Gülüşlerinde Saklı Bir Peri (+18)

SEVGİ HÜKMÜ

Merhaba ahali! Swpdşw

Kısacık bir ulusa sesleniş;
Sınırın dolmasının bu kadar uzun sürmesi üzücü, okur sayısından memnunum ama oy sayısıyla uyuşmuyor. Sizden küçük bir ricam var oy verip yorum yapmanız♡
Sınır: 20 oy 6 yorum.

Bölüme geçebilirsiniz♡

_________________________

| aşk bir tür uyuşturcudur.|

Tuna Vakur Karadağ

Yüz sekiz.

Onu ilk gördüğüm andan sonra geçen ay sayısı.

3 bin 2 yüz 85.

Onu ilk gördüğüm andan sonra geçen gün sayısı.

78 bin 8 yüz 40.

Onu ilk gördüğüm andan sonra geçen saat sayısı.

Onu ilk defa mahalle bakkalının önünde görmüştüm. Küçük bir kız çocuğuydu. Bastıran yağmur çocuksu yüzünü ıslatırken, kocaman gözlerinde daha önce hiç görmediğim birşey gördüm. O şeyi 19 yaşımdaki halim çözememişti. Şimdi anlıyordum o şeyin sevgi olduğunu. Sanki tüm dünyaya yettirebilecek kadar sevgiyle dolmuştu. Onun sevgi dolu gözleri beni öldürmüştü. Merak etmiştim bu sevginin kaynağını. Sıcak ve huzur dolu bir yerde yetiştiğini düşünmüştüm benim aksine. Babasının kim olduğunu öğrendiğimde yanıldığımı anlamıştım.

O günü çok net hatırlıyordum.
Gerçeği öğrenmiş, soluğu o herifin yanında almıştık. Babam, o piç kurusuna hesap sorarken bazı işler yolunda gitmemişti. Ablamın hayatını siken herifi gebertmeyi en çok ben istemiştim. Fakat bunu ben yapamamıştım. Ben arabaya kilitlenmiş bir şekilde sadece olanları seyrettim. Devran abi, o herifin babama yöneldiğini görünce silahını çıkartıp onu öldürmüştü. Daha doğrusu öldürdüğünü sanmıştı. Bugüne kadar kendini ölü göstermiş. Devran abinin hapiste yatmasına sebep olmuştu. Yeni kimliğiyle hayatına devam ediyordu Tan Karacalı. Ablamsa aşkının ölümünü kaldıramadığı için bir süre rehabilatasyon merkezinde kaldıktan sonra intihar edip, kendi canına kıymıştı. Hemde karnında o adamın bebeğini taşırken. Bu yaşıma kadar o herifin gebermediğinden şüpheleniyordum. İçimde kalan şüphe tohumları büyümüştü ve ölmediğini, mezarının boş olduğunu öğrenmiştim. O yaşımda alamadığım intikamı, şimdi almak için harekete geçtim.

Önce küçüğümü buldum. O kız çocuğu büyümüştü. Artık kadınsı hatlara sahipti. Babasının sözde ölümünü seyreden 9 yaşındaki kız çocuğu, şimdiki haliyle beni kendine tutsak etmişti. Uzaktan izlemiştim onu. Kafenin içinde koşuşturmasını, yorgun olmasına rağmen güler yüzüyle şiparişleri alışını. Onu izlerken kaç sigara yaktığımı hatırlamıyordum.
Çok istemiştim benim olmasını, çok istemiştim onun yaşındaki halime geri dönmeyi ve çok istemiştim dünyaya yettirebilecek sevgisini tüm bencilliğimle sadece bana ait olmasını. Arabamın içinde onu izlerken yanına arkadaşı gelmişti, söylediği şey herneyse onu kahkahalara boğmuştu. Gülümsemesi, beni büyülemişti. Kararım zaten kesindi. Ona herhangi zarar vermeyecektim. Aslında çocuğa da herhangi bir zarar verme gibi niyetim yoktu. Özgür denen çocuk sadece piç kurusu babasının ortaya çıkmasını sağlayacaktı. Bu basit plan, benim hatam yüzünden işlememişti. Bana göre hata değildi elbet. Hayatımda başıma gelen en güzel şeydi, güzel bebeğim. Bizden olmayacağını kendime kazımaya çalışırken onun kendi ayaklarıyla fark etmeden bana gelmesi, irademi kırmıştı. Kendim güzel tenini keşfederken bulmuştum. Bir tuhaflık olduğunu sezmiştim. Gerçeği ise ertesi gün öğrenmiştim. Annesinin üvey kızı, içeceğine ilaç attırmıştı. Barmene gerekli cezayı verdim. O kıza ise küçük bir uyarı göndermiştim.