enişten yesin seni

17.

Seungmin ve babası kapıyı çalmış ve açmalarını bekliyordu.

Kapıyı açan kişi genç bir hizmetçi olmuştu.

"Hoşgeldiniz efendim."

"Hoşbulduk."

İçeri girdikten sonra, kendilerini büyük bir salon karşıladı.

"Hyunjin bey ve Minseo hanım yukarıdalar. Az sona gelecekler, lütfen oturun. Bir isteğiniz var mı?"

"Yok kızım, teşekkürler."

Hyunjin ve Minseo aşağı inip salona girdiler.

"Hoşgeldiniz baba."

"Hoşgeldiniz efendim."

"Hoşbulduk çocuklar ve lütfen Hyunjin bana efendim diyerek hitap etme. Baba demen yeterli."

Seungmin, babasının dediği şeye yüzünü buruşturdu. Hyunjin ise hafifçe gülümsedi.

"Tamam baba."

"İsterseniz yemeğe oturalım baba."

"Olur kızım."

*

Masada otururken şirket hakkında konuşmaya başlayan büyüklerin konuşmasından sıkılan Seungmin, izin alarak balkona çıktı.

"Ben balkona çıkabilir miyim abla?"

"Tabi ki de bebeğim."

"Teşekkürler."

Balkona çıkan genç gördüğü sandalyeye oturdu ve sıkıntıyla yanaklarını şişirdi.

Neden bu kadar sıkıcılar? Şirketten başka konuşacak bir şey yok mu?

Balkonda da tek başına oturmaktan sıkılan Seungmin cebinden çıkardığı telefondan Hyunjin'e mesaj attı.

*
Hyunjin
Seungmin

Seungmin
ENISTEEE
BENI BURADAN KURTARMA SANSIN VAR MI??

*

O sırada masada oturan Hyunjin, telefonuna gelen mesajla irkildi ve bakmaya karar verdi. Mesajın Seungmin'den olması onu gülümsetti. Ardından mesajı açtı ve gülümsemesi genişledi.

"Haksız mıyım Hyunjin?"

"Hayır baba haklısın."

Hyunjin konunun ne olduğunu bile bilmiyordu, sadece karşısında ki ego yığınından oluşan adamı memnun etmeye çalıştı.

*

Hyunjin
Ne yapmamı istiyormuş bu prens???

Seungmin
Sadece beni burdan kurtarmanı
Konuştuğunuz konu çok sıkıcı
Bu yüzden yanınızdan kaçtım
Ama sen yanıma gelirsen hiçte fena olmazmış gibi

Hyunjin
Demek öyle
Beni yanına davet ediyorsun hmm
Bu bir teklif mi

Seungmin
ENISTE AKLINDAKI KOTU DUSUNCELERE SON VER

Hyunjin
PEHUEKJBDNCUPW
Tamam tamam

Seungmin
Sıkıldım :((
Gel işte :((

Hyunjin
Geliyorum bekle

*

"İzninizle."

Hyunjin izin alıp masadan kalktı, balkona gitmek için ön kapıyı değilde arka kapıyı kullandı. Seungmin'in yanına gittiğini görürlerse yanlış anlaşılabilirdi.

"Sonunda geldin."

"Çok mı sıkıldın?"

"Evet, çünkü konuştuğunuz konu saçmaydı."

"Seni eğlendirmek için ne yapabilirim?"

"Bir şey yapmana gerek yok, yanımda durman yeterli."

"Anlaşılan yalnız kalmayı sevmiyorsun."

"Evet, çok kolay sıkılabilen birisi olduğum için yanımda hep birisinin olmasını isterim."

"Hmm, peki Changbin ile işler nasıl gidiyor?"

"Hiç, hâlâ aynıyız."

"Bir gelişme yok mu?"

"Maalesef."

Hyunjin içinden Tanrıya binlerce kez teşekkür etti.

"Senin adına üzüldüm."

"Merak etme enişte, eğer bir gelişme olursa ilk sana haber vereceğim."

"Ahh teşekkürler Seungmin bey."

"Peki senin hayatında birisi var mı? Ya da artık ablamdan hoslanabildin mi?"

"Ablanla sadece arkadaşız Seungmin, aramızda sandığın gibi bir sey yok ve olmayacak. Ben bu anlaşmayı ablan için kabul ettim yoksa ona aşık olduğum falan yok. Bu konuyu bir daha acmazsan sevinirim."

"Özür dilerim, bu konudan hoşlanmadığını unutmuşum. O zaman hoşlandığın birisi kesin var."

"Evet var."

Seungmin bu beklenmedik cevap karşısında şaşırmıştı ve sanki kalbi kırılmış gibiydi. Neden olduğunu o da tam olarak bilmiyordu.

"Öyle mi? Peki bu şanslı kişi kim?"

"Zamanı gelince öğrenirsin."

"Söylesene ya, merak ettim."

"Olmaz, her şeyin bir zamanı var."

"Peki o senden hoşlanıyor mu?"

Hoşlanacak.

"Bilmiyorum ama galiba hayır."

"Senden hoşlanmaması için aptal falan olması lazım."

Seungmin, kendine aptal demeyi kes!

"Aptal demeyelim de birazcık kör. Çünkü benim ondan hoşlandığımı göremiyor ve başkasına aşık."

"Enişte kusura bakma ama işin zor. Başkasına aşıksa seni seveceğinin garantisi yok."

"Biliyorum ama bana aşık olacak. Hatta biliyor musun? Benden birazcıkta olsa etkilendiğini hissedebiliyorum."

"Gerçekten mi?"

"Evet, çünkü yanaklari bir iltifatım ile kızarıyor ve yalnız kaldığında hep beni yanına çağırıyor. Sence de bu hoşlandığının belirtileri değil mi?"

Seungmin kendini garip hissediyordu. Bu anlattığı şeyler çok tanıdıktı ama bir türlü o kişinin kendisi olduğunu anlayamadi. Belki de Hyunjin haklıydı, Seungmin ona aşık olduğunu anlamayacak kadar kördü.

////

Seungmooo sen zeki çocuksun anlasana artık 🥱