Parmaklarım teninin üzerinde dolaştı.
Sonra teni küllere dönüştü.
Uçuşan küllerine baktım.
Gelmişti, yakmıştı, yıkmıştı ve geçmişti.
Kül olmaya mahkum olanlar ve küllerinden doğanlar için.
Lütfen bölüm öncesinde oy vermeyi unutmayın, düşüncelerinizde benim için çok önemli yorum yaparsanız sevinirim.
İnsta-> carmenella.13
İyi okumalar çiçeklerim 🌺
Bölüm Şarkıları 🌺 Perdenin Ardındakiler- Ellerim Seni İstedi 🌺 Madrigal- Kelebekler
Sonbahar en sevdiğim mevsimdi. Bazen arafta kalmış gibi hissederdim. Sanki o da benim gibi arafta kalmıştı. İki hafta çok hızlı geçmişti. Sonunda lisenin benim için ikinci defa, ilk günüydü.
Heyecanlı değildim hatta herhangi bir şey hissetmiyordum. Sıradan bir lisede son yılımı bitirip, üniversiteye başlayacaktım. Şanslıydım ki bu lisede de hazırlık vardı. Yani sınıftaki en büyük kişi ben olmazdım.
Özenle düzleştirdiğim saçlarıma bakmak isterdim ama ne yazık ki yapmamıştım. Saçlarımı doğal dalgalı halinde bırakmıştım. Okul özel olsa da katıydı. Yüzümde sadece renkli nemlendirici sürüp tenimi eşitlemiştim. Birde incecik bir eyeliner çekmiştim.
Neyse ki okulun forması vardı. Sivil olsaydı her gün ne giyineceğim derdiyle uğraşamazdım. Güzel bir tarafı da vardı. Pantolon, etek yada jile tercihi bize kalmıştı. Yazları için kısa kollu gömlek ya da polo yaka tişört, kışları sadece gömlek giyebiliyorduk. Ben bugün ki hakkımı jileden yana kullanmıştım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kesinlikle mükemmel gözüküyordum. Siyah biraz topuklu spor ayakkabılarımı ve siyah sırt çantamı alıp, odadan çıktım. Anında kokuyu almıştım. Koşarak mutfağa girdim. Çantamı koltuğa fırlatıp Berna ablanın üzerine atladım.
"Berna abla seni çok özledim," deyip ahtapot gibi sarıldım.
"Bende seni çok özledim." O da bana sarıldığında babamda geldi. Halimize tebessüm edip masaya geçmişti.
"Uzun zamandır neden gelmiyorsun?" Diye sordum. Dudaklarımı büzmeyi de unutmadım. Birlikte kahvaltı masasına oturduk. Berna ablanın benim için yaptığı çikolatalı kekten tabağıma doldurdum.
"İş seyahati. Düşündüğümden uzun sürdü." Ağzım kekle doluyken kafamı salladım. Berna abla babamın işten arkadaşıydı ama patronun sekreteriydi. Patronuyla iş seyahatlerine çıkıyordu. Çocukluğumdan beride benimle ilgileniyordu. Annemin eksikliğini kapatmak gibi bir derdi yoktu ama bana iyi geliyordu.
"Evet ya. Söyle o adama seni kovsun." Berna abla bana gülerken babam sadece yemeğini yiyordu.
"Dersine geç kalma, çiçeğim." Babamın uyarısıyla duvardaki saate baktım. Aysar gelip beni alacaktı tabi bunu babama söylemeyi unutmuştum.
