Parmaklarım teninin üzerinde dolaştı.
Sonra teni küllere dönüştü.
Uçuşan küllerine baktım.
Gelmişti, yakmıştı, yıkmıştı ve geçmişti.
Kül olmaya mahkum olanlar ve küllerinden doğanlar için.
Lütfen bölüm öncesinde oy vermeyi unutmayın, düşüncelerinizde benim için çok önemli yorum yaparsanız sevinirim.
İyi okumalar çiçeklerim 🌺
Bölüm Şarkıları 🌺 Nazan Öncel- Ölüyorum Anlasana 🌺 Eleni Era- Walk with Me
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ellerimi başıma daha çok bastırdım. Burası fazla sesliydi. Sabah uyandığımda hemen hazırlanmak zorunda kalmıştım. Çünkü kurduğum tam on iki alarm uyanmama yetmemişti. Sonunda babam gelip üstüme su dökmüştü. Salıyı sevmediğimi söylemiş miydim?
Tam şuan Aysar'la kantinde oturuyorduk. Kahve almıştım belki kendime gelirim diye ama işe yaradığı söylenemezdi.
"Ölüyorum anlasana," dedim. Aysar bana yaklaştı.
"Anlamadım." Gözlerini kırpıştırdı. Bugün ikimizde etek giymiştik. Daha yüksek sesle tekrar ettim.
"Ölüyorum anlasana," dedim. Aysar bana anlamadığını belli eden bir ifadeyle bakıyordu. "Bir daha yoluna çıkmam, söz veriyorum sana. Semtine bile uğramam, seni bırakıyorum sana." Ritmiyle şarkıyı söylemeye başladığımda, Aysar hala bana boş boş bakıyordu.
Birden hiddetlenip ona döndüm. "Ben bu cehaletle aynı masada oturamam," deyip kalktım. Ayaktayken yaptığım saçmalığa göz devirip geri oturdum. "Nazan Öncel'in şarkısı." Aysar gülmemek için kendini sıkıyordu.
"Hıhım, anladım Açelya." Sonunda dayanamayıp güldüğünde ona kötü kötü baktım. Kesinlikle tersten kalkmıştım. Kantine giren silüetle dikkatim dağıldı. Dün Verka'nın yanındaki kızdı bu. Adı Vera'ydı.
Kantinden bir tost alıp, boş yer aramaya başladı. Birden elimi sallayıp bizi fark etmesini sağladım. Bana kaşlarını kaldırarak baksa da, yanımıza geldi.
