarisa biliyorsunuzdur." Yavasca basini salladiginda konustum.

"Hyunjin.. neden ajanligi birakip bunu yaptin.." caresizce cikan sesim ilgisini cekmis gibi yuzume bakti.

"Bilmene gerek yok feli-"

"Ogrenmek istiyorum." Hyunjin bana bakarak derin bir neefes verdi. Vazgecmeyecegimi anlamis olmali ki pes etti.

"Biliyorsun, ajanliga once kendi istegimle basladim. Yeji kaybolunca dahada hirslandim fakat.. egitim tesisinden kactigim o gun." Yutkundum. Dun gibi hatirliyordum. Yagmurluydu ve yatakhanenin penceresinden yagmurlu geceyi izlerken bahceden bagrislar yukselmisti. O kadar ses vardi ki herkes uyanmisti. Hyunjin bahcede kosarken pesinden kosan girevliler ve ajanlar onu yakalamaya calisiyordu. Ama hyunjin bir sekilde gozden kaybolmustu.

"Beni cagirmislardi.."

!flashback¡

Egitmenim aksam yemeginden sonra beni odasinda bekleyecegini soylemisti. Egitmenim, yejinin kacirilma davasinda gorevli bir ajandi. O mukemmel hiri ve bana cok yardimci oluyor! Yemek yememistim cunku sabah ilk derse gec kalip yemek yemistim. Burda cogu gun kahvalti yapamazdik ama bir derse gec kalirsak bu bir ihtimaldi. Gulumseyerek kapiyi calacakken kapinin aralik oldugunu gordum. Egitmenime seslenmek icin dudaklarimi araladigimda icerde baska biri daha oldugu icin sonra gelirim diye dusunerek gidecekken egitmenimin kurdugu cumle beni duraksatti.

"Hwang yeji... hala organlari alinmamis mi?" Gozlerim kocaman acilirken yavasca duvarin arkasina saklandim.

"Jiw in onunla farkli planlari varmis."

"Hersey halloldu degil mi? Kimse ogrenmeyecek?" Egitmenimin karsisindaki kisi igrenc bir kahkaha patlatti.

"O zavalli kizin davasiyla sadece jiw in tesisteki ajanlari ilgileniyor. Yani ilgilenmiyorlar bile." Duydugum seylerle dizlerim tutmamaya baslamisti sanki. Titrek nefesler verirken beni fark ettiler.

"Siktir hyunjin?" Egitmenime nefes nefese bakarken ayaklanmis ve yanima dogru gelmeye baslamisti.

"Aciklaya biliri- Hey hyunjin!!!!"

Sozunu tamamlamadan kosmaya basladim. Gozumden yaslar akarken birileriine haber vermmis olmalilarki birkac kisi pesime takildi. Tesisten cikana kadar ce ciktiktann sonrada delicesine kostum. Kactim. Ormanlik alanda izimi kaybettirdigimde nefretle uzaktaki tesise baktim.

"Sizi asla affetmeyecegim."

!flashbackend¡

Hyunjin konusmayi bitirdiginde gozlerii dolu doluydu.

"Bu yuzden basladim bu ise. O ajanlarin arasinda bulamazdim yejiyi. Onlardan biri olmak istemedim ama.. ama o pislik yejiye acimadi felix!" Aglamaya basladigin ne yapacagimi bilemedim. Kalbim sizlarken ona yavasca sarildim. Saskinlikla kaskati kesildiginde saclarini oksadim. Saskinligi gecince hickirarak alnini gogsume yasladi.

"Senin için hyunjin, senin için o herifin kanını son damlasına kadar akıtacağım."

-
-
-
-
-
-

Zararlı alışkanlıklar < Hyunlix >Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin