"အစ်ကို ဒယ်ဂူရောက်လည်း ထယ့်ကို
ချစ်တာမလျှော့နဲ့နော်..."
ကားထဲအထုတ်တွေထည့်နေသောKim
သည်သယ်ပိုးနေသောလက်မောင်းကြီးနဲ့
အထုတ်တွေမှအားမနာချွဲတော့ Yoongi ကပြုံးသည်။
"အစ်ကို..ပြုံးတိုင်း သေသေသွားသလိုပဲ"
"ငါ ဆွဲနမ်းမှာနော် KimTaeHyung..."
ကြုံရာလူနမ်းကြေးပဲ။ဘယ်သူကရယ်မရှိ
ဆိုးဆိုးသွမ်းသွမ်းနှစ်ယောက်မလို့
ကြမ်းကြမ်းရမ်းရမ်းအချစ်တွေနဲ့သီကုံးထားတယ်။
အထုတ်တွေထည့်ပြီးYoongi ဆီလျှောက်
သွားကာနှုတ်ခမ်းတွေကိုဆွဲယူလိုက်တော့
Yoongi ကTaeHyung ခါးတွေကိုသိုင်းဖက်ထားသည်။
ပြောသူကတစ်ယောက် ဦးသူကတစ်ယောက်
ပေမယ့် အညိုရောင်တွေကိုနမ်းရတာ
Coffee ရောင်နဲ့ဆင်လို့လားမသိဘူး Coffee
လိုပဲ ထာဝရချိုချိုခါးခါး။
"ဒယ်ဂူ ရောက်ရင် သိပ်မလွတ်လပ်မှာစိုးလိုက်တာ"
"အစ်ကို နမ်းချင်လာရင် လူရှင်းမှဖြစ်မယ်ဆို
ဂြိုလ်သပ်သပ်တစ်လုံးသွားမယ်ဆိုတောင်
လိုက်မယ်...."
"ကြိုက်တယ်..."
"ကျွန်တော်ရော....."
MinYoongi က ပြန်ဆွဲယူကာပြန်ဦးဆောင်ပြန်သည်။
ဒါပေမယ့်နမ်းနေရင်း ခပ်ဝေးဝေးမှ
လျှောက်လာသောပုံရိပ်တစ်ခုကိုထယ့်ပုခုံးတွေ
မှကျော်မြင်လ်ိုက်တာကြောင့်နှုတ်ခမ်းတွေကို
လွှတ်ပေးလိုက်သည်။
"Jimin မလား....ဘာလာလုပ်တာလဲ..."
"ဟမ်..."
TaeHyung သည်မျက်လုံးတွေပြူးကာ
လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ အထုတ်တစ်ထုတ်
ဖြင့်တရွေ့ရွေ့လာနေသော ParkJimin ။
"Jimin......မင်း ဘာ...လာ လုပ်...."
ဖြူဖတ်ဖြူလျော်မျက်နှာသည်တော်တော်လေး
အခြေအနေမဟန်။TaeHyung ကိုငေးကြည့်
လာပုံသည်အရောင်မှိန်လွန်းလှသည်။
"နေမကောင်းဘူးလား..."
"ငါမင်းတို့နဲ့ ဒယ်ဂူ လိုက်ခဲ့မလို့...."
"Ann!!!!"
"ငါစိတ်ညစ်စရာကိစ္စလေးတွေရှိနေလို့
စိတ်ပြေလက်ပျောက် အရင်ကျောင်းတုန်းကလည်း
လိုက်နေကျပဲဟာ ..."
