Kül Değirmeni

18. Perde

Lütfen bölüm öncesinde oy vermeyi unutmayın, düşüncelerinizde benim için çok önemli yorum yaparsanız sevinirim.

İyi okumalar çiçeklerim 🌺

İnstagram-> carmenella.13

Bölüm Şarkıları
🌺Cem Adrian, Hande Mehan- Bu Yollar Hep Sana Çıkar
🌺Birkan Nasuhoğlu- Sevda

"Yıllar boyu huzur ve mutlulukla yaşamışlar. Ve bu masal da böylece sona ermiş." Babamın dizinde uzanıyordum. Babam bana masal okuyordu ve bir yandan da saçlarımı okşuyordu.

"Mutlu sonları sevmiyorum." Artık ağlamıyordum. Onun gidişinin üzerinden kaç saat geçmişti bilmiyordum. Hava kararmıştı, yağmur durmuştu.

"Çiçek kızım, daha iyi gözüküyorsun. Hadi bana anlat." İyi mi gözüküyordum? Kesinlikle iyi hissetmiyordum.
Burnumu çektim. Ağlamam çoktan durmuştu ama burnum hala akıyordu.

"Erkekler güvenilmez," deyip konuya girdim. Sonunda babama her şeyi anlattım, bazı kısımları atlayarak.
"Yani inanabiliyor  musun? Kızla görüşebilmek için bana yalan söyledi."

"Birincisi, bugüne kadar benden sakladığın için üzüldüm." Babamın dizinden kalkıp, onun gibi sırtımı yatak başlığına yasladım.
"İkincisi bunu sana düşündüren nedir?" Diye sordu.

"Ona güvendim ve söylemesini bekledim. Baba bir insan neden eski sevgilisini saklar ki? Tabi ki onunla görüşebilmek için."
Babam kolunu omzuna atıp beni göğsüne çekti.

"Belki de başka bir nedeni vardır. Sinirlenmeni anlıyorum çiçeğim ama onu hiç dinlemedin. Hem yalan söyleyenin Verka olduğunu düşündüren nedir?" Babama iki kaşının ortasında üçüncü gözü varmış gibi baktım.

"Anlamadım."

"Yani belki de, onların eskiden sevgili olduğunu söyleyen kişi yalancıdır." Bunu düşünebilir ve sakin olabilirdim. Eğer fotoğrafları görmemiş olsam.

"Baba, o eski fotoğrafları bile silememiş." Gözlerimin tekrar dolduğunu hissedip, babama sığındım.

"Sen ne zaman bu kadar büyüdün? Birde aşk acısı çekiyorsun," deyip ah vah etmeye başlamıştı.
"Eğer istersen o çocuğu dövebilirim." Verka gittiğinden beri ilk kez güldüm. Bunu o kadar ciddi söylemişti ki sanki onaylasam, gidecek gibiydi.

"Sen iyi bir babasın," dedim. Saçlarımın arasına bir öpücük kondurdu.

"Sende iyi bir evlatsın. Üzülmeni istemiyorum. Hani sen Demir Olcay'ın asi kızıydın."

"Haklısın." Birden ayağa kalktım. Babamı kolundan tutup yataktan kaldırdım.
"Şimdi güzelce duşa gireceğim, bir daha ağlamayacağım ve yarın arkadaşlarımla buluşup eğleneceğim."

"İşte benim kızım." Babam kaküllerimi bozduğunda sadece dudak büzdüm. Zaten yeterince dağınıklardı.
"Bana her şeyi anlatabileceğini ve seni hiçbir zaman yargılamayacağımı bil." Babamla son kez sarıldıktan sonra odamdan çıkmıştı.

Direkt banyoma geçtim. Sıcak bir duş aldım ve ağladım. Oysaki babama ağlamayacağım demiştim. Sonra saçımı kuruttum ve ağladım. Üzerime geceliklerimi giyindim ve ağladım. Sonsuz bir döngüde düştüğüm gibi şimdide sonsuz bir döngüde ağlıyordum.

En son ağlama sebebim ise daha önce hiç ağlamayıp şimdi bu kadar çok ağlıyor olmamdı.
Uyumak için yatağa geçtiğimde ağlamam anca durmuştu.