My Husband Is My ENEMY?! The Mafia Boss!

Chapter 39: Farewell

Raphael's POV

"Boss, you called?" tanong ko kay Mr. Newking or should I say tito.

"Ah, yes. Please take a seat" sabi niya. Even though mahinahong boses ang gamit niya, nakakakaba pa rin.

May ginawa ba akong kasalanan? Sa pagkakaalam ko wala naman. In-active ako noong makaraang buwan. Siguro nagsimula 'yon nung 1st elimination.

"Meron akong gustong ipakita sayo" saad niya. Ano naman kaya yun? I remain silent hanggang sa ipinatawag niya yung ipapakita niya daw sa akin.

I was shock nung makita ko kung sino yung lumabas. Kaya napatayo ako sa kinauupuan ko.

"Hello kuya" masayang bati sa akin ng kapatid ko. Yes, tama kayo ng pagkakabasa. Anong ginagawa ng batang to dito?

Lumapit siya sa akin para akapin ako but tinanggihan ko siya. She thinks madadaan niya ako sa ganyang mga bagay? That's a big N.O

"What is she doing here boss?"

"Why don't you ask your sister"

Tinignan ko ng masama ang kapatid ko. She just pout. Tss. She's like Bryant, always pouting. Sabagay idol niya si Bryant. But that's not the point here.

Nagpaalam muna ako kay boss bago kami lumabas ng kapatid ko.

Pumunta kami sa parking lot at tsaka sumakay sa kotse ko.

Pinaandar ko yun hanggang sa makarating kami sa bahay.

"Tell, anong ginagawa mo doon sa lugar na 'yon?" inis na sabi ko pagkapasok na pagkapasok ko pa lang ng bahay.

"Kuya naman, gusto lang naman kita makita"

"You're lying. Hindi ka yung type na kapag gusto makita pupuntahan. Hindi ka nga lumalabas ng bahay tapos sasabihin mong gusto mo kong makita?!"

After kong sabihin yon ay hindi siya umimik at tsaka tumungo. This kid.

Thirty minutes din kaming hindi nagsasalita hanggang sa iangat na niya ang ulo niya at tsaka huminga ng malalim.

"Ano kasi kuya... Sumali ako sa org."

.

.

.

.

"You what?!!" hindi ko napigilan ang sarili kong sumigaw. Sumali sa org.? Is she insane? Hindi nga siya marunong makipaglaban o humawak man lang ng baril o kutsilyo tapos sasali siya sa org.

"Nagiisip ka ba Armiee?! You're only 17! Hindi mo alam kung anong pinasok mo. Hindi mo alam kung ano ang magiging kapalaran mo once na nasa org. ka na. Bullsh*t Armiee!"

Hindi siya kumikibo sa kinatatayuan niya and alam kong nanginginig na siya sa takot. This is her first time seeing me this mad at her, at hindi siya sanay doon.

Pabalik-balik lang ako sa harap niya habang hawak-hawak ang bidge ng ilong ko.

"Sor..ry ku..ya *sniff* gu..s..to ko lang naman mala...ma..n kung ano..ng m..er..on doon s..a org." nanginginig na saad niya. I paused for awhile and looked at her.

"Your sorry isn't enough Armiee. You don't know what will happen kapag nandoon ka na. May taning na ng buhay mo kapag nakapasok ka na"

I stop and huminga ng malalim, at tsaka lumapit sa kanya para akapin ko.

I apologized and told her not to make a decision on her own. She just nod. I just told her to go back to her room and take some rest.

I sat in one of the sofa for me to relax. I was about to fall asleep when my phone rang.