Chapter 47: Revealation

6K 126 0
                                    

Vincent's POV

Kanina pa ako pabalik-balik sa tapat ng room ni Charles dahil kahapon pa ako nagaalala kung saan na napadpad yung babaeng yon.

Tinanong ko sina Twingkle kahapon kung pumasok ba siya kasi pansin ko lang, simula nung lumayas siya doon sa bahay paminsan-minsan nalang siyang pumapasok.

"Sir bakit hindi mo po subukang tawagan" bulong sa kin ni Secili. Ah- buti at naisip niya yon, ako kasi hindi ko naisip yon e.

Kinuha ko cellphone ko tsaka ko dinaial yung number niya. Lagot ka sakin Charles Teddie Bryant ka, malalaman ko din kung saan ka nakikitira ngayon

["Hello?"]

"Charles! Where are you? Bakit hindi ka pumasok ngayon huh?! Gusto mo bang puntahan kita dyan sa tinitirahan mo?!" Bulalas ko sa kanya

["Ha?! Ah... sumakit kasi tiyan ko kahapon tapos napilayan"]

"Napilayan?!"

["He-he-he sinubukan ko kasing mag-bike papunta ngayon sa school e na-out of balance ako"] paliwanag niya.

"Niloloko mo ba ako?"

["Hindi ah! Ba't naman kita lolokohin"] sabi pa niya. I smell something here "sige sige, make sure na papasok ka na bukas. Kapag hindi ka pa talaga pumasok bukas susugurin kita dyan"

["Ha-ha-ha, tatry kong pumasok bukas"] sabi niya tsaka ako binabaan, bastos na bata.

Annabell's POV

I'm here at the coffee shop waiting for someone, tss how come he's so bagal? Gosh two hours na akong naghihintay, yung make up pa-wala na grr!

Habang hinihintay ko yung dapat kong hintayin ay nagre-touch muna ako.

"Sorry late" sabi bigla ng isang boses ng lalaki "Tss, bakit ngayon ka lang? Kanina pa ako naghihintay sayo dito. Ang kupad mong gumalaw pagdating sa akin pero pagdating kay Reizser ang bilis bilis mong kumilos"

"Tss, nagsorry nga diba? Tsaka hindi ka na nasanay sa akin. Ano na naman bang tatanongin mo sa akin? It's already been two days na nagkikita tayo at the same place" he said, tss

"Alam mo naman na kung anong itatanong ko sayo" i said, bigla siyang nag-iwas ng tingin "alam kong alam mo kung nasaan si Reizser ngayon. Madali lang naman yung tinatanong ko sayo e" hindi pa rin siya sumasagot instead ay tumayo siya at handa nang umalis

Tumayo na rin ako sa kinauupuan ko "alam mo naman siguro ang magiging concequences kapag hindi mo sinabi sa'kin diba?" Tumingin siya sa akin with a smirk written on his face "okay, I'm not afraid" sabi noya sabay lakad palayo

"I will remember this day you mock me Claoud, pagsisisihan mo to!" i-shouted, nag-bad finger lang siya sa akin.

Grr! Pagsisisihan mo tong pinahiya mo ko. Ipapakita ko sayo kung anong kaya ng isang Abitria! I will reveal everything!

Rinoa's POV

Ugh! Sakit ng katawan ko. Iminulat ko ang mga mata ko and I scan the surroundings, Sh*t bumunggo pala yung sasakyan namin ni Queen dahil sa pagsabog.

Tinignan ko naman yung pwesto ni Queen- what the f*ck! Asan ang Queen?!

Lumabas ako ng sasakyan and nilibot ko ang buong paligid. Nakita ko si Queen na nakatayo doon sa part ng nasabugan.

"Queen" i called, lumingon naman siya agad "It's good that your finally awake, and I can say that we're lucky na hindi sumabog yung sasakyan by the time na nabunggo tayo" she said smiling. I feel useless right now. Hindi ko man lang naramdaman na may mangyayari palang pagsabog. And the fact na si Queen pa talaga ang nagligtas sa akin

My Husband Is My ENEMY?! The Mafia Boss!Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon