Euphoria • Kookmin

"Ona bana dokunmamasını söyleyebilir miydim?"

Jimin'in Ağzından

iki gündür odamdan dışarı çıkamamıştım. Biraz daha burda kalırsam açlıktan bayılabilirdim sanırım. Yaralarım hâlâ taze olduğu için yanıyordu pansuman yapmak lazımdı ama alışık olduğum bişeydi zaten.

Banyoya bile gidememiştim yatağa yattıktan sonra. Zaten babam kapıyı açacak gibi değildi.

Nişana bir hafta kalmıştı sanırım. Hazırlıklarda bile yardım etmeyecek miydim?

Her ne kadar düğünü istemesem de onların hareketlerinden anlam çıkarmaya çalışıyordum.

Bayan Jeon nazik bir omegaydı aslında ama sanırım gittiğim evde yine fikirlerim önemsiz olacaktı.

Bu benim için sorun değildi artık sadece okula devam etsem ve canımı yakmasalar yeterdi.

Birkaç dakika sonra kapının arkasından sesler duymuştum. Babam kapıyı açıyordu sanırım.

İçeri girdiğinde tolarlanmaya çalıştım ama yaralarım gerçekten çok acıyordu ve duş almadığım için soğuk odada belim tutulmuş olmalıydı.

"Birazdan Bayan Jeon ve Jungkook gelecekler bir saatin var hazırlanıp aşağı gel yemek yeyip onlar gelmeden toparlan."

"T-tamam efendim."

Odadan çıkmadan arkasına dönüp bir bakış attı bana,

"Onları ikileme düşürecek herhangi bir harekette bulunursan ne olacağını iyi biliyorsun." Dedi ve kapıyı açık bırakıp aşağı indi.

Bende yavaşça yatağımdan kalkıp banyoya gittim.
Küvete su doldurmaya başlayıp üzerimi çıkarttım.

Köprücük kemiklerimin yukarısında iz yoktu ama karnım, sırtım ve bacaklarımda yeni yara izleri vardı.

Derin bir nefes alıp aynaya bakmayı bıraktım. Belki de babam haklıydı.

Herhangi güçsüz bir alfanın bile sana bakmayacağına eminim. O saçma düşüncelere son ver ölene kadar bunları yaşamaya mecbursun sen.

Babama takılmazdım ama gerçekten güzel bir bedenim ve yüzüm yoktu. Bunun farkındaydım. O alfa henüz yüzümü bile tam görmemişti.

Muhtemelen nişanı bozardı zaten biz evlenmeden.
Güçlü bir alfa olduğu belliydi. Benim gibi biriyle evlenmeyi kabul etmiş olması garipti.

Misafirler gelmeden yemek yiyecektim. Bu yüzden hızlıca aşağı inmem gerekti. Yavaşça küvete girdim yaralarım sızlıyordu ama krem iyi gelmişti biraz sanırım.

Kısa bir duştan sonra kurulanıp mutfağa indim. Masada sıcak bir ramen tabağı beni bekliyordu.

Tanrım bu gerçek miydi? Babam gelip porsiyona karışmadan oturup yemeye başladım. 5 dakika içinde bitirmiştim. Karnım doğduğu için daha iyi hissediyordum.

Kalkıp salona geçtim ve koltukta oturan misafirleri gördüm. Içeri geçtiğim gibi alfayla göz göze geldik.
Neden gelmişlerdi ve alfa neden öyle bakıyordu? Yüzümde yemek lekesi mi kalmıştı?

Daha fazla gerilmeden diğerleri tarafından fark edilmek için konuşmaya başladım,

"Hoşgeldiniz efendim"

"Ah Jimin-shi bizde seni bekliyorduk."

Boş olan tekli koltuğa yönelirken babamın bakışlarıyla ikili koltukta oturan Jungkook'un yanına oturmuştum.

Gerginlikle otururken babam konuşmaya başladı,

"Bugün Bayan Jeon ve Jungkook'la nişan için alışveriş yapmaya çıkacaksınız."