Hurts So Good [✔✔]

• Part 17

ටේට දැණුනෙ එයාගෙ ඔලුව උඩින් ලොකු බරක් තියලා වගේ. එයාගෙ ඇස් ඇර ගන්න බැරුව එක තද වෙලා තිබුණා. ටේට දැණුනෙ ලොකු වෙහෙසක්.

තවත් විනාඩියක් දෙකක් විතර ඇස් වහගෙන හිටපු ටේ ටිකෙන් ටික ඇස් දෙක ඇරලා ඇස් පිල්ලම් ගහන්න ගත්තෙ වටේ හැමදේම බොද වෙලා පේන එක නවත්ත ගන්න වගේ.

අමාරුවෙන් නැගිටලා හෙඩ් බෝඩ් එකට ඔලුව තියා ගත්තු ටේ ආපහු ඇස් දෙක පියා ගත්තෙ එයාට වෙනදා නැති මහන්සියක් දැණුනු නිසා.

ටිකකින් දොර ඇරිලා ඇහුණත් ටේ ඇස් දෙක වහගෙන එහෙමම හිටියෙ ඒ ජන්කුක් කියලා දන්න නිසා. ඒත්..

🐥 -: පපා..

එක පාරටම ඇහුණ කටහඩ  නිසා ටේ නැගිටලා බැලුවම දැක්කෙ සුප් බෝල් එකකුත් අතේ තියන් හිනා වෙලා බලන් ඉන්න ජිමින්ව.

🐥 -: පපා ඔයා නැගිට්ටද.. ඩොක්ට අංකල් කිව්වා ඔයා නැගිට්ටම සුප් එකක් දීලා බෙහෙත් පොවන්න කියලා. අප්පා තමයි මේක හදලා දුන්නෙ කෝ එන්න මං ඔයාට පොවන්නම්

ටේ තවමත් ඇස් ලොකු කරන් බලාගෙන ඉද්දි ජිමින් ගිහින් ටේගෙ ලගින් වාඩි උනා.

🐯 -: ම්..මෝචි ??

🐥 -: ඔව් පපා කියන්න. ඔයාට අමාරුයිද ??

🐯 -: ඔ..ඔයා මොකද මෙතන කරන්නෙ ??

🐥 -: මං ආවෙ ඔයාට මේ සුප් එක පොවන්න අනේ. ඇයි මං පොවද්දි ආස නැද්ද ??

🐯 -: අහ් නෑ නෑ එහෙම නෑ. ඒත්.. මේ..

ටේ නොසන්සුන් විදිහට කතා කරද්දි ජිමින් ලාවට හිනා උනා. ඒත් ඒක සතුටට ආපු හිනාවක් නම් නෙවෙයි. තමන් ගැනම කලකිරීමක් ඇති උන හිනාවක්. තමන්ගෙම පපා තමන් ආදරේ පෙන්නද්දි නොසන්සුන් වෙන තරමට ජිමින් ටේට රිද්දලා.

•♡•♡•♡•♡•♡•♡•♡•♡•♡•♡•♡•♡•♡•