Parmaklarım teninin üzerinde dolaştı.
Sonra teni küllere dönüştü.
Uçuşan küllerine baktım.
Gelmişti, yakmıştı, yıkmıştı ve geçmişti.
Kül olmaya mahkum olanlar ve küllerinden doğanlar için.
Lütfen bölüm öncesinde oy vermeyi unutmayın, düşüncelerinizde benim için çok önemli yorum yaparsanız sevinirim.
İyi okumalar çiçeklerim 🌺
İnstagram-> carmenella.13
Bölüm Şarkıları 🌺 Güneş- Kelebek 🌺Duman- Dibine Kadar
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🌺
"Lütfen artık gülme," deyip suratımı buruşturdum. Verka'nın gülmesi bu seferde kahkahaya dönüşünce dudaklarımı büzüp ona baktım. Böyleydik işte bir an acı çekerken diğer an kahkahalarla gülüyorduk.
Ne yaşandığını tahmin ettiniz değil mi? Bankta sarıldığımız andan sonra yürümeye devam etmiştik. Ne yazık ki Dobby yine bir anda koşmaya başlamıştı. Bu sefer, tasmayı bileğime bağlamamıştım ama Dobby'i kaybetme korkusuyla bırakamamıştım. Verka bir anda yerde sürüklenmemle transtan çıkıp beni kurtarmıştı. Harika, Açelya yine rezil olmuştu. Tabi şu an karşımda ilk kez gülüşünü saklamadan gülen bir Verka vardı.
Dobby'e dönüp göz kırptım. Sonunda beni yerde sürüklemesi bir işe yaramıştı. Verka beni kurtardıktan sonra kalkmama yardım edip bir banka oturtmuştu. Dobby'nin tasmasını banka bağlamıştık.
"Canın acıyor mu?" Sonunda gülmeyi bırakıp, ciddiye dönmüştü. Acıyordu, direkt dizlerimin üzerine düşüp sürüklenmiştim. Sol kolum, dizlerim ve bacaklarımda ağrı vardı.
"Evet ama fazla değil. Yaralanmaya bağışıklık kazandım artık," deyip güldüm. Verke tebessüm edip, burnuma bir fiske attı.
"Sakar şirin." Bana sürekli yeni lakaplar buluyordu ve bu konuda baya yetenekliydi.
"Mavi miyim ben Verka?" Banka uzattığım bacağımı diz kapağımın arkasından tutup, indirdi. Aramızdaki mesafeyi kapatıp kolunu arkama attı.
"Sen değil miydin? Mavide benim olsun diyen." Hımm, yakalanmıştım. Eğer utangaç biri olsam şu an yanaklarım kızarırdı ama değildim. Yüzümü yüzüne yaklaştırdım. Zehir mavisi gözlerine baktım, gördüğüm en güzel gözler. Tabi benimkinden sonra.
"Ama Verka, ben zehir mavisinden bahsetmiştim. Çok başka bir mavi." Verka iç çekti. Gözleri dudaklarıma kaymıştı. Boğazımı temizlediğimde tekrar gözlerime tutundu.
"Olsun Açelya, tüm maviler senin olsun."
"Cık, benim gönlüm tek bir mavide," dedim. Öyleydi. Aklımda, gönlümde zehir mavisindeydi. Verka tebessüm edip, kakülümü karıştırdı. Ben saçlarıma dokunulmasını sevmezdim ama o dokununca hoşuma gidiyordu.
