Homemates (Kenhina)

8.

-Tarladan şehire indim-

Jung:
JAPONYAYA GELDİK
BİR HAFTALIGINA

Tsukishima:
sinsi kadin bizi niye cagirmadin

Yamaguchi:
cagirdi beni
MSLDMWLFMEŞFÖ
ama gitmedim

Kita:
japonya güzel gozukuyor

Hinata:
nerede kalacaksınız

Jung:
EV KİRALADIKKKK
sizin eve Yakın sanırım

Hinata:
eh misafirim olmak ister misin

Jung:
EVET EBET EVLENİRİM BİLE SENİNLE

Kita:
kirici biri cidden

Hinata:
📌konum

-
-

|Hinata:|

Salonda kedileriyle oynayan Kenma'ya bakıp, "Arkadaşlarım gelecek, sonra gidecekler. Sorun olur mu?" dedim. "Hayır, üniversite arkadaşların mı?" diye sordu. Kafamı iki yana sallayıp, "Kore'deki arkadaşlarım, tatile gelmişler." dedim.

Kafasını sallayıp kedilerle oynamaya devam etti. Yarım saat sonra kapı çaldığında eliyle beni durdurup, kapıyı açtı. "Şey Hinata'ya bakmıştık biz?" Kore şiveli kız konuşunca yerimde kalkıp, koşarak kapıya gittim. Kenma geri çekilip geçmem için yer açtı. Hea Jung'un üstüne atlayıp, çoraplarım yere değmesin diye bacaklarımı beline sardım.

"Oha, ben nasıl taşıyayım seni?" dediğine Kita'ya döndüm. "HOŞ GELDİN, AŞK BAHÇEM!" diye bağırıp, beni almasını bekledim. Kenma bize kafası karışmış şekilde bakarken, Kita beni kucağına alıp içeri götürdü. Hea Jung içeri girdikten sonra, "HEA!!" diye bağırıp tekrar sarıldım ve yanağını öpmeye başladım.

"Oh, özlenmişim. Görüyor musun, Kita? Bazı insanlar senin kadar duygusuz değil." dedi ve göz devirdi. "Bazen sevgili seçimimi yanlış yaptığımı düşünüyorum." Kita'nın sözlerinden sonra Kenma ona bakıp konuştu. "Oh, yani sen onun sevgilisisin."

"Maalesef, ne sanmıştın ki?" Kita'nın sözlerinden sonra, Kenma odasına ilerledi. Hea bana sarılırken konuştu. "Bence şirin biri." Kenma, büyük ihtimalle bizi yalnız bırakmak için gitmişti. Salonda oturup, eskisi gibi sohbet ederken tekrar geri geldi.

"Hinata, yemek yapalım mı? Bana yardım et, tarife baktım ama anlayamadım." Ayağa kalkıp, Kenma'nın yanına ilerledim. Hea ve Kita, Yamaguchiler ile konuşuyordu.

Soğanları kestikten sonra Kenma'ya baktım. Domates doğramayı deniyordu, ama hayatımda hiç böyle doğrayan biri görmemiştim. Arkasından ellerini tutup, nasıl doğraması gerektiğini gösterdim. Kıkırdayarak, "Sen bu yaşına kadar nasıl yaşadın?" dedim. O da gülümsedikten sonra geri çekilip arkama döndüm. Kita, Hea'nın gözlerini kapatıyor, Hea bakmak için şekilden şekile giriyordu. Ağzımı oynatarak, "Senden adam olmaz." dedim.

Yemeği pişirdikten sonra hepimiz, bar sandalyelerinin olduğu tezgahta oturuyorduk. "Ee, en nasılsın Kenma?" Hea'nın sorusundan sonra, Kenma kafasını kaldırdı ve gülümsedi. "İyiyim, sen nasılsın?"

Hea da aynı şekilde gülümseyip, "İyiyim." dedi. Hea'nın gülümsediğini nadir görürdük, bu o anlardan biriydi. Birbirleri kaynaşıp, gülüp, eğlendikten sonra hava kararırken Kita, artık gitmeleri gerektiğini söyledi. Kapıdan geçirdikten sonra koltuğa kendimi attım.