♤14♤

24 0 0
                                    

"Mia!"

Genç, odanın her yerinde gezerek sevgilisini arıyordu.

"Tanrım! Nerede bu?"

Telefonunu cebinden çıkardı ve kızın numarasını tuşladı. Telefon kapalıydı. Birkaç kez ısrarla tekrar aradı. Tekrar ve tekrar. Belki hat düşmemiştir umuduyla. En sonunda ise pes ederek kızın arkadaşını aradı.

"Min ah. Mia'nın senin yanında olduğunu söyle lütfen?" dedi gerginlikle Yoongi.

"Hayır. Bir sorun mu var?"

"Mia yok."

"Geliyoruz bekle."

Telefon kapandıktan birkaç dakika sonra kız sevgilisiyle birlikte yan odalarına gelmişti.

"Şu olayı bir baştan anlatsana." dedi Jungkook.

"Gece birlikte uyuduk. Sabah kalktığımda uyku ilacı yüzünden hala uyur diye düşünüyordum ama yatakta yoktu. Odanı her yerine baktım ama yok. Telefonu da kapalı." diye özetlemişti Yoongi o sabahı.

"Kahvaltıya falan gitmiş olamaz mı?" diye sordu Min ah.

"Otelde soruşturdum. Restorana hiç gitmemiş. İşin saçma tarafı onu otelde gören kimse yok."

"Kamera kayıtlarına baktıralım?" diye önerdi Jungkook.

"Kamera kaydı da yok. Sistemsel hata, kameraların hiçbiri kayıt almamış diyorlar."

"Tamam. Bir de ben bakayım. Belki silinmiştir. Geri getiririz." dedi Jungkook.

Üçü birlikte tekrar ikisinin odasına giderek önce Jungkook un bilgisayarını almış, daha sonra ise kayıt odasına gitmişlerdi. Jungkook bilgisayarını çantasındaki kabloyla sisteme bağladı. Ezbere bildiği şeyleri yaparken parmakları klavye üzerinde hızla hareket ediyordu.

Bir süre uğraştıktan sonra umutsuzlukla bilgisayarı kapattı.

"Maalesef. Dün geceden bu sabaha tek bir görüntü bile yok."

.......................................................................................

"Odayı boşaltın!"

Duyduğum sesler çok boğuktu. Etrafımdaki kişiler durmadan konuşuyordu. Zihnim berraklaşmaya başladığında önce sesleri ayırt edebilmeye başlamıştım.

"Salak herifler! Odayı boşaltın dedim size!" diyordu karşımdaki ses bağırarak.

Etrafımdakiler de o sese uyarak odadan çıkmıştı.

Arkalarından Bir kapı kapanma sesi geldiğinde bu kişinin sesini nereden tanıdığımı çözmeye çalışıyordum.

Odada bir sessizlik oluştuğunda sadece adım sesleri duyabiliyordum. Sesler önce boş olduğunu düşündüğüm odada biraz gezdi daha sonra ise yavaşça bana yaklaştı. Melodisi çok tanıdık gelen bir ıslık çalıyordu karşımdaki.

Adımlar önce yanıma yaklaştı. Biraz yanımda durup ellerini saçlarımda gezdirdi. Omzumun üzerinden önüme gelen saçları arkama attı ve arkama geçti. Saçlarımdaki eli biraz uğraşıp düğümü çözdüğünde gözlerimin siyah bir kumaş parçasıyla kapalı olduğunu o an fark etmiştim.

Uzun süredir kapalı olduğu için bulanık gören gözlerimi kırpıştırarak görüşümü netleştirmeye çalıştım. Bunun için de bir süre uğraşmam gerekti. Daha net görmeye başladığımda ilk fark ettiğim büyük bir çalışma odasında olduğumdu. Sonraki ise el ve ayak bileklerimin oturduğum sandalyeye demir kelepçelerle bağlı olduğu olmuştu.

Smuggler || Min YoongiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin