Fate (Fierce Love Series 1)

CHAPTER 17

Faith

Tumikhim ako matapos magsalita ni Bianca. There was an awkward silence between the three of us! Kahit si Philip, hindi nakaimik sa kaprangkahan ng kapatid ko.

Damn her!

"What are you doing here? At bakit may maleta ka?" Mataray kong tanong sa kanya.

Nagkibit-balikat lang siya at tumuloy sa pagpasok sa living room. Kumunot ang noo ko. Inilinga niya ang mga mata sa paligid. Kitang-kita ang pagkamangha sa nakikita.

Lalapitan ko na sana siya para muling tanungin nang huliin ni Philip ang siko ko.

"I think I should be going. Sa susunod na lang tayo mag-usap?" Malambing na sabi niya bago siya sumulyap sa kapatid.

Saka ko lang naalalang nandito pa pala siya. Sandaling nawala ang atensyon ko sa kapatid at nalipat sa kanya. Ayaw ko siyang paalisin pa. We just started talking but thinking that my witch sister is here, and adding the fact that she caught us kissing, mas maganda yatang pauwiin ko muna siya.

But before I was able to talk, naunahan na ako ni Bianca.

"Oh Philip! Uuwi ka na?"

I rolled my eyes because of the brewing annoyance for her. Ang kulit!

Lumapit si Philip ng kaunti, sapat para tumama ang katawan ko sa likod niya. Bianca looked at me with a mixture of curiosity and sarcasm.

I stiffened but remained my composure calm. Ayokong makita niyang apektado ako sa mga hawak ng lalaking ito.

"Oo. Para makapagpahinga na rin ang ate mo," sinulyapan niya ako.

She smirked and raised her eye brow. Kapag kuwan ay tumango rin siya. "I hope to see you again, Philip."

Bumalik ang mga tingin niya sa kapatid ko. However, my gazes trailed only the both of them. And now, my eyes were only glued to Philip.

"Yes." He answered.

He lowered his stares on me and looked at me softly. Palihim kong kinastigo ang sarili nang makaramdam ako ng emosyong...bago sa akin.

"I'll fetch you tomorrow."

Humugot ako ng hangin bago sumagot.

"Ano'ng oras?"

"Kung maari, maaga. Ipapasyal kita sa flower plantation. May iba ka pa bang gustong puntahan?"

My lips puckered. I heard Bianca's chuckles, reason why I felt a little conscious on my reaction. I wonder if I'm affected that much that my actions mirrored it?

"K-Kahit saan? W-Wala akong alam na pwedeng pasyalan dito."

I wanted to curse myself for stuttering!

Ngumiti siya at marahang tumango. "May maliit na talon rito sa bayan. Wanna go there swimming?"

"A-Ahm..."

"Sumama ka na, Ate Berns!" My sister cheered for me.

I glanced at her direction and gave her sharp stares. Nakakalokong ngisi lang ang isinukli niya sa akin.

Then, I returned my eyes on Philip only to see him watching me closely!

Para akong natutunaw sa mga titig niya. I have to dismiss what I am feeling but I can't help my growing happiness now. The more I supress it, the more it burns.

"Sige! Is...seven in the morning okay?" I asked with confidence, trying to conceal the nervousness I feel because of the fast beating of my heart!

Tumango siya. Mas lumawak ang mga ngiti niya sa pagpayag ko. "I'll be here."