enişten yesin seni

7.

Seungmin, şirkete girmişti. Girdiğinde ise şaşkınlığını gizleyememişti. Çünkü burası kendi şirketlerinin 2 katıydı. Çok büyük ve ihtişamlıydı.

Kalabalığın arasından geçerek bir çalışana Hwang Hyunjin'in odasını sordu. Bunun üzerine Seungmin'i, Hyunjin'in sekreteri olan Jisung'a yönlendirdiler.

Seungmin, sekreter olduğu düşündüğü kişinin yanına gitti.

"Ah, merhaba!"

"Buyrun? Nasıl yardımcı olabilirim?"

"Şey ben eniştemle görüşecektim."

"Anlamadım?"

"Yani Hwang Hyunjinle."

"Hwang Hyunjin? Enişte?"

"İsterseniz siz kendiniz benim geldiğimi söyleyin. O beni içeriye alacaktır."

"İsminiz?"

"Kim Seungmin."

"Bir dakika beklemenizi rica edeceğim."

"Tabi."

Aradan geçen dakikalardan sonra Jisung geri dönmüştü.

"Buyrun, girebilirsiniz."

"Teşekkürler."

*

Hyunjin, Seungmin'in geldiğini öğrenince kravatını düzeltti. Ardından kağıda bişey yazıyormuş gibi yaptı. Onu bekliyormuş gibi gözükmemek icin umursamazca davranıyordu.

Kapının çalma sesini duyunca heyecandan kalbi yerinden çıkacaktı. Kendine gelmeyi başarınca gir komutunu verdi.

"Gir!"

Seungmin içeri girince, tatlı gülümsemesini karşısında ki adama sundu.

Hyunjin o an eridiğini hissetti.

Lanet olsun! Kendine gel Hwang!

"Ah, sen miydin Seungmin? Hoşgeldin, gel otur."

"Hoşbuldum enişte."

"Nasılsın?"

"İyiyim, sen?"

"İyi, ben de."

Aralarında oluşan sessizlik, Seungmin'i germişti. Bu sessizliği bozan ise Hyunjin oldu.

"Mutfağa inelim istersen."

"Çok iyi olur."

*

Birlikte mutfağa inen ikili yemeklere bakıyordu.

"Bazı yeni ürünlerimiz var Seungmin. Hangisini tatmak istersin?"

"Bir dakika, piyasaya sürülmeden mi tadacağım."

"Evet, neden olmasın?"

"Ah kendimi şuan ayrıcalıklı hissettim."

Zaten öylesin.

"Kayınçom olmanın faydaları."

Hyunjin dediği şeyle birlikte göz kırparken, Seungmin de gülümsemişti.

"Hmm o zaman ilk öncelikle şu kırmızı olan tatlıdan başlamak istiyorum. Uygun mudur Hyunjin Bey?"

"Tabi ki."

Seungmin, tatlıdan alırken adeta kendinden geçmişti.

"B-bu mükemmel birşey."

"Beğenmene sevindim."

"Ahududu'nun yakıştığı en güzel tatlı olabilir."

"Vay, damak tadın harika ve ahududu olduğunu anlaman beni şaşırttı. Çünkü tadını neredeyse hiç gelmeyecek şekilde hazırladık."

"Konu yemek olunca fazlasıyla iyiyim."

"Ortak yanımız, yemek."

"Evet."

Hyunjin'in telefonu çalmasıyla Seungmin'den izin alıp dışarıya çıktı.

"Merhaba, beyefendi."

Mutfakta çalışan bir kadın sakince Seungmin'e yaklaştı. Yaklaşık 40-45 yaşındaydı.

"Ah, merhaba."

"Hyunjin Bey ilk defa mutfağa çalışanlardan ve kendinden başka birisini soktu. Şaşkınlıktan şuraya bayılacağım."

"Gerçekten mi?"

"Evet, bu bir ilk. Çünkü mutfak konusunda çok titiz. Kimseyi buraya kolay kolay sokmaz."

"Vay canına, ayrıcalıklı olduğumu bir kez daha hissettim."

"Nesi oluyorsun? Seni ilk defa gördüm."

"Ah ben, Kim şirketinin sahibi Bay Kim'in oğlu Kim Seungmin. Ve Hyunjin Beyin Kayınçosu oluyorum. Kendisi ablamla evlenecek.

"Ah bu kadar ünlü birisi olduğunuzu bilseydim sizinle bu kadar rahat konuşmazdım. Lütfen beni affedin."

"Lütfen, öyle söylemeyin. Zaten tanınmamak için medyadan uzak duruyorum. Sadece siz değil kimse tanımıyor beni."

"Anladım efendim, yine de affedin beni."

"Gerçekten sorun değil hanımefendi, beni oğlunuz olarak düşünün. Rahat olun rica ediyorum."

"Seungmin, geldim."

Hyunjin geri döndüğünde, kadın da işinin başına dönmüştü.

"Gerçekten çok tatlı çalışanlarınız var."

"Hepsi itinayla seçiliyor. Bu arada başka şeyler tatmaya ne dersin?"

"Evet, derim."

"Peki o zaman, bu sefer ki benim önerim olsun. İşte bunu tadacaksın."

Hyunjin tatlıdan bir dilim kesip çatal ile Seungmin'in ağzına uzatmışken, Seungmin şaşırmıştı ama bu nazik davranışı reddetmek bir saygısızlık olur diye kabul edip ağzına aldı.

Aman Tanrım, onu elimle besledim!

Hyunjin içinden bağırırken, Seungmin tatlının güzelliği ile büyülenmişti.

"Hayatımda yediğim en mükemmel şey olabilir. Bu işi biliyorsun enişte."

"Ah Seungmin Bey iltifatınız beni çok mutlu etti, teşekkürlerimi sunuyorum."

////

Hyunjin beni de elinle besle 🥺🍼