Kül Değirmeni

20. Perde (SEZON FİNALİ)

Lütfen bölüm öncesinde oy vermeyi unutmayın, düşüncelerinizde benim için çok önemli yorum yaparsanız sevinirim.

İyi okumalar çiçeklerim 🌺

İnstagram-> carmenella.13

Bölüm Şarkıları
🌺Kalben- Yara
🌺Karsu- Siyah

Şaka yapıyor olmalıydı. Oturmuş yüzünde sinirimi bozan bir sırıtışla bana bakıyordu. Başında dikilmiş, somurtarak ona bakıyordum.

"Otursana," dediğinde hala gülümsüyordu.

"Ciddi misin? Beni konuşmak için satranç oynamaya mı getirdin?" Kollarımı iki yana açıp etrafı gösterdim.

"Evet. Sevmez misin?" Diye sordu. Severdim hatta çok severdim. Babamla eskiden her gün oynardık, onu yendiğim gün bırakmıştık. Tabi Verka'nın bunu bilmesine gerek yoktu.

"Sevmem." Arkamı döndüğümde, ayağa kalkıp kolumu tuttu. Beni kendine çekip, ona bakmamı sağladı.

"Ben çok severim, sana da öğretirim." Kolumu elinden kurtarıp, tamamen ona döndüm. Öğretirmiş, birde öğretirim diyordu yahu.

"Sorunlarımızı konuşacağız sanıyordum."

"Zaten öyle yapacağız, sadece satranç oynarken yapacağız," dedi. Pes edip beyaz taşların olduğu tarafa oturdum. Verka Kül Kandemir farkında değildi ama yüzündeki alaycı gülüş birazdan solacaktı.
O da karşıma oturduğunda ilk hamleyi ben yaptım.
Beşinci sıradaki piyonu iki kare öne itmiştim.

"Taşların nasıl hareket ettiğini biliyor musun?" Bunu sorduğunda gülmemek için kendimi sıktım. Boğazımı temizleyip cevap verdim.

"Az çok biliyorum, takıldığım yerde yardım edersin," derken tebessüm ettim. Verka normalde yalan söylediğimi anlardı, en azından ben anlar diye düşünmüştüm. Sadece kafasını sallayıp, oyuna odaklandı. Sırayla hamlelerimizi yaparken, sonunda konuşmaya başladı.

"Özür dilerim Açelya, ne sebepten olursa olsun sana yalan söylememeliydim. Benim için yalan sayılmasa bile," dediğinde hamlemi yapıp Verka'ya baktım. Normalde olan soğuk bakışları kırılmıştı, ilk kez bana tamamen kendini gösteriyordu.

"Peki, nedeni neydi?" Diye sordum. Verka iç çekti.

"Ben sadece Zerda mutlu olsun istedim. Ilgın'la gerçek sevgililer gibi değildik. İkimizin de ortak bir amacı vardı o kadar." Kaşlarımı çattım.

"Nasıl yani, siz Zerda'yı kandırdınız mı?"
Verka sıkıntılı bir nefes verdi.

"Hayır, öyle değil. Bilmediğin ayrıntılar var."

"Şah," dememle kaşlarını çatıp tahtaya baktı. Onu sıkıştırmıştım. Bir tahtaya bir bana bakıp güldü.
Verka şahını yan yatırıp, bana baktı.
"Yenildin," dedim.

"Ben sana çoktan yenildim." Bana tanıştığımız günden beri tuhaf bakıyordu. Hislerini çözemediğim şekildeydi. Bu sefer çözebiliyordum, bakışlarında utanç, üzüntü, aşk ve korku vardı. Hepsini tek tek görebiliyordum.

"Verka bana her şeyi anlat. Biliyorsun seni anlarım. Hep anladım." Masanın üstünde duran elimi tuttu. Baş parmağıyla, okşadı.

"Biliyorum. Ben sadece zorlanıyorum." Boşta olan elimi yavaşça yanağına yerleştirdim.

"Sorun değil ama yalancı bir adamla olmam. Sende beni anlıyorsun değil mi?" Verka kafasını iki yana salladı.

"Sana bir daha asla yalan söylemem. O söylediğimde benim için yalan değildi. Ilgın bana göre hiçbir zaman sevgilim değildi." Yanağını okşayıp elimi çektim.