Başka kimlik

1.6K 152 24
                                    

      Annem ve babam ben küçükken hep en kötü zamanlarda yanımda olurlardı. Büyüdüm, büyüdükçe dertlerim arttı, annemler öldü...
" uyan artık!!"  Yankılanan bir ses beynimin içinde dolanıyordu.
" uyansana!!" İrkilip gözlerimi açtım. Karşımda takım elbiseli bir adam vardı. Hemen yattığım yerden doğruldum. Nerdeydim?
" sen kimsin be ?!"
Adam geriye çekildi. Bi kaç saniye yüzüne baktım. Bana bakmıyordu. Öylece karşıya bakarken ellerini önünde birleştirdi.
" Sana diyorum sağır mısın?"
Cevap vermedi. Ayağa kalktım. O sırada kapı açıldı. Gördüğüm kişiyle gözlerim kocaman oldu.
" evimi başıma mı yıkmak istiyorsun canavar?!"
Gülerek  heyecanla söylediği şeylere karşı gülümsedim. Direk gidip sarıldım. O da bana sarıldı.
"Özlemişim seni deli kız."
" bende özlemişim abi. Seneler oldu  görüşmeyeli."
Ayrılıp yüzüne baktım.
" abi benim ne işim var burda? Islah evindeydim en son."
Orhan abi sırtımdan tutup beni kapıya doğru ilerletti.
" her şeyi konuşacağız ama önce aşağı inelim." Bi kaç Adım attım ama aklıma gelen şeyle durdum.
" abi yağız!! Yağızı unuttum ben, onu sana yollamıştım. Gelmedi mi?"
Orhan abi gülüp işaret parmağıyla burnuma vurdu.
" seneler geçti ama kim olursan ol asla yağızdan kopamazsın. Merak etme yağız ve diğerleri aşağıda, kısaca onlardan dinledim herşeyi konuşacağız ama önce aşağı inelim."
Orhan abiyi beklemeden direk kapıdan dışarı çıkıp merdivenlere koştum.


        Saniyeler içerisinde merdivenlerden koşarak inmemle yağızı görmem bir oldu.
" yağız!!" Beni duymasıyla bana döndü. Koşup sarıldım. O da bana sarıldı. Kollarımı boynuna doladım. O da belime sarıldı
" iyi olman çok güzel." Dediğinde gülümsedim. İçerde olduğum süre içinde ya ona bişey olursa diye çok korkmuştum...Yağızın sorumluluğu üstümdeyken işte şimdi bitti dediğim çok an oldu ama sonra toparlandım. Sırf onun için, o ölmesin diye... 
Geri çekilip avuç içlerimi yağızın yanaklarına koydum. Hemen üstünde göz gezdirdim.
" iyisin dimi? Hiç bişey olmadı." Panikle dolu sesime karşı ellerimi tuttu.
" korkma sakin ol. Kimse kardeşin olduğumu bilmiyor ve ben iyiyim."
Gözlerim dolmuştu.
" benim yüzümden hayatın  mahvoldu. En başında zehrayı öldü bildiğinde hiç karşına çıkmamalıydım."
Yağızın kaşları çatıldı.
" saçmalama! Sen benim anlamasın. Ne olacağı ada olduğu umrumda değil. Yanında olmak istemesem giderim zaten. Artık büyüdüm. Yalnız olmayacaksın."
Ağlamalarımı tutamıyordum ağlamaya başladım.
" yağız." Dedim. Bitik bir ses tonuyla. Çok şey söylemek istedim ama sustum. Bunun yerine yağıza yine sarıldım.
" söz veriyorum koruyacağım seni gerekirse uzak duracağım.."
Bana daha sıkı sarılmasıyla duyduğunu anladım.

    
         " tuana Naz tiryakinin de ölmesi gerekiyor." Orhan abiye baktım. Herkes sakinleşeli 20 dakika oluyordu şimdide oturmuş çözüm bulmaya çalışıyoruz.
" abi gerek yok. Islah evine geri dönerim. Cezam bittiğinde çıkarım. Artık çok yoruldum. Entrika yada olay çevirecek gücüm yok..."
Orhan abi kafasını iki yana salladı.
" olmaz. Sana dışarda ihtiyacımız var. Yağızı da bir tek sen koruyabilirsin. Başka çaremiz yok."
Güldüm. İkide bir ölüyordum.
" ikide bir diri diri gömülüyorum. En sonunda gerçekten öldüğümde kimse inanmayacak."
Şaka yapıyordum ama yağız kötü kötü bakınca ağzıma hayali bir fermuar çektim.
" peki nasıl olacak bu?" Dedi Ülkü.
Ona baktım.
" herşey gerçek olacak. Gerçek bir cenaze yapılacak. Beni diri diri gömecekler ama mezarın içine oksijen tüpü de koyulacak. Tüm herşey bittiğinde Orhan abinin adamları gelip beni ordan çıkaracak ve bunu bu odadakiler hariç hiç kimse bilmeyecek."
Leyayla göz göze geldim. Bu bakışların anlamını biliyordum.
" hayır Leya!! " Sesim buz gibi çıkmıştı.
" asla! Duydun mu beni?!"
Mete bacağıma elini koydu.
" tuana ne oluyor?"
Mete'ye baktım.
" ona da söylemek istiyor." Diyip göz devirdim.
" hayır!! Bilmeyecek." Dedi yağız.
" artık onu ilgilendirmiyor!"

      " neyse çocuklar, bu sefer çok daha farklı olacak herşey. Islah evinde tuananın bıçaklandığına dair haberler yayınlanacak. Sonra da öldüğüne dair... maske de çok uzun süre artık olmayacak çünkü herkes Tuanayı öldü bilecek. cenaze yapıldıktan sonra  Tuanayı göremezsiniz. gece yarısı sizi tuananın yanına götüreceğim. Vedalaşacaksınız."
Yağız direk ayağa kalktı.
" hayır!! Vedalaşma falan yok! Tuana bizimle kalacak!"
Bende ayağa kalktım.
" Orhan abi kötülüğümüzü istemez. Bunu biliyosun. Bir süre böyle olmak zorunda, bir süre yer yüzünden silinmiş gibi olmam gerekiyor. Ne maske ne tuana, hiç biri ortalıkta olmamalı."
Kafasını iki yana salladı.
" sonrası biraz daha tehlikeli." Dedi Orhan abi. Yağız bakışlarını benden ayırıp yerine oturdu.
Bende yerine oturdum.
" ada adında bir kız var...  kız ölmek üzere, hasta ve tedavisi yok... annesiyle çok eskiden beri tanışırız. Hayattaki tek akrabası annesi ve Annesi kızının yüzünün yaşamasını istiyor. Onun yüzünü tuanaya verecekler. Böylelikle, tuana her kimliğinden arınacak ve ada olacak. Ne Zehra ne de Tuana kalmayacak artık. Uzun bir süre sizden uzakta, adaymış gibi hayatına devam etmeli."

      Hepimiz şok olduk. Yüzümü değiştireceklerdi...
" bu olmaz!" Dedim öfkeyle.
" Orhan abi bu olmaz. Yüzümü değiştirmem, Zehra'dan da tuanadan da vazgeçmem! Benden geriye kalan tek şey yüzüm ve olmaz!"
Orhan abi gülümsedi.
" seni anlıyorum, biliyorsun ama mecburuz. Yağızı koruyamayız. İşlere devam edemeyiz tuana, seni çok iyi tanıyorum. Çağana karşı içinde  zamanını bekleyen bir intikam hissi var biliyorum."
Adını duyar duymaz yumruğumu sıktım.
" bunu hepimiz biliyoruz. Sana fazla gelen kimliklerden kurtulacaksın. Maske çok uzun bir süre ortada olmayacak. Herkes öldüğüne inanmalı, seni kimse tanımamalı.."
derin nefes aldım.
" nasıl yani? Şimdi tuana tuana olacak ama başkası gibi mi görünecek?" Dedi esat.
" artık tuana olmayacak, herkes ona ada demem zorunda, ismi ada, soyadı varis olacak."

         Herkese teker teker baktım.
" Orhan abi kızım fotoğrafı var mı?" Orhan abi telefonundan açtığı fotoğrafı bana uzattı. Telefonu elime aldım... çok güzel bir kızdı. Fazla güzeldi..
" çok güzell." Dedi Mete.
" bu yeni bir dönem demek, siz uzun bir süre bensiz olacaksınız. Sadece telefonlardan iletişim kuracağız ama o da öldü gösterildikten bir süre sonra  olabilir. Polislerin peşimizi bıraktığından emin olmalıyız. Yeni kimlik ve yüz yeni dönem demek, ada varisin sahne sırası... bakalım neler olacak?" Dedim.
Anlaşılan yeniden tanışacağız....

   ( helloooooo  işte mükemmel bölüm. Harikasın damla diyerek yanaklarımı sıkasım var. Sizin yerinize😂😂😂)

HackerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin