enişten yesin seni

30.

Hyunjin yorgun bir sekilde eve gelmişti. Salona girdiğinde Minseo'nun ona gülümsediğini gördü.

"Hosgeldin Hyunjin."

"Hosbuldum."

"Üstünü değiştir ve gel seninle konusmam gereken bir şey var."

Hyunjin, Minseo'nun yanına oturarak önüne bir kağıt koymuştu.

"Üstümü değiştirmeme gerek yok, kağıdı imzala."

"Ne? Ne kağıdı bu?"

"Boşanma."

"Hyunjin ilk önce beni dinle."

"Duymak istemiyorum, şu kağıdı imzala lütfen."

"İmzalamayacağım."

Hyunjin karşısında ki kıza sinirle bakmıştı.

"Ne demek imzalamayacağım?"

"Ben senden hoşlanıyorum Hyunjin."

Hyunjin bunu biliyordu fakat Minseo'dan duymak garip hissettirmisti.

"Umrumda değil, kağıdı imzala hemen."

"Ben boşanmak istemiyorum."

Hyunjin daha fazla sinirlenince ayağa kalkıp salonun içinde volta atmaya başladı. Ardından Minseo'ya dönerek ona bağırmaya başladı.

"Biz böyle anlasmamistik! 1 ay evli kalacağız sonra adam akıllı boşanacağız dedik! Ama şuan sen sözünde durmuyorsun!"

"Hyunjin lütfen beni dinle-"

Hyunjin tekrar Minseo'nun yanına oturdu ve sakin olmaya çalıştı.

"Bu işi mahkemeye taşımak istemiyorum Minseo, şu kağıdı imzala ve anlaşmalı olarak boşanalım."

"Bana bir şans ver, sende beni seveceksin."

"Benim sevdiğim başka birisi var."

Minseo bunu beklemiyordu. Şaşkınlığını gizleyemeyerek Hyunjin'e baktı.

"N-ne?"

"Duydun işte, hayatımda başka birisi var."

"Ne zamandan beri?"

"Bu seni ilgilendirmez."

"Sadece merak ettim, yanlış anlama lütfen."

"Minseo uzatma, imzala şunu."

"Hyunjin-"

"İmzala dedim!"

Hyunjin bağırınca irkilmisti Minseo, dolu gözlerle karşısında ki adama bakıyordu ama Hyunjin de bir o kadar duygusuz bakıyordu.

Ardından Minseo masada bulunan kalemle kağıdı imzalamıştı, aynı yere Hyunjin de imza atmıştı.

"Boşanmış sayılıyoruz, resmi olarak ikimize de bir kağıt gönderecekler. Büyük ihtimal yarın elimize ulaşır, babana söylersin boşandığımızı."

"Tamam."

"Ben başka bir yere taşınacağım, bu evi sana devrediyorum. İster sende taşın, ister burada kalmaya devam et bu beni ilgilendirmiyor."

Minseo ağlamaya başlayınca Hyunjin ne yapacağını bilememisti.

"Ağlamanı gerektirecek bir sey yok."

"B-ben seni gerçekten seviyorum."

"Bende başkasını seviyorum, kusura bakma."

Hyunjin evden ayrılırken son kez ağlayan kıza baktı.

"Eşyalarımı alması için birkaç kişi göndereceğim, kendine iyi bak."

"Hyunjin?"

Hyunjin tam gidecekken seslenen kıza baktı.

"Efendim?"

"Her şey için teşekkür ederim."

"Önemli değil."

////

Sonunda boşandılarrrr 💃🏻💃🏻