Kül Değirmeni

12. Perde

Lütfen bölüm öncesinde oy vermeyi unutmayın, düşüncelerinizde benim için çok önemli yorum yaparsanız sevinirim.

İyi okumalar çiçeklerim 🌺

İnstagram->carmenella.13

Bölüm Şarkıları
🌺 Kalben- Derdimin Çiçeği
🌺 Madrigal- Ne Zamandır Sendeyim

"Baba!" Çığlık atıp diğer tarafa koştum.
Babamla bahçemizdeki açelyalarla ilgileniyorduk. Ne yazık ki tam şu an babam elindeki hortumla beni ıslatıyordu. Üzerimde ki siyah uzun kollu kazağım ve siyah eşofmanım sırılsıklam olmuştu.
"Demir adam bak hasta olurum, sen çekersin çilemi."

"Zaten on dokuz yıldır ben çekiyorum çiçeğim." Doğruydu. Dudaklarımı büzdüm. Bu da son kozumdu. Gerçekten üzülmüş gibi davrandım, babam yüz ifademi görüp suyu kapattı.
"Bu numara hiç eskimiyor," dediğinde güldüm.

"Sen çiçeğinin üzülmesine dayanamadın mı?" Aşırı sevimli halimle babamla uğraşmaya başladığımda, bir yandan da sarılıyordum.
Babamda gülüp bana sarıldığında, kahkaha attım.

O günün üzerinden iki hafta geçmişti ve her şey garip bir şekilde normaldi. Verka'yla normaldik. Anka ve Vera beni gördüğü yerde kötü kötü bakmayı bırakmıştı. Aysar ve Arda'nın arası çok iyiydi. İrem eski donuk haline dönmüştü ve Işıl'la takılıyordu.
Ben bir haftadır ders çalışıyordum çünkü bu hafta ilk sınavlara girecektik.

"Hadi bu kadar tembellik yeter, ders çalışmaya devam et." Babamı onaylayıp eve geçtim. Ders çalışmayı seviyordum, sınavlarımın da kötü geçmeyeceğine emindim. Merdivenleri çıkıp odama geçtim. Üzerimdekileri çıkartıp, yerine beyaz polarımı ve siyah penye şortumu giyindim.
Çıkardıklarımı banyoma geçip, kirliliğe attım. Elimi yüzümü de yıkadıktan sonra çalışma masama geçtim.

Yarın edebiyat sınavı vardı. Şanslıydım ki sınav testti. Zaten öğrendiğim kadarıyla tüm sınavları test yapıyorlardı.
Telefonuma gelen bildirimle sandalyemden kalktım. Yatağın üzerindeki telefonumu aldım.
Aysar mesaj atmıştı. Matematik sınavı çarşamba günüydü ama şimdiden stres yapıyordu.

Bana iki soru atıp çözümünü sormuştu. Attığı sorulara baktım. Birinin çözümü gayet basitti. Aysar'a direkt çözümünü söylemek yerine, nasıl çözüleceğini anlattığım ses kayıtları attım.

O andan sonra yaklaşık iki saat ders çalışmıştım. Beynimin daha fazlasını kaldırmayacağını anladığımda, çalışma masamdan kalktım. Dolabımın aynasından kendime bakmaya başladım.
Üstümdekilerle çok tatlı gözüküyordum.

Telefonumu alıp, kamerasını açtım. Aynadan birkaç fotoğrafımı çektim. İçlerinden en beğendiğimi instagram hikayeme ekledim. Biraz instagramda gezinmeye başladım.

Verka hesabını pek aktif kullanmıyordu. Okuldan bazı kızlar fotoğraflarının altına yorum atıyordu. Onlara göz devirdim. Verka'nın çoğunu tanımadığına bile emindim.

Telefonuma düşen aramayla, göz devirdim. Bu ara çok fazla göz deviriyordum.

"Efendim Giray," diyerek açtım.

"Ne haber?"
Arkadan müzik sesi geliyordu. Sanırım kalabalık bir ortamdaydı.

"İyiyim," dedim.

"İrem'in evinde takılıyoruz, gelsene." Bu insanların sınav haftasına girdiğimizden, haberi var mıydı?

"Yarın sınav var Giray."