4.Bölüm: Geri Dönüş Yok!

213 96 454
                                    

Zifiri Karanlık 4.Bölüm: Geri dönüş yok!

"Rekabet başlasın!"

"Rekabet başlasın!"

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

༺༻

Eymen'in para cezası ve ehliyetine iki ay el konmasıyla karakoldan çıktık. Telefonuma baktığımda saat çok geç olmuştu ve babam bir çok kez beni aramasına rağmen açamamıştım. Bir anda gözüm babamın attığı sesli mesaja takıldı ve açıp dinlemeye başladım. Sesli mesajda şöyle diyordu, "neredesin sen!? Saatin kaç olduğunun farkında mısın!? Çabuk eve gel Alara! Cezalısın!"

Sesi oldukça yüksek ve gür çıkmıştı. Bayağı öfkeliydi bana, bu sesinden çok net anlaşılıyordu.

Tabii ki de o eve gitmeyeceğim. Çünkü o eve gidince ne olacağını çok iyi biliyorum. Bodrum katında, karanlık, küçük bir oda.

"Kimdi o? Baban mı?" diye sordu Eymen. Telefonumdan gözümü ayırıp Eymen'e döndüm ve, "evet babam. Eğer sen saçma sapan hız yapıp polislerden kaçmamış olsaydın eve gidebilirdim ve bu kadar kızmazdı!" dedim sesimi yükselterek.

"Babanın kızmasınatakıldın gerçekten? Eve gidersin, özür dilersin olur biter."

"Özür dilemeyle olacak birşey değil bu. Hiçbir şey bildiğin yok o yüzden kes sesini!"

"Neyi bilmiyormuşum ben?"

"Eymen git başımdan!" dedim ve hızlı adımlarla yürüyerek ondan uzaklaşmaya başladım. O ise her zamanki gibi peşimi bırakmadı ve peşimden yürümeye başladı. "Kızım bi' dur yerinde! Kaçma bekle." demesiyle durup Eymen'e döndüm, "kaçmıyorum ben! Bırak peşimi ya bela mısın sen!?"

"Neden bu kadar panikledin babanın attığı o sesli mesajı duyunca?"

"Sana ne!? Hayatıma burnunu sokmak zorundamısın sen!? Git adam mı öldürüyorsun ne yapıyorsan yap gelme peşimden!" dedikten sonra arkamı dönüp koşar adımlarla yürümeye devam ettim.

"Kızım manyak mısın boş boş yürüyorsun öyle. Eğer taksiye falan binmek istersen burada taksi zor bulursun."

"Taksi aramıyorum zaten!"

Eymen aniden kolumdan tutup kendine çekti. "Amacın ne lan senin!?" diye bağırdı ürkünç bir ses tonuyla.

Derin bir nefes aldıktan sonra, aniden sakinleşip sesini incelterek tekrar sordu, "bak herşey için özür dilerim ama nereye gideceksen ben bırakayım seni, diyemeyeceğim çünkü ehliyeti kaptırdım. Bu yüzden Çağrı'yı arayacağım ve gelip bizi alacak buradan tamam mı?" ardından yavaşca kolumu bırakıp bir adım geri attı.

Zifiri KaranlıkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin