Hacker

Gizemli kişi

Herşey yoluna mı giriyordu yoksa bu sadece yanıltmaca mıydı bilmiyorum ama korkuyorum. Korkularım katlanarak artıyor ve ben sadece korkuyorum. Hiç bişey yapamıyorum. Geride kalanlar içimi en acıtacak olanlar onlar, onlar benim ailem...
Annem babam öldü, yağız gitti, yalnız kaldım ama şimdi, tam da bu kadar kaybolmuşken onlara bakıyorum ve diyorum ki, ben yalnız değilim. Hayat benden aldığı kadar verdi de....
Aşık oldum. Karşılıksız sevmeyi öğrendim. Bir sürü kardeşim oldu. Bana babalık yapan, hepimize bir nevi babalık yapan bir Orhan abimiz oldu.
Sıfırdan başlamalı, hayatta edindiğim her tecrübeyle yolumu daha temkinli çizmeliyim. Yapabilirim, ne kadar olduğunu bilmediğim ama kalan son zamanlarımı güzel geçirebilirim....

Okuldaki ilk günüm için hiç heyecanlı hissetmiyorum. Çağan yüzünden Daha okula bile giremedik. Cidden abartıyordu artık. Sabah yine nefesimi kontrol ederken yakalamıştım.
" iyice abarttın." Dedim sinirle.
" valla siz böyle sürekli üstüme düşerseniz hiç bişey yapamam ben. Anlamıyorsunuz ama ben cidden iyiyim."
Yağız da çağana yardım ediyordu resmen. Ellerinde olsa beni ambulansla okula getirecekler.
" cidden abi fazla abarttınız. Kız tek parça yanımızda ama sayenizde deli olacak." Dedi Mete. Yağızla çağan hariç herkes güldü.
" neyse hadi okula girelim." Diyip önden ilerlemeye başladım. Diğerleri de beni takip etti. Hep beraber okula girdik.
" şu etek meselesini de çözemedik ya bişey demiyorum artık." Dedim. Sesim huysuz çıkmıştı.
" alışırsın, etek giymek dünyanın sonu değil." Dedi Leya.
Dersin başlamasına daha olduğu için geçip bir çardakta oturduk.

" çağan senin şu dönem ödevi ne oldu?" Dedi Ülkü
Yanımda oturan çağana baktım.
" sorma. Yapamadık hala, İrem de benden haber bekliyor."
Kaşlarım çatıldı. Ne İrem'i ve ne ödevi?
" ödev?" Dedim çatık kaşlarımla.
Çağan yüzümün halini görünce oturduğu yerde doğruldu.
" sınıf hocasının verdiği dönem ödevi, grup grup yapacağız da Ülkü Mete'yle yapıyor Leya yağızla yapıyor. Esatda sınıftan bir kızla eşleşince bana da İrem düştü işte. "
Gülümsedim.
" anladım." Diyip diğerlerine döndüm
" siz yaptınız mı ödevleri?"
Leya çardakta öne doğru geldi.
" yaptık biz. Bi çağan kaldı işte. Senden sonra bayağı dağıttığı için ödevi de umursamadı. İrem haber ver dedi ama aylar geçti üstünden. Sözde hala kıza haber verecek. Bişey değil kızda onun yüzünden sıfır alacak."
Kızgınca çağana baktım.
" madem sen yapmıyorsun ne diye kıza haber vermedin? Kızın da notunu düşüreceksin."
Çağan ofladı. Telefonunu çıkarıp bişeyler yaptı.
" tamam işte haber verdim bu hafta o müsait olduğunda yapmak istediğimi Söyledim."

Biz sohbet etmeye devam ederken yanımıza gelen kıza baktım.
" selam." Dedi. Kim olduğunu merak etmiştim ama konuşmadım.
" selam İrem."
Demek İrem bu kızdı. Göz göze geldik.
" okula yeni mi geldin?" Dedi gülümserken kafa salladım. Üstünde durmayıp bakışlarını yanımdaki çağana çevirdi.
" ödev işini ne zaman yapacağız? Bugün de yarın da boşum. Artık bitirelim." Dedi. Resmen otuz iki diş gülüyordu. Sinirimi bozdu.
" bugün olmaz ama yarın hallederiz." Dedi çağan
Biri masanın altından ayağıma vurunca karşıma baktım. Ülküydü.  Omuz silktim. İrem'e döndüm.
" tamam canım." Derken elini çağanın omzuna koydu. Gözlerim kocaman açıldı. Çağan panikle bana baktı ama ben İrem'in çağanın omzundaki eline bakıyordum.

        Aniden ayağa fırladım.
" ben kantine gideceğim." Diyip hızla yürümeye başladım. Okulun içine girdiğinde direk üst kata çıktım. Kantine gitmeyecektim sadece çağan öyle düşünsün istiyordum. Kütüphaneye çıktım. Sinir olmuştum işte. Kız resmen dokunmuştu. İlk defa içimde böyle bir his hissediyorum. Ne oluyordu ki bana ?
Kütüphaneye girdiğimde gidip koltuklardan birine oturdum. Kütüphanede bile koltuk koymuşlardı.
Telefonum titreyince hırkamın cebinden  çıkardım.