Hacker

Kaçırma

Hayatta tanıdığım en dengesiz insan çağandı. Sırf bu yüzden, pişman olduğunu duymamak için onu uçurum kenarında bırakıp ordan ayrılmıştım. 2 gün geçti ve çağanı hiç görmedim . Orhan abi ve diğerleri kafeye gelmişti ama çağan gelmemişti. Konuyu açmadım. Onun adını anmadım. Dengesiz biri olduğunu söylemiştim. Eminim ki öptüğü için, ölmediğimi öğrendiği için pişman olmuştur. Bende bu sırada kafam dağılsın diye kafeye yoğunlaşmıştım.Biraz önce de market alışverişini yapıp gelmiştim. Şimdi de yeni yiyecekleri cam tezgaha yerleştiriyorum.
" kolay gelsin." Gözlerim algıladığım sesle şaşkınlıkla sağa döndü. Çağanın annesi...
Yutkundum, gülümsedim.
" hoşgeldiniz buyurun."
Gülümsedi ama ben rahatlamadım. Gerilmiştim bir kere....
" biraz konuşabilir miyiz?" Kafa salladım
" siz geçin oturun, ben hemen şu kurabiyeleri dizeyim. Bişey içer misiniz?"
Niye gelmişti ki şimdi? Büyük ihtimalle artık herşeyi biliyordu. Uçurum da olanlardan sonra öğrenmemiş olamazdı.
" bişey almam saol."
Kafa salladımz
" tamam siz geçin bende hemen geliyorum."
Hemen kurabiyeleri dizip iki kahve yapıp Özlem ablanın oturduğu masaya geçtim.
Gülümsedi.
" teşekkür ederim." Kafa sallayıp bende karşısına oturdum.

"Sizi dinliyorum?"
Korkuyordum ama elbet konuşacaktık biliyorum.
" olanları öğrendim." Direk gözlerimin dolduğunu hissettim. Kafamı sağ tarafa çevirdim. Özlem abla elimi tuttu.
" seni suçlamıyorum.."dedi şaşırdım. Tekrar Özlem ablanın yüzüne baktım.
" bak, sen kimseden bir beklentin olmadan bir sürü insanın hayatını güzelleştirmişsin. Evet bizimki biraz kötü oldu ama geçmiş geçmişte kaldı. İsteyerek olmadığını herkes biliyor. Çağan seni çok seviyor. Öfkesine yenik düşmüş ve yaşanmasını asla istemeyeceğimiz şeyler yaşanmış."
Gözümden yaş aktı. Gülümsedim
" oynamış benimle, hiç sevmemiş ki. Öldüğümü düşündükten sonra kıymete bindim. Bu sevgi değil çağanın vicdanı." Göz yaşlarım yanaklarımı ıpıslak etti. Yüzümü sildim
" beni ihbar etti. Herşeyi öğrenmişsin işte Özlem abla. Ben kendimi geçtim ama yağızı tehlikeye attı. Onu saklamak için çok çabaladım. Sırf iyice olayın detayları bulunmasın yağızın benim kardeşim olduğu anlaşılmasın diye beni diri diri gömdüler. Yüzümü değiştirdim." Özlem ablanın da gözleri dolmuştu.
" doğum günümde terk etti beni. Bir de not bırakmış. Ben o notu bile okuyamadım. İlk masanın üstünde gördüğüm de anladım ne olduğunu, okuyamadım.... Doğum günüm de annemi babamı kaybettim, annemle babamla beraber Zehra da öldü ama çağan o gün Tuanayı da Efe'nin nazını da öldürdü. Artık hiç bişeyi değiştiremeyiz"

Özlem abla paramparça olduğumu gördü. Anladı...
Yüzündeki ifade tamamen şefkatti.
" Çağanın doğum günüydü." Dedi. Kaşlarım çatıldı ama dinlemeye devam ettim.
" polisler eve geldiler. Çağan pastasını üflemek için babasını bekliyordu. Küçücük çocuktu. Polisler uyuşturucudan içeri alındığını söyledi. Hamileydim ben o zamanlar."
Başıma ağrı girdi. Kafamı iki yana salladım.
" anlatma Özlem abla." Gözlerimdeki yaşlar aktıkça yerini başkaları aldı.
" anlatacağım çünkü onun yaşadıklarını öğrenmezsen haksızlık yapmaya devam edeceksin. İkinizin yaraları da aynıyken birbirinizden başka kimse saramaz onları."
Kafamı eğip ağlamaya devam ettim. Dışardan nasıl göründüğümü umursamadım bile.
" düştüm bayıldım. Bebeğim bırakmış beni. Çağan kaldıramadı. Bi kız kardeşi olacağı için çok mutluydu. Sonra maskeye düşman oldu. O birilerine yardım ettikçe düşmanlığı arttı."
Ellerimle yüzümü kapatıp ağlamaya başladım. Sandalye sesi duydum. Sonra bana sarılan iki kol.. Özlem abla bana sarılıyordu. Ben durmaksızın ağladım. Özlem abla bana sıkı sıkı sarıldı.

Ağlamalarım kesildiğinde Özlem ablayı zar zor iyi olduğuma ikna ettiğimde o da gitmişti. Bende dolu olan kafamla akşama kadar kafeyle ilgilendim. Düşünmeden yapamıyordum. Delirecek gibi hissediyorum. Hava karardığında dükkanı kapatıp yürümeye başladım. Eve gidip uyumayı planlıyordum.
Özlem ablanın dedikleri aklımdan çıkmıyordu. Ben onu anlamak, onun yaşadıklarını duymak istemiyordum çünkü yaşanan herşeyi unutup yaralarını sarmak istemiyordum. Şimdi ise içimde bir tarafım ondan vazgeçemezsin derken diğer tarafım o sana neler yaşattı diyor. Ben bunu istemiyordum. Tam bizim sokağa girdiğimde aniden biri gözlerimi kapattı tam konuşacakken burnumda bir bez parçası gibi bişey hissettim sonra keskin bir koku, nefes almamaya çalıştım ama daha fazla dayanamadım.
Gözlerim istemsizce kapandığında havalandığımı hissettim. Herşey bir anda oldu kendimi bıraktım.