In the Middle of Nowhere (Love Boundaries Series #1) COMPLETED

Falling

Chapter 14

Back when I was young, at the age of fifteen, I always see love as the wonderful feeling that everyone deserves to feel. I thought loving was easy. But now, I realize that falling in love is a trap. That I was wrong to believe that it is very easy to meant it. You need to understand all things. Compromise and be with someone who can hold you when you're scared and be blamed... and vice versa. It's not a childish romantic feeling forever.

I prayed for a man who will accept my flaws. A man who God perfectly matched for me. Lagi kong hinihiling na sana makatagpo ako ng lalaking magmamahal sa akin katulad ni Papa. At ngayon, lahat ng ito... si Simon ang nakita ko. He's very constant. Walang nagbago at kung meron man, mas lalo niya lang pinaparamdam sa akin kung gaano siya kahulog at kung gaano niya ako kagusto. At sa tuwing sinasabi niya iyon, hindi ko mapigilang hindi kiligin o mamula man lang.

Months has passed and the campaign period was over. Today is the day of election kaya lahat kami nanatili sa HQ para hintayin ang resulta at hayaang tapusin ang eleksyon nang mapayapa. Ginusto na rin ng lahat na matapos 'to. Some of us are excited and nervous.

"Grabe... ang daming tao," my mother complained. Stress na stress 'yung mukha niya dahil napagod siya ng husto sa pagboto niya sa assigned precinct.

Ngumuso ako at nireplyan si Simon. Kanina pa kami nagpapalitan ng messages dahil nasa Florendo headquarters lang din siya habang hinihintay ang Papa niya at ang resulta ng halalan.The day is long for the both of us.

Simon:

Done voting?

Me:

Not yet. Baka mamaya pa. Sabay na kami ni Vina.

Simon:

Kung sino man ang pipiliin ng mga tao, I hope walang magbago sa atin. I still like you, by the way.

Me:

Kahit na matalo kayo? Lol hahaha

Napasulyap ako kay Mama na kausap na ngayon si Vina at iilang volunteers. Sana rin matanggap ng pamilya ko ang resulta.

Simon:

Yes. Kahit na matalo ang pamilya ko. I will still like you and I'm falling more. Kahit maging anak ka pa ng governor. Just promise me na walang magbabago.

Napangisi ako.

Me:

Of course. My family can accept defeat naman.

And his sweet talks continued kaya kahit papaano ay gumaan ang pakiramdam ko.

It's my first time to vote kaya medyo tinulungan pa ako ni Vina but I'm a fast learner naman kaya naging madali na rin sa akin. Siyempre, I voted for my father at iilang ka-alyado niya. Though, may binoto akong nnanggaling sa ibang partido dahil hindi ko sila... nakikitaan ng totoong potential na tumulong sa mga tao dito sa lungsod kahit na kaalyado sila ni Papa.

Nang matapos kami ni Vina, agad akong dinumog ng mga media. Flashes... videos... and candid pictures. Kumaway nalang ako sa mga solid supporters ni Papa kaya medyo naagkahiyawan ang lahat.

"Is that true?!"

Alas syete na nang marinig namin ang sigaw ni Mama. Nakatayo lang si Papa at kalmado ang mukha kasalungat sa reaksyon ni Mama. Lahat kami napatingin sa screen. A flash report was aired and gave us the result.

"Nagdiwang ang mga tagasuporta ng leading governor candidate na si Simon Florendo Jr. sa labas ng kanilang headquarters. 'The game is now over. The Florendos are back... for good,' he quoted.